- گروه : اجتماعی
- شماره : 103828
بی‌نظمی زیر پوست شهر می‌خزد؛
خیابان غذای کرمانشاه قربانی سوءمدیریت شهری
مدیرانی که دغدغه توسعه شهری کرمانشاه را دارند، باید بدانند که فرهنگ، اجتماع و معیشت، اجزای جداشدنی از عمران نیستند؛ خیابان غذا نیازمند بازطراحی فکری و سازه‌ای است اما چاره کار در تعطیلی آن نیست.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ کرمانشاه، دیاری کهن با آوای تنبور و بوی نان داغ، این روزها قصه‌ای دیگر روایت می‌کند؛ قصه‌ای تلخ از بی‌توجهی به داشته‌ها؛ رویای نیمه‌تمام از خیابانی که قرار بود رنگ و طعم زندگی را به شهر بازگرداند اما حالا در آستانه خاموشی ایستاده است.
خیابانی رنگارنگ و پر از خوراکی‌های متنوع که در منطقه سراب قنبر کرمانشاه فعالیت خود را آغاز کرده بود، اکنون در آستانه تعطیلی قرار گرفته است.
در شهری که نامش با طعم‌های ناب خوراک آمیخته است و در گنجینه‌های فرهنگی‌اش قصه‌ها و سنت‌های دیرینه‌ای از هنر آشپزی و مهمان‌نوازی نهفته است، راه‌اندازی «خیابان غذا» به عنوان نمادی از همین ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی باید به جشن طعم‌های فراموش‌نشدنی تبدیل می‌شد.
کهن‌دیار کرمانشاه شایسته فضایی بود که در آن عطر خوراکی‌های مختلف محلی و مدرن با تاریخ شهر به یکدیگر پیوند می‌خورد اما به جای آن‌که خیابان غذا نمادی از این شکوفایی باشد، به صحنه‌ای از بی‌تدبیری و سرخوردگی بدل شد.
«خیابان غذا» نه فقط نامی برای محل فروش خوراکی‌های رنگارنگ، که نمادی از امید، خلاقیت، اشتغال‌زایی و بازآفرینی شهری بود؛ در دل کوچه‌های کرمانشاه، این خیابان جوان، آمده بود تا هویتی نو بسازد؛ هویتی که مردم شهر، به آن دل بسته بودند.
ایده‌ای که به‌ظاهر می‌توانست جرقه‌ای از نوآوری در این شهر ایجاد کند، حالا با نواقص اجرایی، فقدان نظارت و فقدان انسجام در مدیریت، در آستانه تعطیلی قرار دارد؛ خیابان غذا که قرار بود رنگ و بوی نو به فضاهای شهری ببخشد، اکنون به دلایلی نه چندان پیچیده، در زمره پروژه‌هایی قرار گرفته که بیشتر از آن‌که به عنوان نمادی از رشد و شکوفایی معرفی شوند، بیانگر ضعف در مدیریت و ناکامی‌های پیش‌بینی نشده‌اند.
چطور می‌شود که کرمانشاه با چنین سابقه فرهنگی غنی، در حالی که که می‌توانست به قطب گردشگری خوراک تبدیل شود، در مدیریت یک خیابان کوچک، دچار بحران و بلاتکلیفی شود؟ این سئوالی است که ذهن هر شهروندی را به خود مشغول می‌کند، و در پی آن، پرسشی بزرگتر بر می‌خیزد که آیا در جایی که سیاست‌ها و راهبردهای کلان فرهنگی و اجتماعی با یکدیگر هم‌صدا نباشند، می‌توان به آینده‌ای روشن امید بست؟
همان‌گونه که بسیاری از طرح‌های شهری ما قربانی بی‌برنامگی، ضعف نظارت و ناهماهنگی میان دستگاه‌ها می‌شوند، خیابان غذا هم در سایه همین بی‌تدبیری‌ها به جای شکوفایی، به سراشیبی سقوط افتاده است.
شهرداری کرمانشاه با صدور ضرب‌الاجلی ۲۴ ساعته از غرفه‌داران خواسته است فعالیت خود را به حالت تعلیق درآورند و به گفته مسئولان علت این تصمیم، عمل نکردن سرمایه‌گذار پروژه به تعهدات خود و همچنین خطراتی است که سازه‌های خیابان برای عبور و مرور ایجاد کرده‌اند.
