به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات ۱ تا ۵ سوره مبارکه احقاف به شرح زیر است:

وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ

ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ [ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻣﺖ] ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﻧﺪ [ ﻣﻌﺒﻮﺩﺍﻧﺸﺎﻥ ] ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺁن‌ها ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪ ،(٦)

وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ

ﻭ ﭼﻮﻥ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ، ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺣﻘّﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺍﻳﻦ ﺟﺎﺩﻭﻳﻲ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ.(٧)

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئًا هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ كَفَىٰ بِهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﮕﻮ : ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ [ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻛﻨﺪ ] ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺩﻓﻊ ﻛﻨﻴﺪ ، ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻠﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﺮﻭ ﻣﻰ‌رﻭﻳﺪ [ ﻭ ﺁﻥ ﻃﻌﻨﻪ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺟﺎﺩﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ] ﺩﺍﻧﺎﺗﺮ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﻛﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﺍﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ.(٨)

قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ

ﺑﮕﻮ: ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﻱ ﻧﻮﻇﻬﻮﺭ ﻧﻴﺴﺘﻢ [ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﻛﺮﺩﺍﺭم ﻣﺨﺎﻟﻒ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺣﻲ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ]ﻭ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ [ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ] ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ، ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻭﺣﻲ ﺷﺪﻩ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻣﻰ‌ﻛﻨﻢ ، ﻭ ﻣﻦ ﺟﺰ ﺑﻴﻢ ﺩﻫﻨﺪﻩ‌ﺍﻱ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻧﻴﺴﺘﻢ.(٩)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَىٰ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

ﺑﮕﻮ: ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺩﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻛﻔﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺷﺎﻫﺪﻱ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺑﻨﻲ‌ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻥ [ ﻛﻪ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭﺍﻗﻌﻲ ﻭ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ ] ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ [ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻭﺣﻲ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﻗﺮﺁﻥ ﻫﻢ ﻭﺣﻲ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ ] ﭘﺲ [ ﺍﺯ ﺷﻬﺎﺩﺗﺶ ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ] ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﻜﺒّﺮ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ [ ﺁﻳﺎ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ؟ ]ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻭﻩ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﻰﻛﻨﺪ.(١٠)

وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَٰذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ

ﻭ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺍﮔﺮ [ ﺁﻳﻴﻦ ﻣﺤﻤّﺪ ] ﺑﻬﺘﺮ [ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ ﻣﺎ ] ﺑﻮﺩ [ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺶ ] ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﻴﺸﻲ ﻧﻤﻰ‌ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ [ ﺑﻠﻜﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ] . ﻭ ﭼﻮﻥ [ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻛﺒﺮ ﻭ ﻋﻨﺎﺩﺷﺎﻥ ] ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺁﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ، ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﻳﻚ ﺩﺭﻭﻍ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺍﺳﺖ.(١١)

وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً وَهَٰذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَىٰ لِلْمُحْسِنِينَ

[ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻳﻚ ﺩﺭﻭﻍ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺍﺳﺖ ] ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﻮﺳﻲ ﭘﻴﺸﻮﺍ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻮﺩ [ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﻥ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩﻩ ] ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺗﺼﺪﻳﻖﻛﻨﻨﺪﻩ [ ﺁﻥ ]ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺮﺑﻲ [ ﻓﺼﻴﺢ ﻭ ﮔﻮﻳﺎ ] ﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﻢ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺑﺸﺎﺭﺗﻲ ﺑﺎﺷﺪ.(١٢)

إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺳﺖ ، ﺳﭙﺲ [ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ] اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ، ﻧﻪ ﺑﻴﻤﻰ ﺑﺮ ﺁن‌ها ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻣﻰ‌ﺷﻮﻧﺪ.(١٣)

أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﻬﺸﺖ‌اﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ‌ﺩﺍﺩند، ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪﺍﻧﺪ.(١٤)