هر روز با قرآن؛
تلاوت آیات ۴۴ تا ۵۳ سوره مبارکه نور
صبح خود را با تلاوت آیات ۴۴ تا ۵۳ سوره مبارکه نور، صفحه ۳۵۶ کلامالله مجید آغاز کنیم.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را بهصورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۴۴ تا ۵۳ سوره «نور» به شرح زیر است:
يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُولِي الْأَبْصَارِ
ﺧﺪﺍ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ [ ﺩﮔﺮﮔﻮﻥ ﻭ ] ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻣﻰﻛﻨﺪ؛ ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﮔﺮﮔﻮنی ﻭ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻋﺒﺮتی ﺑﺮﺍی ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﺍﺳﺖ .(٤٤)
وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِّن مَّاءٍ فَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَىٰ بَطْنِهِ وَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَىٰ رِجْلَيْنِ وَمِنْهُم مَّن يَمْشِي عَلَىٰ أَرْبَعٍ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﺟﻨﺒﺪﻩﺍﻱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺑﻲ [ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻄﻔﻪ ﺑﻮﺩ ] ﺁﻓﺮﻳﺪ، ﭘﺲ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺷﻜﻤﺸﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻣﻰﺭﻭﻧﺪ، ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺩﻭ ﭘﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ بعضی ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺎ ﺭﺍﻩ ﻣﻰﺭﻭﻧﺪ، ﺧﺪﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻰ ﺁﻓﺮﻳﻨﺪ؛ ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﺎﺭی ﺗﻮﺍﻧﺎﺳﺖ.(٤٥)
لَّقَدْ أَنزَلْنَا آيَاتٍ مُّبَيِّنَاتٍ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺁﻳﺎتی ﺭﻭﺷﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺭﺍهی ﺭﺍﺳﺖ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎیی ﻣﻰﻛﻨﺪ.(٤٦)
وَيَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِّنْهُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ
ﻭ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ، ﺳﭙﺲ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ [ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ] ﺭﻭﻱ ﻣﻰﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ، ﻭ اینها ﻣﺆﻣﻦ [ ﻭﺍﻗﻌﻲ ] ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.(٤٧)
وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ
ﻭ ﺯﻣﺎنی ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﺗﺎ [ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻠﺎﻓﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ] ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻛﻨﺪ، ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻭی ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ.(٤٨)
وَإِن يَكُن لَّهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ
ﻭلی ﺍﮔﺮ [ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﻛﻪ] ﺩﺍﻭﺭﻱ ﺣﻖ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺁنها ﻣﻰباﺷﺪ، ﻣﻄﻴﻌﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﻥ ﺁﻳﻨﺪ(٤٩)
أَفِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ بَلْ أُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
ﺁﻳﺎ ﺩﺭ ﺩﻝﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ [ ﻧﻔﺎﻕ ] ﺍﺳﺖ ﻳﺎ [ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ]ﺷﻚ ﻛﺮﺩﻩاﻧﺪ ﻳﺎ ﻣﻰﺗﺮﺳﻨﺪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺑﺮ ﺁنها ﺳﺘﻢ ﻛﻨﺪ؟ [ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ] بلکه ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﻧﺪ.(٥٠)
إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَن يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﻣﻰﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻴﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻛﻨﺪ، ﻓﻘﻂ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺷﻨﻴﺪﻳﻢ ﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﻳﻨﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﻧﺪ.(٥١)
وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ اللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ
ﻭ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﻭﺍ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ، ﭘﺲ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﺎﻧﻨﺪ.(٥٢)
وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ قُل لَّا تُقْسِمُوا طَاعَةٌ مَّعْرُوفَةٌ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
ﻭ ﺑﺎ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ ﺳﻮﮔﻨﺪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺁنها [ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺟﻬﺎﺩ] ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﻫﻲ ﺣﺘﻤﺎً ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰﺭﻭﻧﺪ، ﺑﮕﻮ: ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻧﺨﻮﺭﻳﺪ، [ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ] ﺍﻃﺎﻋﺖ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ [ﻧﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ]، ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰدﻫﻴﺪ، ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ.(٥٣)