اکنون مردمی که با سادگی و نشاطی کوتاه‌مدت به این خیابان رفت و آمد داشتند با سئوالی بی‌پاسخ روبه‌رو شده‌اند؛ چرا فرصتی که می‌توانست به الگویی برای توسعه شهری تبدیل شود، این‌گونه به حال خود رها شد؟ چه شد که ایده‌ای زیبا، قربانی اجراهای ناقص و زیرساخت‌های لرزان شد؟
این خیابان که با بیش از ۴۰ غرفه خوراکی توانسته بود به یکی از نقاط پر رفت و آمد و محبوب شهر تبدیل شود، این روایت تنها شرح قصه یک خیابان نیست، بلکه روایتی از زخمی عمیق در بافت اجتماعی شهری است که سزاوار آن نیست.
سرمایه‌گذار پروژه به تعهدات خود عمل کند
همایون نوری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: این ضرب‌الاجل بیشتر جنبه هشدار دارد، سرمایه‌گذار پروژه به تعهدات خود پایبند نبوده و ما نیز با هدف حفظ ایمنی شهروندان، هشدار لازم را صادر کرده‌ایم؛ اگر تعهدات انجام نشود، ناچاریم فعالیت غرفه‌ها را متوقف کنیم.
شهردار منطقه ۴ کرمانشاه افزود: یکی از مهم‌ترین تعهدات سرمایه‌گذار، حفظ ماهیت پیاده‌راهی این خیابان بوده است؛ خیابان غذا باید فضایی برای تردد امن و راحت شهروندان باشد اما با نصب المان‌هایی مانند حوضچه، سطل زباله و... مسیر پیاده‌راه مسدود شده و رهگذران ناچار به ورود به مسیر خودروها می‌شوند که این موضوع خطرساز است.
نوری افزود: این بخش از خیابان دارای پیچ خطرناکی است و خودروها با سرعت بالا حرکت می‌کنند که تردد عابران پیاده در این شرایط می‌تواند به افزایش حوادث منجر شود.
به گفته شهردار منطقه ۴ کرمانشاه، برخی از سازه‌های خیابان هنوز تکمیل نشده‌اند و وضعیت منظر شهری و پشت غرفه‌ها نیز نیاز به اصلاح دارد؛ مسائلی که سرمایه‌گذار تاکنون به آن‌ها رسیدگی نکرده است.
وی در پایان سخنان خود تأکید کرد: هدف ما تعطیلی این خیابان نیست، بلکه به دنبال رفع مشکلاتی هستیم که برای شهروندان ایجاد شده است، در این راستا جلساتی با سرمایه‌گذار در حال برنامه‌ریزی است تا مشکلات موجود هرچه سریع‌تر برطرف شود.
کرمانشاه گرفتار ضعف زیرساخت و بی‌نظمی اجتماعی
فضل‌الله رنجبر در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با اشاره به مشکلات ریشه‌دار زیرساختی و آسیب‌های اجتماعی در شهر کرمانشاه، خیابان غذا را نمونه‌ای از فرصت‌های رها شده در کرمانشاه دانست و اظهار داشت: پروژه‌هایی مانند خیابان غذا، که می‌توانند به ظرفیت‌های گردشگری، اقتصادی و اجتماعی شهر جان تازه‌ای بدهند، به دلیل نبود مدیریت منسجم، ضعف در برنامه‌ریزی و عدم نظارت کافی، در آستانه تعطیلی یا ناکارآمدی قرار گرفته‌اند.
نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی افزود: کرمانشاه، شهری با سابقه تمدنی درخشان و فرهنگ مهمان‌نوازی، امروز درگیر معضلات بی‌شماری نظیر اعتیاد، فقر گسترده، زباله‌گردی و بی‌نظمی‌های اجتماعی است که نه‌تنها چهره شهر را مخدوش کرده، بلکه امنیت روانی و اجتماعی مردم را نیز تهدید می‌کند.
رنجبر، علت اصلی این وضعیت را در نبود زیرساخت‌های اجتماعی مؤثر دانست و گفت: ما با کمبود مراکز فرهنگی و تفریحی روبه‌رو هستیم.
