به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات یک تا ۱۰ سوره مبارکه شوری به شرح زیر است:

حم (۱) 
حم (حا. میم). 

عسق (۲) 
عسق (عین. سین. قاف). 

کَذَٰلِکَ یُوحِی إِلَیْکَ وَإِلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (۳) 
این گونه خداوند پیروزمند حکیم به سوی تو و پیامبرانی که پیش از تو بودند، وحی می‌کند ( ). 

لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ (۴) 
آنچه در آسمانها وآنچه در زمین است از آنِ اوست، واو بلند مرتبۀ بزرگ است. 

تَکَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ ۚ وَالْمَلَائِکَةُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِی الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ (۵) 
نزدیک است که آسمانها (بخاطر عظمت الهی) بر فراز یکدیگر شکافته (ومتلاشی) شوند، وفرشتگان به ستایش پروردگارشان تسبیح می‌گویند، وبرای کسانی که در زمین هستند آمرزش می‌طلبند، آگاه باش، همانا خداوند آمرزندۀ مهربان است. 

وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاءَ اللَّهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَکِیلٍ (۶) 
وکسانی که جز او دوستان (وسرپرستانی) گرفته اند، خداوند بر آن‌ها نگهبان (ومراقب) است، وتو (ای پیامبر) متعهد (ومسئول) بر آن‌ها نیستی. 

وَکَذَٰلِکَ أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَیٰ وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ یَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَیْبَ فِیهِ ۚ فَرِیقٌ فِی الْجَنَّةِ وَفَرِیقٌ فِی السَّعِیرِ (۷) 
واین چنین قرآنی عربی به تو وحی کردیم تا «ام القری» (= مکه) وکسانی را که پیرامون آن هستند هشدار دهی، واز روز جمع شدن (= روز قیامت) که در آن شک وتردیدی نیست، بترسانی، (که در آن روز) گروهی در بهشت، وگروهی در آتش سوزانند! 

وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰکِن یُدْخِلُ مَن یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ (۸) 
واگر خدا می‌خواست یقیناً (همه ی) آن‌ها را یک امت قرار می‌داد، ولیکن هرکس را که بخواهد در رحمتش داخل می‌کند، وبرای ستمکاران هیج یار ویاوری نیست. 

أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاءَ ۖ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَهُوَ یُحْیِی الْمَوْتَیٰ وَهُوَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۹) 
آیا آن‌ها جز او دوستانی (برای خود) بر گزیده اند؟ در حالی که الله فقط کارساز (ودوست حقیقی) است، واوست که مردگان را زنده می‌کند، واوست که بر هر چیزی تواناست. 

وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِن شَیْءٍ فَحُکْمُهُ إِلَی اللَّهِ ۚ ذَٰلِکُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ (۱۰) 
ودر هر چیزی که در آن اختلاف کنید، پس حکم (وداوری) آن با الله است، این الله، پروردگار من است. بر او توکل کردم، وبه (سوی) او باز می‌گردم.