به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز یک خطبه از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي بَطَنَ خَفِيَّاتِ الْأَمُوُرِ وَ دَلَّتْ عَلَيْهِ أَعْلَامُ الظُّهُورِ وَ امْتَنَعَ عَلَى عَيْنِ الْبَصِيرِ فَلَا عَيْنُ مَنْ لَمْ يَرَهُ تُنْكِرُهُ وَ لَا قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ يُبْصِرُهُ، سَبَقَ فِي الْعُلُوِّ فَلَا شَيْءَ أَعْلَى مِنْهُ وَ قَرُبَ فِي الدُّنُوِّ فَلَا شَيْءَ أَقْرَبُ مِنْهُ، فَلَا اسْتِعْلَاؤُهُ بَاعَدَهُ عَنْ شَيْءٍ مِنْ خَلْقِهِ وَ لَا قُرْبُهُ سَاوَاهُمْ فِي الْمَكَانِ بِهِ، لَمْ يُطْلِعِ الْعُقُولَ عَلَى تَحْدِيدِ صِفَتِهِ وَ لَمْ يَحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفَتِهِ، فَهُوَ الَّذِي تَشْهَدُ لَهُ أَعْلَامُ الْوُجُودِ عَلَى إِقْرَارِ قَلْبِ ذِي الْجُحُودِ، تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ وَ الْجَاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً كَبِيراً.

ترجمه:

ستایش و سپاس، شایسته پروردگاری است که بر اسرار پنهان آگاه است و نشانه‌های روشن و آشکاری در سراسر هستی بر وجود مطلق او گواهی می‌دهند. او هرگز در برابر دیدگان ظاهر نمی‌گردد؛ نه چشمی که از دیدن او محروم مانده، می‌تواند انکارش کند و نه قلبی که به معرفت او دست یافته، توان مشاهده‌اش را دارد.

خدای متعال در والایی و عظمت، از همگان پیشی گرفته، چنان‌که هیچ برتری برتر از او نیست و در عین حال، آن‌چنان به آفریدگان خویش نزدیک است که هیچ نزدیکی، از آن فراتر نمی‌رود. مقام بلند و بی‌مانندش، او را از مخلوقات دور نساخته و نزدیکی‌اش به آن‌ها، سبب هم‌ترازی با چیزی نگشته است.

عقل‌ها را از درک حقیقت ذات خویش باز داشته، اما راه شناخت و معرفت را بر بندگان نبسته است. او خدایی است که آیات آفرینش به روشنی بر وجودش دلالت دارند و دل‌های منکران، ناگزیر به اعتراف به حقیقت او گردیده‌اند. خدایی که در مقام و مرتبه، فراتر از توصیف تشبیه‌کنندگان و بالاتر از پندارهای باطل انکارکنندگان است.

منبع: مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام

انتهای خبر/