این سکوت مرگبار را بشکنیم؛
ترس از اچآیوی ناشی از انگ اجتماعی
یکی از چالشهای جدی در کنار درمان، نگاه اجتماعی به مبتلایان به اچآیوی است؛ نگاهی که اغلب با قضاوت، ترس و برچسبگذاری همراه است و خود میتواند از بیماری خطرناکتر باشد.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ در سالهای اخیر، همزمان با پیشرفت در درمان اچآیوی، چالشهای روانی و اجتماعی مبتلایان همچنان مسئلهای جدی است. بسیاری از نگرانیها نه از خود بیماری، بلکه از قضاوتها و برداشتهای نادرست جامعه ناشی میشود و بر کیفیت زندگی افراد مبتلا تاثیر میگذارد.
انجام آزمایشهای بهموقع، افزایش آگاهی عمومی و پرهیز از انگزنی میتواند نقش مهمی در کاهش اضطراب و فشار روانی مبتلایان داشته باشد.
انگزنی به مبتلایان اچآیوی، درمان را مختل میکند
جلال فیضالهی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: بیماریهایی مانند ایدز ریشهای تاریخی در ایجاد ترس و اضطراب میان انسانها داشتهاند چرا که انسانها در طول تاریخ همواره از بیماریهای ناشناخته یا بیماریهایی با درمان نامشخص دچار نگرانی بودهاند، زیرا نمیدانستند سرنوشت آنها چگونه پیش خواهد رفت و آیا درمانی برای وضعیتشان وجود دارد یا خیر. لذا همین ناشناختگی، احساس تهدید و نگرانی را تشدید میکرد و باعث میشد مبتلایان در فشار روانی قابل توجهی قرار گیرند.
وی با اشاره به تجربه تاریخی بیماریهایی مانند سل، طاعون و حتی همهگیری کرونا افزود: بسیاری از بیماریها علاوه بر مخاطرات جسمی، به دلیل سرایت سریع، بار سنگینی از انگ اجتماعی را نیز ایجاد کردهاند. در مواردی مانند کرونا، بسیاری از افراد از نزدیکشدن به مبتلایان واهمه داشتند و حتی آنها را طرد میکردند؛ موضوعی که در مورد اچآیوی نیز دیده میشود.
به گفته این روانشناس، نوع انتقال بیماری اچآیوی نیز بر شکلگیری انگهای اجتماعی تأثیر گذاشته است، زیرا بخشی از راههای انتقال آن مربوط به روابط جنسی ناایمن است و همین باعث میشود برخی افراد، قضاوتهای نادرست و ناعادلانهای نسبت به مبتلایان داشته باشند. این قضاوتها نهتنها کمکی به کنترل بیماری نمیکند، بلکه اضطراب، احساس گناه، وسواس فکری و انزوای اجتماعی مبتلایان را افزایش میدهد.
فیضالهی گفت: بسیاری از مبتلایان به اچآیوی به دلیل فشارهای روانی ناشی از انگ اجتماعی، دچار چرخهای از نگرانی و تردید میشوند. «فرد مدام سئوال میکند که آیا درمان خواهد شد؟ اطرافیان چگونه نگاه خواهند کرد؟ آیا باید بیماری خود را با دیگران در میان بگذارد یا خیر»؟
کارشناس مسئول سلامت روانی اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشتی استان کرمانشاه افزود: تکرار این نگرانیها به وسواسهای فکری و رفتاری منجر میشود؛ از جمله انجام مکرر تست، جستجوی بیپایان در اینترنت و بررسی نشانههای بیماری. این وضعیت، میتواند مسیر ابتلا به افسردگی، درماندگی و حتی افکار خودکشی را هموار کند.
فیضالهی تأکید کرد: پیشرفتهای پزشکی امیدهای تازهای برای مبتلایان ایجاد کرده است. درمانهای موجود برای اچآیوی نسبت به گذشته بسیار مؤثرتر شده و حتی میتوانند میزان انتقال بیماری را تا حد صفر کاهش دهند، مشروط بر اینکه فرد بهموقع تحت درمان قرار گیرد.
کارشناس مسئول سلامت روانی اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشتی استان کرمانشاه خاطرنشان کرد: در مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری، درمان با نگاهی غیرقضاوتگر و علمی دنبال میشود و متخصصان سلامت روان نیز در مراکز جامع سلامت برای ارائه حمایتهای روانشناختی حضور دارند.
به گفته این روانشناس، باوجود وجود درمانهای مؤثر، اصل مهم دیگری که نباید فراموش شود «خودمراقبتی و پیشگیری» است. چرا که اچآیوی بیماری مزمن است و حتی در صورت درمان، میتواند در طولانیمدت فرد را از نظر جسمی و روانی تحت فشار قرار دهد. بنابراین، رعایت اصول پیشگیری و رفتارهای جنسی ایمن، همچنان ضروری است.
فیضالهی در بخش دیگری از سخنان خود به نحوه برخورد خانواده و جامعه با مبتلایان اشاره کرد و گفت: «مهمترین موضوع، پذیرش است. قبل از اینکه فرد را بیمار ببینیم، باید او را انسان ببینیم. انسانها ممکن است به هر دلیلی دچار بیماری، معلولیت یا آسیبی در زندگی شوند و وظیفه جامعه حمایت از آنها است، نه طردشان.
وی تأکید کرد: برای دستیابی به این پذیرش، افزایش آگاهی عمومی درباره ماهیت بیماری و راههای انتقال ضروری است. بسیاری از رفتارهای انگزننده ناشی از ناآگاهی است، در حالی که اچآیوی چندین مسیر انتقال دارد و همه آنها خارج از عرف اجتماعی نیستند. هرگونه انگزنی، آسیب روانی جدی برای مبتلایان ایجاد میکند و روند درمان آنها را مختل میسازد.
