به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات ۱۶ تا ۳۵ سوره ق به شرح زیر است:

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿۱۶﴾

همانا انسان را آفریدیم و همواره آنچه را که باطنش [نسبت به معاد و دیگر حقایق] به او وسوسه می‌کند، می‌دانیم، و ما به او از رگ گردن نزدیک تریم. (۱۶) 

إِذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشّمَالِ قَعِیدٌ ﴿۱۷﴾

[یاد کن] دو فرشته‌ای را که همواره از ناحیه خیر و از ناحیه شر، ملازم انسان هستند و همه اعمالش را دریافت کرده و ضبط می‌کنند. (۱۷) 

مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ ﴿۱۸﴾

هیچ سخنی را به زبان نمی‌گوید جز اینکه نزد آن [برای نوشتن و حفظش] نگهبانی آماده است؛ (۱۸) 

وَجَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقّ ۖ ذَٰلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿۱۹﴾

و سکرات و بیهوشی مرگ، حق را [که همه واقعیات جهان پس از مرگ است] می‌آورد [و به محتضر می‌گویند:] این همان چیزی است که از آن می‌گریختی؛ (۱۹) 

وَنُفِخَ فِی الصّورِ ۚ ذَٰلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ ﴿۲۰﴾

و در صور می‌دمند؛ آن است روز [تحقق و ظهور] وعده‌های تهدیدآمیز و وحشتناک. (۲۰) 

وَجَاءَتْ کُلّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ ﴿۲۱﴾

هر کسی در آن روز می‌آید در حالی که سوق دهنده‌ای و شاهدی با اوست، [که سوق دهنده او را به محشر می‌راند و شاهد بر اعمالش گواهی می‌دهد.] (۲۱) 

لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَکَشَفْنَا عَنْکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ ﴿۲۲﴾

[به او می‌گویند:] تو از این روز بزرگ در بی‌خبری و غفلت بودی، پس ما پرده بی‌خبری را از دیده [بصیرت]ات کنار زدیم در نتیجه دیده‌ات امروز بسیار تیزبین است. (۲۲) 

وَقَالَ قَرِینُهُ هَٰذَا مَا لَدَیّ عَتِیدٌ ﴿۲۳﴾

و [فرشته] همراهش می‌گوید: این است نامه اعمالش که همراه من آماده است. (۲۳) 

أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفّارٍ عَنِیدٍ ﴿۲۴﴾

[به دو فرشته نگهبان و حافظ اعمال فرمان می‌دهند] شما دو نفر هر کافر سرسخت و معاندی را در دوزخ اندازید. (۲۴) 

مَنّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُرِیبٍ ﴿۲۵﴾

[همان که به شدت] مانع خیر و تجاوزکار [از حدود خدا] و تردید کننده در حقایق [و تردید انداز در دل‌های مردم بود.] (۲۵) 

الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشّدِیدِ ﴿۲۶﴾

که با خدا معبودی دیگر قرار داد، پس او را در عذاب سخت اندازید، (۲۶) 

قَالَ قَرِینُهُ رَبّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَٰکِنْ کَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ ﴿۲۷﴾

همنشینش [از میان شیطان‌ها] می‌گوید: پروردگارا! من او را به سرکشی و طغیان وا نداشتم، او خودش [به میل خود] در گمراهی دور و درازی بود. …. (۲۷) 

قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدّمْتُ إِلَیْکُمْ بِالْوَعِیدِ ﴿۲۸﴾

[خدا] می‌گوید: در پیشگاه من با یکدیگر ستیزه مکنید، بی‌تردید من تهدید [به عذاب] را پیش از این [از طریق وحی و پیامبران] به شما اعلام کرده بودم. (۲۸) 

مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلّامٍ لِلْعَبِیدِ ﴿۲۹﴾

نزد من فرمان [تهدیدآمیز به اینکه هر کس با حال کفر و شرک وارد آخرت شود حتماً دوزخی است] تغییر نمی‌یابد و من نسبت به بندگان ستمکار نیستم. (۲۹) 

یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ ﴿۳۰﴾

[یاد کن] روزی را که به دوزخ می‌گوییم: آیا پر شدی؟ می‌گوید: آیا زیادتر از این هم هست؟ (۳۰) 

وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿۳۱﴾

و بهشت را به پرهیزکاران نزدیک می‌کنند بی‌آنکه فاصله‌ای از آنان داشته باشد. (۳۱) 

هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوّابٍ حَفِیظٍ ﴿۳۲﴾

[به آنان می‌گویند:] این همان است که [در دنیا] وعده داده می‌شدید [این جایگاه رفیع] برای هر کسی است که [در دنیا به سوی خدا] باز می‌گشته [و] حافظ و نگهبان [عهد، پیمان الهی و حقوق خدا و مردم] بوده است. (۳۲) 

مَنْ خَشِیَ الرّحْمَٰنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ﴿۳۳﴾

همان کسی که در نهان از [خدای] رحمان می‌ترسید و دلی رجوع کننده [به سوی خدا] آورده است؛ (۳۳) 

ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿۳۴﴾

به سلامت در آن وارد شوید، امروز روز جاودانگی است (۳۴) 

لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿۳۵﴾

در آنجا هرچه بخواهند برای آنان فراهم است، و نزد ما [نعمت‌های] بیشتری است. (۳۵) 

انتهای خبر/