وی با اشاره به وضعیت خیابان غذا گفت: این خیابان به عنوان یک پیاده‌راه طراحی شده بود تا شهروندان در فضایی ایمن و فرهنگی بتوانند از خدمات غذایی استفاده کنند. اما حالا شاهد نبود نظارت جدی بر اجرای تعهدات سرمایه‌گذاران هستیم و این وضعیت نمادی از ضعف کلی مدیریت شهری است.
نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: خیابان غذا نه فقط یک پروژه اقتصادی، بلکه فرصتی فرهنگی و اجتماعی برای شهر بود اما چون نگاه جامع و سیاست‌گذاری منسجم وجود نداشت، این فرصت نیز با خطر تعطیلی روبه‌رو شده است؛ این یک زنگ خطر است که اگر در سایر حوزه‌ها هم جدی گرفته نشود، کرمانشاه از رشد باز خواهد ماند.
وی در ادامه تصریح کرد: نباید بگذاریم پروژه‌های شهری صرفاً با رنگ‌آمیزی جدول‌ها و کارهای ظاهری، چشم مردم را فریب دهند که این خیانت به مردم است؛ پروژه‌ها باید تا آخر اجرا شوند، نه آن‌که در نیمه راه رها شوند و موجبات بی‌اعتمادی عمومی را فراهم کنند.
رنجبر در پایان سخنان خود تأکید کرد: اگر مدیریت فرهنگی و اجتماعی در اولویت قرار نگیرد، هیچ پروژه عمرانی نمی‌تواند تحولی در زندگی مردم ایجاد کند؛ امروز بیش از هر زمان، کرمانشاه نیازمند برنامه‌ریزی منسجم، مدیران دلسوز و نگاهی ملی برای حل مشکلات زیرساختی و اجتماعی است و خیابان غذا تنها یک نشانه از بسیاری از ظرفیت‌هایی است که اگر رها شوند، به ضد خود تبدیل خواهند شد.
کسی پاسخگوی ضرر و زیان غرفه‌داران نیست
علی صیادی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: من یکی از اولین افرادی بودم که با راه‌اندازی خیابان غذا، یک غرفه فست‌فود در این محل گرفتم و واقعاً با انگیزه وارد کار شدم و فکر می‌کرم می‌تواند فضایی امن، شاد و پرمشتری برای مردم و ما غرفه‌داران باشد اما از همان ابتدا مشکلات زیرپوستی وجود داشت؛ مثلاً بارها گفتیم برق غرفه‌ها پایدار نیست یا فاضلاب درست تخلیه نمی‌شود اما یا رسیدگی نمی‌شد یا با تأخیر زیاد در حل مشکلات مواجه بودیم؛ اکنون نیز بحث تعطیلی خیابان غذا پیش آمده و به ما تنها ۲۴ ساعت فرصت دادند که وسائل را جمع کنیم! و این یعنی همه سرمایه‌ای که گذاشتیم بر باد رفته است.
این غرفه‌دار افزود: ما به هیچ‌وجه مخالف نظم و امنیت نیستیم و اتفاقاً بارها به شهرداری گفتیم برخی سازه‌ها خطرناک هستند و یا بعضی غرفه‌ها مسیر عبور مردم را با مشکل مواجه کرده‌اند ولی اینکه پس از این مدت فعالیت، به یک‌باره بدون برنامه‌ریزی خیابان غذا را تعطیل کنند.
وی اذعان داشت: من به عنوان یک غرفه‌دار که با هزار امید و آرزو وارد این کار شدم، اکنون نمی‌دانم چطور جواب زن و بچه‌ام را بدهم؛ درست است که مشکلات زیادی وجود دارد، ولی چرا به جای تعطیلی، سراغ اصلاح نمی‌روند؟ و چرا کسی پاسخگوی ضرر و زیان ما نیست؟
شهرداری نباید صورت مسئله را پاک کند
زهرا کاظمی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: من ساکن یکی از محله‌های اطراف خیابان غذا هستم، واقعاً راه‌اندازی این خیابان برای ما اتفاق خوب و خوشایندی بود که چند بار با فرزندانم به خیابان غذا رفتیم، هم قدم می‌زدیم و هم برای فرزندانم خوراکی تهیه می‌کردم، گاهی هم موسیقی زنده پخش می‌شد و حس زنده بودن در محله جاری بود.
این شهروند کرمانشاهی ادامه داد: در شهری مثل کرمانشاه که امکانات تفریحی بسیار محدود است همین مکان ساده تبدیل به پاتوق بسیاری از خانواده‌ها شده بود.