مبتلایان به اچآیوی نباید از جامعه طرد شوند
سارا شاهآبادی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: HIV یک بیماری ویروسی است که از طریق ارتباط جنسی، اعتیاد تزریقی، انتقال خون و مادر به کودک منتقل میشود و ایدز، مرحله آخر این بیماری به شمار میرود. برخلاف تصور بسیاری از شهروندان، بیماری HIV هنوز وجود دارد و افراد مبتلا در جامعه حضور دارند.
وی افزود: پیشرفتهای علمی و داروهای مؤثر موجب شده است افراد مبتلا با درمان مناسب بتوانند مانند دیگران زندگی عادی داشته، ازدواج کنند و حتی صاحب فرزند سالم شوند. مصرف منظم دارو میزان ویروس در بدن را کاهش داده و قدرت انتقال به دیگران را تقریباً به صفر میرساند.
مدیرگروه پیشگیری و مبارزه با بیماریهای معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه درباره پویش «من هم تست HIV میدهم» توضیح داد: ین طرح از بیستم آبان تا بیستم آذر با هدف بیماریابی به موقع در مراکز خدمات جامع سلامت، پایگاههای سلامت و مراکز مشاوره زنان و بیماریهای رفتاری اجرا میشود. همچنین هفته اطلاعرسانی اچآیوی هشتم تا چهاردهم آذر برگزار خواهد شد.
شاهآبادی یادآور شد: اچآیوی از طریق همنشینی، تماسهای عادی، استفاده از مواد غذایی مشترک یا ارتباطات معمول اجتماعی منتقل نمیشود و مبتلایان نباید از جامعه طرد شوند. پاسخ تست سریع اچآیوی ظرف ۲۰ دقیقه آماده شده و کاملاً محرمانه انجام میشود.
وی همچنین درباره انگ اجتماعی گفت: قضاوتها و ترسهای بیاساس جامعه میتواند فشار روانی مبتلایان را افزایش دهد و مانع مراجعه آنها برای تست و درمان شود لذا افزایش آگاهی عمومی و پرهیز از انگزنی، نقش مهمی در حمایت از مبتلایان و کاهش انتشار بیماری دارد.
اچآیوی لزوماً به ایدز منجر نمیشود
سروش عباسی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ با تشریح تفاوت ویروس اچآیوی با بیماری ایدز، بر ضرورت آگاهیبخشی، مراقبت مستمر و آغاز درمان سریع تأکید کرد و اظهار داشت: اچآیوی یک ویروس عفونی است که بسیاری آن را معادل ایدز میدانند، در حالی که ایدز مرحله نهایی بیماری است و اگر فرد مبتلا تحت درمان قرار نگیرد، حدود هشت تا ۱۰ سال پس از ابتلا به این مرحله میرسد.
وی افزود: ابتلا به ویروس اچآیوی مختص قشر یا طبقه خاصی نیست و مانند هر بیماری عفونی، در صورت ورود عامل بیماریزا به بدن، هر فردی ممکن است مبتلا شود. نوزادان متولد از مادر مبتلا، کادر دندانپزشکی و درمان، دریافتکنندگان خون آلوده، مصرفکنندگان سرنگ مشترک و افرادی که روابط جنسی پرخطر و محافظتنشده دارند، در معرض بالای ابتلا هستند.
این پزشک کرمانشاهی با اشاره به پیشرفتهای درمانی گفت: امید به زندگی در مبتلایان به اچآیوی طی سالهای اخیر افزایش یافته است. اگر این افراد درمان را سریع آغاز کنند، در دورههای سهماهه آزمایشهای لازم را انجام دهند و داروهای خود را منظم مصرف کنند، میتوانند مانند دیگران عمر طبیعی داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: مبتلایان میتوانند با انجام آزمایش، دریافت درمان مؤثر و مصرف منظم دارو، میزان ویروس را در خون و ترشحات بدن به حدی کاهش دهند که سلامت خودشان تضمین شده و امکان انتقال بیماری به دیگران از بین برود.
عباسی افزود: یکی از چالشهای جدی در کنار درمان، نگاه اجتماعی به مبتلایان به اچآیوی است؛ نگاهی که اغلب با قضاوت، ترس و برچسبگذاری همراه است و خود میتواند از بیماری خطرناکتر باشد.
وی تصریح کرد: این پیشداوریها باعث میشود بسیاری از افراد بهدلیل ترس از طرد اجتماعی، آزمایش ندهند یا دیرتر برای درمان مراجعه کنند؛ در حالیکه بخش مهمی از کنترل اچآیوی به مراجعه زودهنگام و آغاز سریع درمان بستگی دارد.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی مرصاد؛ ویروس اچآیوی (HIV) زمینهساز ابتلا به بیماریهای عفونی است که در صورت کنترل نشدن و در مراحل آخر به ایدز تبدیل میشود لذا اطلاعرسانی در مورد آن نباید محدود به زمان برگزاری پویشهای ملی و استانی شود بلکه همگان باید به این باور برسند که این بیماری درمان دارد و شامل «آگاهی، آزمایش دادن و تحت درمان دارویی قرار گرفتن» است.
رسانهها، نظام سلامت، مدارس و نهادهای اجتماعی باید بهگونهای عمل کنند که نگاه جامعه از سرزنش و قضاوت، به سمت همدلی، حمایت و واقعبینی تغییر کند؛ چرا که انگزنی نهتنها کمکی به کنترل بیماری نمیکند، بلکه خود به مانع جدی در مسیر سلامت عمومی تبدیل میشود. بنابراین نتیجه سکوت مرگبار در خصوص ایدز ناشی از عدم آموزش و اطلاعرسانی لازم به مردم در اینباره است.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!