به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ ترخینه ماده غدایی مفید و سنتی بر بام خانه‌هایی روستای حریر شهرستان دالاهو است که تهیه آن مورد غفلت مردم قرار گرفته است. 

ترخینه غدایی تخمیری و سنتی است که به عنوان مصرف روزانه یا میان وعده مصرف می‌شود و تهیه آن در فصل تابستان انجام می‌گیرد. 

نحوه تهیه ترخینه این‌گونه است که دوغ آن را در بهار تهیه می‌کنند، دوغ را در مشک می‌ریزند تا آب آن گرفته شود، سپس گندم را تمیز کرده پس از شستشو و پختن آن را خشک کرده و آسیاب می‌کنند و به صورت بلغور گندم درمی‌آورند. بعد آن را با دوغی که از قبل آماده شده و با آب رقیق شده به همراه شلغم رنده‌شده و مقداری خمیر ترش مخلوط می‌کنند و در نهایت به مدت حداقل سه روز و حداکثر ۶ روز طول می‌کشد تا بافت آن نرم شود. 

ترخینه تولید شده را به صورت دایره‌هایی گرد و نازک درآورده و آن را روی پشت بام خانه در برابر آفتاب و روی گیاه پونه خشک می‌کنند، در زمان قدیم به جای دیگ گودالی داخل زمین می‌کندند آن را با گل تمیزاندود کرده و به وسیله آراد آن را خشک کرده و صیقل می‌دادند و مخلوط دوغ و بلغور را در آن ریخته و روی آن را با طلق می‌پوشاندند بعد از سه تا ۶ روز آن را درآورده و خشک می‌کردند البته این روش هنوز در زندگی عشایری رایج است. 

توجه به این ماده غذایی مفید و سلامت‌زا که بیشتر در فصل زمستان برای درمان سرماخوردگی به صورت سوپ استفاده می‌شود و بیشتر اوقات برای تأمین نیازهای غذایی انسان از زمان‌های قدیم تاکنون مورد توجه بوده ضرورت دارد چه اینکه ترخینه در بین غذاهای تخمیری جایگاه ویژه‌ای دارد. 

استفاده از ترخینه مختص سن خاصی نیست مصرف آن در گذشته زیاد بوده ولی امروز به دلیل مهاجرت از روستا به شهر وعدم تولید صنعتی ترخینه، مصرف آن کاهش پیدا کرده است.