وی افزود: از طرفی بعضی شب‌ها نور کافی نبود و احساس ناامنی می‌کردم؛ خیابان غذا ایده خوبی بود ولی وقتی مدیریت قوی و نظارت نباشد، همین دلخوشی ساده هم به تهدید تبدیل بدل می‌شود؛ به نظر من، شهرداری در خصوص این وضعیت نباید صورت مسئله را پاک کند بلکه باید ایرادات را برطرف کنند، مسیر را ایمن کنند و این خیابان را برای شهر و خانواده‌ها نگه دارند؛ تعطیلی کامل، راه حل نیست.
خیابان غذا الگویی برای توسعه شهری بود
مجید یوسفی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: خیابان غذا از ابتدا یک ظرفیت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ارزشمند برای شهر کرمانشاه بود؛ اینکه در دل یک منطقه شهری فضایی برای تفریح، تعامل اجتماعی و فعالیت اقتصادی خرد ایجاد شود، اتفاق کمی نبود اما متأسفانه همچون بسیاری از پروژه‌های شهری کرمانشاه، خیابان غذا بدون طراحی دقیق و آینده‌نگری اجرا شد و هیچ چارچوب مشخصی برای هماهنگی بین دستگاه‌ها، نظارت بر اجرا یا حتی آموزش به غرفه‌داران و مدیریت رفتار اجتماعی برای آن پیش‌بینی نشده بود.
این فعال فرهنگی و اجتماعی افزود: امروز که صحبت از تعطیلی خیابان غذا به میان آمده، در واقع نتیجه بی‌تدبیری در فازهای ابتدایی قابل مشاهده است و هیچ‌کس منکر ایرادات نیست؛ از ناایمن بودن برخی سازه‌ها گرفته تا انسداد مسیر عبور عابران، اما سئوال اینجاست که چرا به جای اصلاح و بازطراحی، راه‌حل مشکل را در تعطیلی می‌بینیم؟ در حالی که این خیابان می‌توانست به الگویی برای توسعه شهری مبتنی بر فرهنگ و اجتماع تبدیل شود.
وی خاطرنشان کرد: مسئولان باید بپذیرند که کار فرهنگی، کاری بلندمدت است و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق، بودجه مستمر و نیروی انسانی متعهد دارد؛ خیابان غذا باید باقی بماند، باید اصولی بازطراحی شود و مدیریت منسجم‌تری پیدا کند؛ تعطیلی ساده‌ترین راه است، اما بهترین راه نیست، ما در کرمانشاه به تقویت فضاهای فرهنگی و نه حذف تدریجی آن‌ها نیاز داریم.
به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ همه این ماجراها، در نهایت، یادآور آن است که اگر کرمانشاه خواستار حضور در میان شهرهای خلاق و فرهنگی جهان است، باید نگاهش به آینده‌ای منسجم و مبتنی بر ظرفیت‌های واقعی شهر معطوف باشد، خیابان غذا، در همه فراز و فرودهایش، بازتابی از کمبود مدیریت کارآمد است اما می‌تواند به عنوان فرصتی مغتنم برای بازسازی و تجدید حیات دوباره این طرح قلمداد شود.
شاید بتوان گفت که گاه شکست در مسیر تحقق رویاها، فرصتی است برای بازاندیشی و نوآوری دوباره، اما این نوآوری، باید از درون نظم و انسجام بیرون آید؛ از جایی که هم مسئولان و هم مردم درک کنند که تنها در صورت هم‌افزایی و برنامه‌ریزی اصولی، می‌توان مسیرهای گمشده را باز یافت؛ تعطیلی خیابان غذا به معنای نابودی یک ایده و نشانه‌ای از فقدان توجه به ضرورت‌های زیرساختی در اداره پروژه‌های شهری است.
اگر روزی این خیابان به طور جدی احیا شود، نه‌تنها به سود گردشگری و اشتغال‌زایی در کرمانشاه خواهد بود، بلکه می‌تواند نماد احیای فرهنگ شهری باشد؛ شهری که هنوز هم شایسته درخشش در عرصه‌های بین‌المللی است، به شرط آن‌که راهکارهایی جامع و مدبرانه برای آن در نظر گرفته شود.
انتهای خبر/
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
