به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز یک خطبه از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.

أَصَابَكُمْ حَاصِبٌ وَ لَا بَقِيَ مِنْكُمْ [آبِرٌ] آثِرٌ، أَ بَعْدَ إِيمَانِي بِاللَّهِ‏ وَ جِهَادِي مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) أَشْهَدُ عَلَى نَفْسِي بِالْكُفْرِ؟ لَـ "قَدْ ضَلَلْتُ إِذاً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ" فَأُوبُوا شَرَّ مَآبٍ وَ ارْجِعُوا عَلَى أَثَرِ الْأَعْقَابِ. أَمَا إِنَّكُمْ سَتَلْقَوْنَ بَعْدِي ذُلًّا شَامِلًا وَ سَيْفاً قَاطِعاً وَ أَثَرَةً يَتَّخِذُهَا الظَّالِمُونَ فِيكُمْ سُنَّةً.

ترجمه:

سنگین‌ترین حوادث و بلاها بر شما فرود آید، آن‌گونه که هیچ اثری از شما بر جای نماند. آیا پس از ایمان آوردن به خدای یکتا و پس از جهاد در رکاب رسول خدا (ص)، باید به کفر خویش گواهی دهم؟ اگر چنین کنم، بی‌تردید در گمراهی خواهم بود و از مسیر هدایت‌شدگان دور می‌مانم. 

پس شما را به بدترین جایگاه حواله می‌دهم و به راهی می‌فرستم که گذشتگان ستمگر پیمودند. آگاه باشید، دیری نخواهد گذشت که پس از من به خواری و ذلت گرفتار می‌شوید و تیغی برنده بر شما مسلط خواهد شد. آنگاه در دام استبدادی قرار خواهید گرفت که همان شیوه، سرمشق حکومت ستمگران پس از شما خواهد شد.

منبع: مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام

انتهای خبر/