در آستانه سالگرد شهید حاج قاسم سلیمانی یاد و خاطره او و همرزمانش را گرامی می‌داریم؛ امروز بیش از هر زمان دیگری، نیاز به الگویی چون حاج قاسم داریم تا در برابر تفرقه‌ها و تهدیدات دشمنان، کشورمان را با قدرت و وحدت به‌ پیش ببریم.

شهادت پایان راه حاج قاسم نبود؛ بلکه نقطه آغاز یک مسیر جاودانه بود که یاد و خاطره او را برای همیشه در تاریخ ایران و جهان ثبت کرد. او الگوی بی‌نظیر همه کسانی است که به ایران و آرمان‌های انسانی وفادارند؛ حاج قاسم سلیمانی با زندگی، فداکاری‌ و شهادت خود به ما آموخت که می‌توان با ایستادگی، ایمان و بصیرت در برابر دشمنان ایستاد و از آرمان‌ها دفاع کرد.

اما چرا نام حاج قاسم سلیمانی این‌چنین در دل‌ها ماندگار شده است؟ آیا تنها به‌خاطر فعالیت‌های نظامی‌اش بود؟ یا شخصیت او در دل خود مفاهیم عمیق‌تری را حمل می‌کرد که ما را به تفکر و تأمل می‌کشاند؟ در دهه بصیرت، که یادآور قیام عاشورا و تبعیت از ولی امر مسلمین است، این سؤال بیش از پیش در ذهن ما شکل می‌گیرد که چگونه می‌توانیم از الگوی حاج قاسم در زندگی خود بهره ببریم؟

وقتی به زندگی و شخصیت حاج قاسم نگاه می‌کنیم، درمی‌یابیم که او از یک نظامی شجاع و کارکشته و سمبل ارزش‌هایی است که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن‌ها نیاز داریم؛ حاج قاسم نشان داد که چگونه می‌توان در عین انجام وظیفه، برای مردم و ارزش‌های انسانی زیست؛ او به ما آموخت که وظیفه‌شناسی تنها یک شعار نیست، بلکه عمل کردن به آن در هر جایگاه و مسئولیتی، می‌تواند تأثیر شگرفی در جامعه داشته باشد.

او به ما یادآوری کرد که وطن‌دوستی محدود به سخن و رفتار نمی‌شود؛ وطن‌دوستی یعنی از همه امکانات، وقت، و حتی جان خود برای آبادانی و امنیت کشور استفاده کنیم؛ این همان نکته‌ای است که امروز در دهه بصیرت و ضرورت اتحاد و ولایتمداری باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا وحدت ملی، پشتوانه‌ای است که کشور را در برابر تهدیدات داخلی و خارجی مصون نگه می‌دارد.

حاج قاسم نماد انسان‌هایی است که زندگی‌شان از تعهد و اخلاق سرشار است و هرکدام از ما می‌توانیم در زندگی خود «حاج قاسم» باشیم؛ باید در نقش یک دانش‌آموز یا دانشجو از خود بپرسیم آیا به یادگیری متعهدیم؟ آیا از امکاناتی که داریم به بهترین نحو استفاده می‌کنیم؟ در جایگاه یک کارمند یا کارگر تأمل کنیم که آیا وظیفه خود را با دقت و درست انجام می‌دهیم؟ و به‌عنوان یک شهروند آیا برای بهبود جامعه‌مان تلاش می‌کنیم یا تنها نظاره‌گر هستیم؟

در آستانه سالگرد شهادت حاج قاسم، بیایید از خود بپرسیم چگونه می‌توانیم سهمی در ساختن جامعه‌ای بهتر داشته باشیم؟ چگونه می‌توانیم با صداقت، وظیفه‌شناسی و تلاش بی‌وقفه، به الگویی کوچک در زندگی اطرافیانمان تبدیل شویم؟ در این دهه که بیش از هر زمانی نیازمند بصیرت و همگرایی هستیم، به جای انتظار از دیگران، باید از خود شروع کنیم و به‌طور عملی در مسیر خدمت به وطن و ملت گام برداریم، شاید بزرگ‌ترین یادبود برای حاج قاسم همین باشد که هرکدام از ما یک زندگی آگاهانه و مسئولانه را در پیش بگیریم.

شهادت حاج قاسم آغاز مکتب سلیمانی و آغازگر مسیری شد که هرکدام از ما می‌توانیم در آن گام برداریم؛ او نشان داد که قهرمان شدن و ماندگار شدن، نتیجه صداقت، تعهد و عشق به ارزش‌های انسانی است؛ گاهی فکر می‌کنیم که برای ایجاد تغییرات بزرگ باید جایگاهی بلندمرتبه داشته باشیم یا ابزارهایی خارق‌العاده در اختیارمان باشد اما حاج قاسم ثابت کرد که هرکدام از ما، در هر جایگاهی که باشیم می‌توانیم تأثیرگذار باشیم.

یک دانش‌آموز یا دانشجو با تلاش و یادگیری می‌تواند به ساخت آینده کشور کمک کند؛ یک معلم با تربیت انسان‌های آگاه و وظیفه‌شناس، جامعه‌ای بهتر می‌سازد؛ یک کارمند یا کارگر با انجام درست وظایفش، پایه‌های پیشرفت را تقویت می‌کند.

امروز، قهرمانی می‌تواند در ساده‌ترین کارها نمایان شود؛ همچون کمک به همسایه‌ای نیازمند، ایستادگی در برابر بی‌عدالتی، یا ایجاد همبستگی در خانواده و جامعه؛ راه حاج قاسم یک مسیر است، نه یک مقصد؛ هر گامی که برای کمک به دیگران، برای دفاع از حقیقت، یا برای ساختن جامعه‌ای بهتر برداریم، ما را به او نزدیک‌تر می‌کند؛ امروز مسئولیت ما تنها به یادآوری خاطره او محدود نمی‌شود بلکه باید از خود بپرسیم: چگونه می‌توانیم در مسیر او قدم برداریم؟

راه حاج قاسم، راه خدمت، ایثار و عشق به انسانیت بود، هرکدام از ما می‌توانیم یک حاج قاسم باشیم؛ در عمل، در وظیفه‌شناسی و در عشق به وطن و مردم؛ حاج قاسم به ما نشان داد که قهرمانی در عمل و وظیفه‌شناسی معنا پیدا می‌کند؛ امروز هر یک از ما می‌توانیم با انجام وظایف‌مان به بهترین شکل، در مسیر او گام برداریم؛ این مسیر، راه خدمت، عشق به انسانیت و ایستادگی در برابر ظلم است.

در جامعه امروز نیاز است از این شخصیت والا الهام بگیریم، به خود تلنگر بزنیم و از خود بپرسیم: چگونه می‌توانیم ادامه‌دهنده راه حاج قاسم باشیم؟ پاسخ این سؤال در عمل، در اتحاد، در پیروی از ولایت و در تلاش برای ساختن جامعه‌ای بهتر نهفته است.

یادداشت به قلم شکیبا خاطری؛ فعال رسانه‌ای