به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد» و به نقل از کتاب یک ون شبهه؛ در جمهوری اسلامی، به دلایل بسیار زیاد، انتخابات در سلامت کامل انجام می‌شود که می‌توان به نمونه‌هایی از آن اشاره کرد:

اگر انتخابات سالم نبود، آیا منطقی بود عالی‌ترین مقامات _که مطلع از وضعیت انتخابات هستند_ خودشان را چند بار در معرض رأی مردم قرار دهند و با وجود رأی نیاوردن در یک انتخابات، در انتخابات بعدی نیز ثبت‌نام کنند؟

یکی از مهمترین نمونه‌های سلامت انتخابات رأی آوردن افراد در دولتی مخالف تفکرات خودشان است، مثلا رأی آوردن آقای احمدی نژاد در دولت آقای خاتمی و رأی آوردن آقای روحانی در دولت آقای احمدی نژاد؛ تاریخ شاهد است که نظرسنجی‌ها و رسانه‌های داخلی و حتی خارجی گزینه دیگری را تحت عنوان گزینه انتخاب نظام معرفی می‌کردند اما در نهایت شخصی کاملا متفاوت و مخالف آن جریان رأی می‌آورد.

به عنوان مثال: در سال ۷۶ می‌گفتند نظر نظام، آقای ناطق نوری است، اما در نهایت آقای خاتمی رئیس جمهور شد و یا در سال ۹۲ می‌گفتند نظام، آقایان جلیلی یا قالیباف را از صندوق در می‌آورد اما در نهایت آقای روحانی رئیس جمهور شد.

در سال ۹۲ که دائم القا می‌شد، که رئیس‌جمهور از قبل مشخص شده و قطعا آقای روحانی رأی نخواهد آورد؛ اما آقای روحانی رئیس‌جمهور شد در حالی که او تنها ۰/۷۱ درصد بیشتر از حد نصاب رأی آورد و اگر نظام اهل تقلب بود به راحتی و فقط با ابطال چند صندوق، انتخابات را به دور دوم می‌کشاند، اما از رأی مردم کوتاه نیامد.

اگر انتخاب نظام از ابتدا مشخص بود، چرا رسانه‌های معاند در حمایت از یک کاندیدای خاص هزینه می‌کنند؟ آیا آن‌ها متوجه این مسئله نشدند که نظام خودش انتخاب می‌کند که این همه هزینه نکنند؟

در انتخابات قبل، دشمنان و شبکه‌های بیگانه به طور جدی به حمایت از کاندیداهای غربگرا پرداخته و از مردم می‌خواستند به آن‌ها رأی دهند، مثلا در سال ۸۸ حمایت خارجی‌ها از آقای میرحسین موسوی و یا در انتخابات مجلس سال ۹۴ پشتیبانی BBC و… از لیست امید و یا در انتخابات ۹۶ حمایت صبح انتخابات آمدنیوز از آقای روحانی و درخواست دادن رأی به او، اگر نتیجه انتخابات از قبل مشخص باشد آیا هیچکدام از این سیاستمداران و غول‌های رسانه‌ای این موضوع را نمی‌دانند که وارد عرصه تبلیغ می‌شوند و وقت و آبرو و هزینه خود را خرج می‌کنند؟

یک ون شبهه

فرآیند انتخابات در ایران به گونه‌ای است که امکان تقلب وجود ندارد، به عنوان مثال هر نامزد می‌تواند پای هر صندوق رأی و همچنین در مراحل تجمیع و… یک نماینده داشته باشد که از ابتدا تا انتهای فرایند رأی‌گیری و شمارش حضور داشته باشد، در چنین شرایطی کوچکترین تغییری به راحتی قابل تشخیص و پیگیری و اثبات است همچنین مجریان انتخابات عمدتا معتمدین مردم و اقشار مختلف مردم هستند و از همین روی  گروه‌های مختلف در این فرآیند شرکت داشته و ناظر یکدیگر هستند.

انتهای خبر/