سارا شاه‌آبادی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: بیماری تب دنگی یک بیماری ویروسی است که به‌طور معمول یا به‌صورت خفیف بروز می‌کند یا به‌صورت شدید، که خون‌ریزی‌دهنده و خطرناک است؛ در حالت خفیف، علائم آن شامل تب، سردرد، حالت تهوع و استفراغ، دردهای عضلانی و استخوانی، و گاهی ضایعات پوستی می‌شود؛ این بیماری معمولاً به تب استخوان‌شکن نیز معروف است، زیرا یکی از علائم اصلی آن دردهای شدید استخوانی است؛ در نوع شدید، ممکن است علائمی مانند خون در استفراغ، خون‌ریزی لثه‌ها، تنفس سریع و درد شکمی نیز ظاهر شود.

مدیر گروه پیشگیری و کنترل بیماری‌های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه گفت: عامل انتقال بیماری تب دنگی پشه‌ای به نام آئدس است که به پشه «ببر آسیایی» نیز معروف است زیرا بدن این پشه‌ها به رنگ سفید و سیاه لکه‌دار است؛ نکته قابل توجه این است که ۸۰ درصد از مبتلایان به این بیماری علائمی ندارند؛ از آنجا که تب دنگی یک بیماری ویروسی است، درمان اختصاصی برای آن وجود ندارد و درمان تنها به‌صورت علامتی انجام می‌شود.

وی تصریح کرد: ویروس تب دنگی در بدن پشه تکثیر می‌شود و از طریق گزش پشه به انسان منتقل می‌گردد؛ همچنین، در صورتی که فردی آلوده به این بیماری باشد و پشه سالم وی را نیش بزند، ویروس از بدن فرد آلوده به پشه منتقل می‌شود و این پشه می‌تواند ناقل بیماری شود در حالی که احتمال انتقال بیماری از انسان به انسان وجود ندارد؛ انتقال این بیماری از مادر به جنین نیز امکان‌پذیر است، هرچند که این احتمال بسیار ضعیف است.

شاه‌آبادی در خصوص علائم بیماری گفت: علائم خفیف تب دنگی معمولاً شبیه به دیگر بیماری‌های ویروسی وشامل تب، سردرد، تهوع، استفراغ، درد عضلانی و استخوانی، و درد پشت چشم است که معمولاً پس از چند روز برطرف می‌شوند؛ با این حال، در برخی موارد، این علائم ممکن است شدیدتر شوند و به علائمی مانند خون‌ریزی از لثه‌ها، خون در استفراغ، تنفس سریع و درد شدید شکمی منجر شوند.

وی تأکید کرد: گروه‌هایی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری هستند شامل افرادی هستند که نقص سیستم ایمنی دارند، زنان باردار، کودکان زیر یک سال و افرادی که پیش‌تر به تب دنگی مبتلا شده‌اند و احتمالاً واکنش شدیدتری نسبت به بیماری خواهند داشت.

وی افزود: پشه آئدس در محیط‌های مرطوب زندگی می‌کند و در مکان‌هایی مانند زیر گلدان‌ها و محل‌های تجمع آب تخم‌گذاری می‌کند؛ از این‌رو، برای جلوگیری از تکثیر این پشه‌ها، باید محیط‌های مرطوب خشک نگه داشته شوند؛ همچنین، گسترش بیماری از طریق تبادلات بین‌المللی و جابجایی تخم‌های پشه از طریق کالاهایی مانند لاستیک‌های ماشین و گیاهان خاص مانند لاکی‌بامبو می‌تواند موجب ورود پشه‌ها به کشور شود.

وی همچنین به روش‌های پیشگیری از تب دنگی اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین راه پیشگیری از این بیماری، واکسیناسیون است؛ در حال حاضر دو نوع واکسن برای تب دنگی در دنیا وجود دارد، اما از آنجایی که این بیماری بومی کشور ما نیست، واکسیناسیون آن به‌طور گسترده انجام نمی‌شود؛ مهم‌ترین اقدام پیشگیرانه‌، از بین بردن زیستگاه‌های پشه‌ها است و باید محیط‌های مرطوب و مناطق تجمع آب را خشک نگه داریم تا این حشرات تکثیر نشوند.

وی ادامه داد: استفاده از توری‌های ریز روی پنجره‌ها، استفاده از پشه‌بند، پوشیدن لباس‌های بلند و رنگ روشن، و استفاده از ضدحشرات از دیگر اقدامات پیشگیرانه‌ای هستند که می‌توانند به جلوگیری از ابتلا به این بیماری کمک کنند.

وی خاطرنشان کرد: در ایران، اولین موارد ابتلا به تب دنگی در اردیبهشت‌ماه سال جاری گزارش شد و شامل افرادی بود که سابقه سفر به خارج از کشور داشتند؛ تا دهم آذرماه، تعداد ۸۷۵ مورد ابتلا تب دنگی در کشور شناسایی شده که بیشتر این موارد در استان‌های جنوبی کشور مانند سیستان و بلوچستان و هرمزگان بوده‌اند.

شاه‌آبادی در ادامه به اقدامات انجام‌شده در استان کرمانشاه برای پیشگیری از تب دنگی اشاره کرد و گفت: در استان کرمانشاه برای پیشگیری و رصد این بیماری، چک‌های حشره‌شناسی در همه مبادی ورودی استان به‌طور مرتب انجام می‌شود؛ این بررسی‌ها هر ۴۸ ساعت تکرار می‌شود و خوشبختانه تا کنون پشه آلوده‌ای در استان صید نشده است.

وی همچنین افزود: در صورت بروز علائم شدید در بیماران، ابتدا تاریخچه سفر بیمار و احتمال مواجهه با پشه آلوده بررسی می‌شود و در صورت لزوم، تست‌های تشخیصی سریع انجام می‌شود که نتیجه آن در ۲۰ دقیقه مشخص می‌شود؛ در نهایت، اگر تست سریع مثبت باشد، آزمایش‌های تکمیلی در آزمایشگاه انجام می‌شود.

مدیر گروه پیشگیری و کنترل بیماری‌های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه همچنین بر لزوم پیشگیری از بیماری تأکید کرد و اظهار داشت: در استان کرمانشاه همه اقدامات لازم در راستای پیشگیری از تب دنگی انجام شده و کادر درمان آموزش‌های لازم را دریافت کرده‌اند، همچنین در سطح استان، حساسیت‌های لازم برای شناسایی و کنترل بیماری اعمال شده است. 

وی در پایان تأکید کرد: از آنجایی که ۸۰ درصد مبتلایان به تب دنگی هیچ علامتی ندارند، کنترل و پیشگیری از این بیماری بسیار حائز اهمیت است؛ افراد با علائم خفیف (حدود ۱۵ درصد موارد) معمولاً به پزشک مراجعه می‌کنند، اما ۵ درصد با علائم شدیدتری مواجه می‌شوند که در موارد نادر (حدود ۱ درصد) ممکن است کشنده باشد؛ با توجه به این آمار، رعایت بهداشت محیطی و مبارزه با پشه‌ها به‌عنوان ناقل این بیماری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که پیشگیری از تب دنگی، بهترین راه برای جلوگیری از بروز عوارض شدید و حتی مرگ ناشی از این بیماری است.

انتهای خبر/