پیمان لطیفی در گفتگو با خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ به بررسی اثرات مخرب اشغال سوریه توسط کشورهای خارجی پرداخت و اظهار داشت: اشغال سوریه توسط کشورهای خارجی، به‌ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی، تأثیرات عمیقی بر منابع طبیعی و زیرساخت‌های این کشور گذاشته است. 

کارشناس مسائل سیاسی افزود: نخستین جنبه این اشغالگری، کنترل بر منابع طبیعی سوریه است؛ به‌عنوان مثال، چاه‌های نفت در مناطقی از شرق سوریه تحت کنترل نیروهای آمریکایی و کُردها قرار دارند، آمریکا به‌طور غیررسمی این منابع را تحت سلطه خود گرفته است، این اقدام نه‌تنها منابع درآمدی دولت سوریه را محدود کرده، بلکه توانایی این کشور در بهره‌برداری از ذخایر طبیعی خود را کاهش داده است. 

وی همچنین به منابع آبی سوریه اشاره کرد و گفت: منابع آبی سوریه، به‌ویژه رود فرات، نیز تحت تأثیر اشغال و منازعات قرار گرفته‌اند، این مسئله باعث شده است که دسترسی مردم به منابع آبی با مشکلات جدی روبه‌رو شود. 

لطیفی تأکید کرد: یکی از مهم‌ترین پیامدهای اشغال نظامی، نابودی زیرساخت‌های اقتصادی است، حملات هوایی و نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی به‌طور مکرر تأسیسات نظامی، انبارهای سلاح و حتی زیرساخت‌های اقتصادی را هدف قرار داده‌اند، این حملات موجب تخریب کارخانه‌ها، بنادر، خطوط انتقال انرژی و تأسیسات حیاتی دیگر شده است. 

این مدرس دانشگاه  با اشاره به حملات رژیم صهیونیستی، تصریح کرد: این رژیم به‌طور مستمر به تأسیسات برق و انرژی سوریه حمله کرده و شبکه‌های برق و گاز این کشور را مختل کرده است، این وضعیت فشار بیشتری بر اقتصاد سوریه وارد کرده و بازسازی زیرساخت‌ها را بسیار دشوار کرده است. 

وی در ادامه گفت: تحریم‌های شدید آمریکا و برخی کشورهای غربی نیز تأثیر مستقیمی بر اقتصاد سوریه گذاشته‌اند، این تحریم‌ها سرمایه‌گذاری خارجی را محدود و واردات کالاهای اساسی را دشوار کرده و هزینه‌های اقتصادی را برای مردم افزایش داده است؛ علاوه بر این، حضور نیروهای خارجی و گروه‌های تروریستی بی‌ثباتی را در مناطق مختلف تشدید کرده است که این خود مانع از جذب سرمایه‌گذاری و توسعه زیرساخت‌های اقتصادی می‌شود. 

لطیفی درباره تأثیرات این بحران بر کشاورزی سوریه، اذعان کرد: کشاورزی که یکی از بخش‌های حیاتی اقتصاد سوریه است، به‌شدت آسیب دیده است؛ در مناطق تحت اشغال گروه‌های خارجی، زمین‌های کشاورزی و منابع آبی یا تخریب شده‌اند یا دسترسی به آن‌ها محدود شده است، این وضعیت باعث کاهش تولید مواد غذایی و بحران‌های جدی در تأمین محصولات کشاورزی شده است. 

این کارشناس مسائل سیاسی همچنین به منابع معدنی سوریه اشاره و بیان کرد: سوریه دارای ذخایر معدنی از جمله فسفات است که در برخی مناطق تحت کنترل نیروهای خارجی قرار دارند، این منابع می‌توانستند به بازسازی و توسعه اقتصادی سوریه کمک کنند، اما شرایط فعلی مانع بهره‌برداری مؤثر از آن‌ها شده است. 

وی به تأثیرات اجتماعی و انسانی این بحران نیز پرداخت و عنوان کرد: نابودی زیرساخت‌ها و افت تولید اقتصادی باعث بیکاری گسترده و مهاجرت میلیون‌ها نفر از مردم سوریه شده است؛ جنگ و تروریسم موجب شده بسیاری از سوری‌ها آواره شوند که این امر کاهش نیروی کار و فشار بیشتر بر اقتصاد را به همراه داشته است؛ از سوی دیگر، تحریم‌ها و بمباران‌ها دسترسی مردم به خدمات بهداشتی و آموزشی را محدود کرده و کیفیت این خدمات را به‌شدت کاهش داده است. 

لطیفی تأکید کرد: سیاست‌های سلطه‌طلبانه آمریکا و رژیم صهیونیستی، با همراهی کشورهای غربی، مشکلات اقتصادی، اجتماعی و انسانی سوریه را تشدید کرده است. 

وی درباره انتقال حقیقت و آگاهی‌بخشی درباره بحران سوریه، گفت: انتقال حقیقت و آگاهی‌بخشی درباره وضعیت مردم سوریه نیازمند یک رویکرد جامع و چندجانبه است، رسانه‌های مستقل بین‌المللی می‌توانند نقش کلیدی در این زمینه ایفا کنند؛ تولید مستندات، گزارش‌های میدانی و استفاده از شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر و اینستاگرام برای انتشار حقایق بسیار مؤثر است. 

این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: همکاری با سازمان‌های بین‌المللی نظیر سازمان ملل و صلیب سرخ می‌تواند به انعکاس مشکلات مردم سوریه کمک کند؛ روایتگران حقیقی که در میدان حضور داشته‌اند، می‌توانند تجربیات خود را به افکار عمومی منتقل کنند؛ در کنار این‌ها، دانشگاه‌ها نیز می‌توانند با انجام پژوهش‌های علمی درباره بحران سوریه به آگاهی‌رسانی در سطح جهانی کمک کنند.

وی در پایان، درباره راهکارهای اصلی بهبود شرایط سوریه، گفت: رفع تحریم‌ها، پایان دادن به اشغالگری خارجی، و حمایت از بازسازی زیرساخت‌های سوریه از مهم‌ترین راهکارها هستند؛ همچنین، جامعه جهانی باید برای بازگشت آوارگان سوری و تقویت صلح و امنیت در این کشور تلاش کند، مشارکت سازمان‌های حقوق بشری و استفاده از رسانه‌های مستقل برای مقابله با روایت‌های مغرضانه نیز بسیار اهمیت دارد؛ در نهایت، تنها از طریق همکاری بین‌المللی و پایان یافتن دخالت‌های خارجی می‌توان به بهبود وضعیت سوریه امید داشت. 

انتهای خبر/