به گزارش خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ در گذشته، بازارهای این شهر مملو از کسبه‌ای بود که در زمینه‌های مختلفی همچون پارچه‌فروشی، چینی‌فروشی و سایر کالاهای تجاری فعالیت می‌کردند. این شهر که از سالیان دور به‌عنوان یکی از دروازه‌های اقتصادی کشور شناخته می‌شد، در دهه‌های اخیر با ظهور تجارت چمدانی و کوله‌بری، بار دیگر به مرکزیت اقتصادی خود بازگشت و بسیاری از جوانان و کسبه‌ای که سرمایه کافی برای تجارت‌های کلان نداشتند، از این راه امرار معاش می‌کردند. 

  از رونق تا محرومیت

با افزایش حجم تجارت بین ایران و عراق، کوله‌بری به یکی از راه‌های رایج کسب درآمد برای مردم قصرشیرین تبدیل شد. جوانان بسیاری با عبور از مرزهای رسمی، کالاهای مجاز را از عراق وارد کرده و در بازارهای محلی به فروش می‌رساندند. این روند موجب شد که خانواده‌های بسیاری از این طریق درآمد داشته باشند و اقتصاد محلی شهر بهبود یابد. اما در سال‌های اخیر، سیاست‌های جدید دولت در حوزه تجارت مرزی، نام قصرشیرین را از فهرست شهرهای مجاز برای کوله‌بری حذف کرد. این تصمیم در حالی اتخاذ شد که شهرهایی مانند سرپل‌ذهاب، پاوه، اورامانات و دیگر شهرستان‌های دورتر از مرز، همچنان در لیست شهرهای مجاز باقی ماندند. 

تصمیمی که معیشت مردم را تغییر داد

حذف قصرشیرین از فهرست مناطق مجاز کوله‌بری، ضربه بزرگی به اقتصاد محلی وارد کرد. بازارهایی که روزگاری پررونق بودند، اکنون با رکود و تعطیلی مواجه شده‌اند. بسیاری از کسبه که سرمایه‌ای غیر از همین روش برای کسب درآمد نداشتند، شغل خود را از دست دادند و بیکاری در شهر افزایش یافت. مردم که همواره در این حوزه فعالیت داشتند، اکنون با مشکلات اقتصادی متعددی روبه‌رو هستند و بسیاری از خانواده‌ها، دیگر قادر به تأمین معیشت خود نیستند. 

  فراموشی شهری که نزدیک‌ترین مرز را دارد

یکی از نکات عجیب در تصمیم‌گیری دولت، حذف قصرشیرین از این امتیاز در حالی است که این شهرستان نزدیک‌ترین نقطه به مرزهای رسمی ایران و عراق محسوب می‌شود. این شهر دارای زیرساخت‌های لازم برای تجارت مرزی است و سال‌ها تجربه در این حوزه دارد. با این وجود، در تصمیمات اخیر، این منطقه به‌کلی نادیده گرفته شده و فرصت‌های اقتصادی آن به شهرهای دیگر واگذار شده است. 

اعتراض مردم و امید به آینده

مردم قصرشیرین طی سال‌های گذشته و با عوض شدن نمایندگان و تبلیغات نمایندگی بارها به این موضوع اشاره کرده‌اند و قول مساعدت و بازگشایی تجارت چمدانی را داده‌اند اما متاسفانه در خاموشی و سکوت کامل و بدون هیچ اظهارنظری امتیاز کوله‌بری و تجارت چمدانی را به شهرهای مجاور داده‌اند. 

بارها مردم نسبت به این تصمیم اعتراض کرده و خواستار بازنگری در آن شده‌اند. آن‌ها معتقدند که با توجه به سابقه طولانی در تجارت مرزی و زیرساخت‌های موجود، این شهر نباید از فرصت‌های اقتصادی محروم شود. اکنون چشم امید مردم به مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس است تا با پیگیری این موضوع، زمینه احیای دوباره تجارت چمدانی و کوله‌بری در قصرشیرین را فراهم کنند. اگر این اتفاق رخ ندهد، اقتصاد این شهر بیش از پیش دچار رکود شده و بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین معیشت خود با مشکلات بیشتری روبه‌رو خواهند شد. 

انتهای خبر/