شهید «سید محسن جمشیدی» از فرماندهان نستوه ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس بود که نماد اخلاص، شجاعت و وفاداری به آرمان‌های انقلاب اسلامی به‌شمار می‌رفت، وی در یکم بهمن‌ماه ۱۳۴۰ در شهرستان دالاهو متولد شد. 

در همان سال‌های نخست زندگی، پدر خود را از دست داد و از آن پس، عموی مهربانش سرپرستی خانواده را به‌عهده گرفت، از کودکی با قرآن انس داشت و در مراسم مذهبی حضوری فعال و پررنگ از خود نشان می‌داد. 

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را با موفقیت پشت سر گذاشت و با آغاز نهضت امام خمینی (ره)، در صفوف انقلاب حضور یافت. در راهپیمایی‌ها شرکت کرد و به پخش اعلامیه‌های ضد رژیم پهلوی همت گماشت. 

پس از اخذ دیپلم، وارد دانشگاه افسری ارتش شد و با پشتکار فراوان تا مقطع کارشناسی ارشد در رشته علوم و فنون نظامی به تحصیل ادامه داد، وی همواره به نظم، انضباط و تعهد حرفه‌ای شهره بود. 

از سال ۱۳۶۲، در کسوت افسر ارتش جمهوری اسلامی ایران، راهی جبهه‌های نبرد شد. در طول ۱۷ ماه، با عنوان فرمانده گردان در عملیات‌های متعددی شرکت کرد و نقش مؤثری در پیشبرد مأموریت‌ها ایفا کرد. 

پنج مرتبه در جبهه‌های جنگ مجروح شد، اما هر بار با انگیزه‌ای مضاعف به میدان بازگشت. ارادت خاصی به اهل‌بیت (ع) داشت و عشق به امام حسین (ع) در رفتار و کلامش موج می‌زد. 

آرمان بزرگش، شهادت در راه خدا بود؛ در سال ۱۳۶۶ ازدواج کرد و صاحب دو فرزند پسر شد. با وجود مسئولیت خانوادگی، هیچ‌گاه از صحنه‌های خدمت و دفاع غفلت نکرد و همچنان در خط مقدم حضور داشت. 

سرانجام در سوم بهمن‌ماه ۱۳۷۴، هنگام انجام مأموریت در منطقه خسروی قصر شیرین، بر اثر انفجار مین به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای کرمانشاه آرام گرفت و در دل مردم زنده ماند. 

شهید «سید محسن جمشیدی» فقط یک فرمانده نظامی نبود، بلکه الگویی تمام‌عیار از ایمان، ولایت‌مداری، صداقت و فداکاری به‌شمار می‌رفت، عمر خود را بی‌وقفه در خدمت به دین، میهن و مردم سپری کرد. 

یاد و راه این شهید عزیز، امروز چراغی است روشن در مسیر نسل‌هایی که در جست‌وجوی عزت، ایمان و خدمت هستند، نام و سیره او، ماندگار و الهام‌بخش تاریخ خواهد ماند. 

انتهای خبر/