به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ غزه مقاوم، همواره در کانون توجهات جهانی بوده است؛ سرزمینی که با مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بسیاری روبه‌روست اما در روزهای اخیر، طرح‌هایی برای تبدیل این منطقه به یک مقصد گردشگری لوکس در خاورمیانه مطرح شده که نشان‌دهنده پیچیدگی مسائل سیاسی و اقتصادی در این منطقه است. 

ایالات متحده و رژیم غاصب صهیونیستی در تلاشند تا با ایجاد یک تصویر جذاب از غزه به‌عنوان یک ریویرا خاورمیانه، فشارها را بر روی مردم این منطقه کاهش دهند. 
این واقعه به نظر می‌رسد که در راستای تضعیف مقاومت فلسطینی‌ها و به حاشیه راندن مطالبات اساسی آن‌ها باشد. 

این نقشه‌ها نه‌تنها به تقویت روایت‌های نادرست درباره وضعیت انسانی غزه کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به منزوی کردن و نادیده گرفتن حقوق اساسی فلسطینیان منجر شود. عناوینی مانند توسعه و سرمایه‌گذاری  به راحتی می‌توانند واقعیت‌های تلخ زندگی روزمره  و ظلم بزرگی که رژیم صهیونیستی و حامیانش بر غزه روا داشتند را پوشش دهند. 

در واقع، مسئله اصلی این است که آیا معیشت و توسعه اقتصادی می‌تواند جایگزینی برای حق‌طلبی و مقاومت باشد؟ 
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این دو مسئله به هیچ عنوان نمی‌توانند به مودت یکدیگر برسند و تلاش‌ها برای برقراری صلح پایدار بدون پرداخت حقوق به فلسطینیان  و محور بودن خود فلسطین  در سرنوشت و حاکمیت خود، ناموفق خواهد بود. 

جالب اینجاست که در پس این طرح‌های ظاهراً توسعه‌ای، منافع اقتصادی و سیاسی آمریکا و صهیونیست‌ها نهفته است؛ این کشورها عموماً از فشار به کشورهای دیگر برای تحقق منافع خود بهره می‌برند و از بحران‌ها به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد اهدافشان استفاده می‌کنند. 

شعار عوام‌فریبانه سرمایه‌گذاری در غزه با این ادعا که می‌تواند منجر به نجات اقتصادی این منطقه شود، در حقیقت یک تله است چرا که با جایگزینی معیشت به جای حق‌طلبی و مقاومت، آن‌ها سعی دارند تا افکار عمومی را نسبت به وضعیت واقعی غزه غافل کنند. 

بسیاری از فعالان حقوق بشر بر این باورند که این سیاست‌ها نه‌تنها ابزاری برای فریبکاری هستند بلکه با نادیده گرفتن واقعیت‌های انسانی، به تداوم مصیبت مردم غزه مظلوم  کمک می‌کنند این به معنای انکار حقوق و آرمان‌های مردم فلسطین است. 

به‌علاوه، این نوع برنامه‌ها نمی‌توانند به طور واقعی به حل مشکلات موجود در غزه  که دغدغه استقلال و خودکفایی است، کمک کنند در واقع، مشکلات اساسی از قبیل بیکاری، قحطی و ناپایداری سیاسی بدون مواجهه درست با علت‌های اصلی آن‌ها قابل حل نیستند. 

در این اثنا، گروه‌های مقاومت فلسطینی به‌عنوان نمایندگان واقعی مردم غزه، شعار حق‌طلبی و اعتلای حقوق انسانی را پیش می‌برند و ناگفته هویداست که برنامه‌های اقتصادی که این پیام را از بین ببرند، تنها به تضعیف روحیه ملت فلسطین کمک خواهند کرد. 

بسیاری از تحلیلگران بر این عقیده‌اند که ارائه یک تصویر مثبت از غزه از طریق طرح‌های اقتصادی، فرمالیسم و فریبکارانه است این تلاش‌ها می‌تواند نتیجه‌ای معکوس به همراه داشته باشد و منجر به افزایش نارضایتی‌ها و حرکات اعتراضی شود. 

در نتیجه، مردم غزه باید مسیری را بیابند که از یک سو حقوق انسانی‌شان و کرامت و استقلال آن‌ها را ادا کنند و از سوی دیگر به سمت پیشرفت و توسعه بروند و این دو بُعد نباید در تضاد با یکدیگر قرار گیرند و باید به‌طور همزمان پیش بروند. 

غزه نه‌تنها باید یک مقصد گردشگری باشد، بلکه باید محلی برای بیان آرمان‌ها و حقوق بشر باشد و البته انسجام جامعه بین‌المللی در حمایت از جوانب انسانی و حقوقی این مردم می‌تواند مانع فریبکاری‌های جدید ضد فلسطینی و جبهه مقاومت شود. 

مجتبی جنگلی‌نیا؛ فعال رسانه‌ای