
فرازی از وصیتنامه شهید «محمدهادی منکرسی»؛
زندگی، امتحانی برای بندگی است
شهید «محمدهادی منکرسی» در وصیتنامه خود آورده است: «لحظات زندگی، فرصتی برای بندگی و تقواست.»
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ شهید «محمدهادی منکرسی» در سال ۱۳۴۷ در خانوادهای مذهبی در شهر کرمانشاه دیده به جهان گشود. پس از طی دوران ابتدایی و راهنمایی، وارد دبیرستان شد.
در سال چهارم دبیرستان مشغول تحصیل بود که در سال ۱۳۶۵ برای نخستین بار به جبهه اعزام شد و در عملیاتهای کربلای ۵ و والفجر ۱۰ شرکت کرد.
در زمان شهادت برادرش محمدوفا در جزیره مجنون، شهید محمدهادی در حال جابهجایی مهمات بود. وقتی فرماندهاش از شهادت برادرش باخبر شد، با ناراحتی از او خواست که دیگر در جابهجایی مهمات شرکت نکند، اما محمدهادی نپذیرفت و به کارش ادامه داد.
به گفته همرزمانش، او نذر کرده بود که در راه خدا به شهادت برسد. سرانجام در ۲۴ اسفند ۱۳۶۶، در عملیات والفجر ۱۰ در منطقه حلبچه عراق به آرزوی دیرینهاش رسید و به فیض شهادت نائل آمد.
یادش گرامی و راهش پررهرو باد
فرازی از وصیتنامه شهید محمدهادی منکرسی
بسم رب الشهدا و الصدیقین
پس از عرض سلام به امام زمان (عج) که یار خوبی برایش نبودم، و با درود به رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی (ره) که بتشکن نام گرفت، زیرا ابتدا بت نفس خود را درهم شکست و تنها برای رضای حق تعالی عمل کرد. همچنین سلام و درود بر امت شهیدپرور ایران، پدر و مادر عزیزم و دیگر اعضای خانوادهام.
اینجانب محمدهادی منکرسی گواهی میدهم که جز الله یکتا خدایی نیست و او شریکی ندارد. شهادت میدهم که حضرت محمد (ص) بنده و فرستاده اوست و علی (ع) ولی خدا و جانشین پیامبر اوست.
وصیت من به خودم و شما این است که ثانیهها، که سرمایه گرانبهای عمر ما هستند، در حال گذرند؛ پس چه بهتر که تقوا پیشه کنیم.
همواره در وصیتنامههای شهدا این پیام را خواندهایم که: ای مسافران! بار سفر خود را محکم کنید و برای آخرت آماده شوید. وصیت من نیز همین را به شما گوشزد میکند.
ما در روزگاری زندگی میکنیم که اسلام در برابر کفر ایستاده است و تمام قدرتهای الحاد متحد شدهاند تا آن را نابود کنند یا دستکم تضعیف نمایند. پس بر ماست که تا آخرین نفس، از اسلام عزیز دفاع کنیم.
خوشا به حال آنها که جان عزیز خود را در راه اسلام فدا کردند. خوشا به حال آنان که در سنگر توحید، علیه شرک، کفر، نفاق و خودپرستی مبارزه میکنند و حضوری فعال در این جهاد دارند.
امام را تنها نگذارید!
از خداوند متعال بخواهید که مرگ مرا شهادت در راهش قرار دهد و مرا بهعنوان یک رزمنده در مسیر خود بپذیرد.
انشاءالله این وصیت را فراموش نکنید و توشهای برای سفر آخرت خود برگیرید، که من در این مسیر بسیار ناتوان و بیبضاعت هستم.
منبع: نوید شاهد
انتهای خبر/
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!