امیرعلی حیدر امیری در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با اشاره به موضوع مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا اظهار داشت: برخی معتقدند که مقام معظم رهبری در ظاهر با مذاکرات مخالف هستند، اما در باطن رضایت دارند و اجازه می‌دهند این مذاکرات انجام شود. حتی اشاره می‌کنند که معظم‌له در سخنرانی اخیر خود، مذاکره را یکی از ده‌ها وظیفه وزارت امور خارجه دانسته‌اند، که این تعبیر را برخی به نوعی تأیید ضمنی تلقی می‌کنند.

این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به بیانات صریح مقام معظم رهبری افزود: معظم‌له بارها فرموده‌اند که مذاکره با آمریکا عاقلانه، شرافتمندانه و هوشمندانه نیست. در یازدهم فروردین نیز تأکید کردند که مواضع جمهوری اسلامی ایران تغییری نکرده و دشمنی آمریکا و رژیم صهیونیستی نیز همچنان پابرجاست.

امیری در ادامه گفت: این تلقی که رهبری در ظاهر مخالفت می‌کنند ولی در خفا رضایت دارند، اشتباه است. ایشان در بیستم تیرماه ۱۳۹۴ صریحاً فرمودند که حرف من را از خود من بشنوید و مبادا کسی تصور کند که نظری خلاف نظر علنی من در خفا به برخی خواص داده می‌شود؛ چنین چیزی مطلقاً وجود ندارد.

وی تأکید کرد: مقام معظم رهبری در طول سالیان اخیر اجازه مذاکره را تنها در چارچوب‌های خاص و مشخصی صادر کرده‌اند و این نه به دلیل موافقت با اصل مذاکره، بلکه به دلیل پذیرش مسئولیت دولت و فرصت دادن برای آزمون و خطا بوده است.

امیری ادامه داد: رهبری به دولت روحانی نیز باوجود تأکیدات مکرر بر بدعهدی آمریکا، اجازه ورود به مذاکره را دادند. چرا که رهبر انقلاب با اقتداری همراه با انعطاف، در چارچوبی امن، به دولت‌ها اجازه آزمون می‌دهند؛ مشروط بر آن‌که این آزمون‌ها به اصل نظام، تمامیت ارضی و امنیت کشور آسیب نرساند.

وی با اشاره به شروط مشخص رهبری در جریان مذاکرات غیرمستقیم اخیر گفت: معظم‌له تأکید داشتند که مذاکره باید فقط درباره مسائل هسته‌ای و صرفاً در چارچوب برجام باشد، آن هم در کشوری غیر از امارات و به‌صورت غیرمستقیم. این شروط، مخالفت آشکار با خواسته‌های طرف آمریکایی، به‌ویژه دولت ترامپ، بود.

امیری در بخشی دیگر از سخنانش تصریح کرد: برخی مسائل کلان نظیر توانمندی موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران، به‌ هیچ‌ عنوان در اختیار دولت‌ها برای مذاکره نیست، چرا که مستقیماً با امنیت ملی کشور مرتبط است. برخی دولت‌ها اما، ساده‌انگارانه تصور می‌کنند می‌توان با مذاکره همه مشکلات را حل کرد.

وی خاطرنشان کرد: اصل ۱۱۰ قانون اساسی، وظایف رهبری را مشخص کرده است و در نظام جمهوری اسلامی، رهبر نمی‌تواند تماماً و قاطعانه مانع خواسته‌های قانونی دولت شود؛ به‌ویژه زمانی که آن دولت با رأی مستقیم مردم روی کار آمده است.

امیری افزود: رهبر انقلاب با همان تدبیر، به دولت‌ها اجازه تجربه می‌دهند. دولت روحانی چندین سال کشور را معطل مذاکرات کرد اما نتیجه‌ای نگرفت. حتی خود مسئولان آن دولت اذعان کردند که مذاکره بی‌فایده بود و آمریکا بدعهدی کرد.

این کارشناس مسائل سیاسی گفت: جالب است که همان کسانی که زمانی می‌گفتند اگر رهبر اجازه بدهد، مشکلات با مذاکره حل می‌شود، حالا که اجازه داده شد و مذاکرات بی‌نتیجه ماند، حاضر نیستند مسئولیت را بپذیرند.

امیری اظهار داشت: تفاوت دولت شهید رئیسی با دولت روحانی در این بود که دولت رئیسی کار کشور را به مذاکرات گره نزد و در کنار تلاش‌های دیپلماتیک، تمرکز اصلی‌اش را بر تقویت توان داخلی گذاشت. این در حالی است که برخی دولت‌ها با شوک‌سازی رسانه‌ای، کشور را شرطی کرده و اقتصاد را دچار نوسان می‌کردند.

وی در پایان تأکید کرد: مذاکره اگرچه می‌تواند فوایدی مانند کاهش فشار رسانه‌ای و افکار عمومی بین‌المللی داشته باشد، اما نباید همه امور کشور به آن وابسته شود. همان‌طور که رهبر انقلاب در سخنان امروز خود نیز فرمودند، مسائل کشور را به مذاکرات گره نزنید؛ اشتباهی که در جریان برجام تکرار شد.

انتهای خبر/