به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ بی‌توجهی به محیط زیست عواقب وخیم و پیامدهایی به دنبال دارد که شامل تغییرات آب و هوایی، آلودگی هوا و آب، از بین رفتن تنوع زیستی، کمبود منابع طبیعی و تهدید سلامت انسان می‌شود. 

این بی‌توجهی به تخریب اکوسیستم‌ها و زیستگاه‌های طبیعی منجر شده و در نهایت به نابودی حیات وحش و انقراض گونه‌ها می‌انجامد. 

محیط زیست هدیه و موهبت الهی است که حفاظت از آن نخستین وظیفه بشر و شاید مهم‌ترین رسالت انسان باشد. 

قبل از شرح وظیفه انسان‌ها برای حفظ محیط زیست باید به این نکته اشاره کرد که طبیعت و محیط زیست، هدیه‌ای خداوندی است که از مجموعه موجودات، منابع و عوامل و شرایط که در اطراف هر موجود زنده وجود دارد و ادامه حیات به آن وابسته است به وجود می‌آید. 

لزوم حفظ محیط زیست

حفظ محیط زیست برای بقای تمام موجودات زنده روی کره زمین، از جمله انسان، حیوانات، گیاهان و سایر موجودات، ضروری است. 

محیط زیست منابع طبیعی را برای حیات انسان فراهم می‌کند، از جمله آب، هوا، خاک و مواد غذایی. علاوه بر این، محیط زیست خدمات مهمی مانند تنظیم آب و هوا، جذب کربن، و تولید اکسیژن را نیز ارائه می‌دهد. 

تخریب محیط زیست می‌تواند منجر به مشکلات جدی برای سلامت انسان و بقای سایر موجودات زنده همچون تغییرات آب و هوا، افزایش آلودگی، کمبود منابع آب و غذایی و از بین رفتن تنوع زیستی شود. 

بی‌توجهی به محیط زیست آسیب‌زاست

از آنجا که به مسائل محیط زیست بی‌تفاوت هستیم و گاهی آن را نابود کرده و چرخه زیستی را آسیب می‌زنیم باید هر از گاهی منتظر حوادث باشیم و طبیعی است که وقتی چرخه را بر هم می‌زنیم آسیب‌ها جدی است. 

نباید نظم طبیعت و چرخه آن را بر هم بریزیم، هجوم ملخ‌ها و سوسک‌ها شاید تلنگری است که به محیط زیست اهمیت بیشتری دهیم و به آن حساس باشیم و مردم را از وقایع احتمالی به موقع آگاه کنیم. 

اهمیت مباحث زیست محیطی 

حفاظت از محیط زیست اکنون به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های بشر تبدیل شده است؛ چرا که افزایش یک‌باره جمعیت، رشد صنعت و فناوری، مصرف‌زدگی افسارگسیخته شهروندان و تغییرات آب و هوایی، انسان را با مشکلات فراوانی مواجه ساخته است که به پایان رسیدن یا حداقل کاهش کمیت و کیفیت بهره‌مندی از مواهب نهفته در دامن طبیعت یکی از آن‌هاست. 

اشتهای سیری‌ناپذیر افراد و مسابقه بی‌پایان در مالکیت و بهره‌وری از منابع طبیعی و حس سودجویی و فزون‌طلبی سرمایه‌داران و تولیدکنندگانِ بزرگ تهدیدی روزافزون برای منابع طبیعی و حقوق انسان‌ها محسوب می‌شود. 

این یک دغدغه جهانی است و به همین دلیل از ۵۰ سال قبل تاکنون بیش از ۱۸۰ کنفرانس توسط مجامع بین‌المللی برگزار شده است که مهم‌ترین آن کنفرانس ۱۹۷۲ میلادی در استکهلم توسط سازمان ملل متحد بوده که طی اصول ۲۶گانه خود قواعدی را برای حفاظت محیط زیست مطرح کرد. 

حفاظت از محیط زیست مهم‌ترین رسالت انسان 

دنیا در مورد محیط زیست مانند یک کشتی است و ایجاد اشکال در بخشی از محیط زیست دنیا، سایر بخش‌ها را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد و به همین دلیل است که کنوانسیون بین‌المللی محیط زیست تشکیل شده است. 

محیط زیست سالم نه‌تنها به سلامت انسان کمک می‌کند، بلکه امکان بهره‌برداری مناسب از مواهب الهی موجود در آن برای رفع نیازهای بشری را فراهم می‌سازد و از این رو حفاظت از محیط زیست از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. 

حفاظت از محیط زیست نه‌تنها یک کار خوب و ارزشمند، بلکه موضوعی حیاتی برای آیندگان است. شیوه زندگی ما و رفتارمان می‌تواند الگویی بسیار خوب یا بد برای جامعه و فرزندانمان باشد، بنابراین برای ایجاد رابطه مثبت بین محیط زیست و فرزندنمان، آگاهانه، فرصت‌هایی را برای آن‌ها فراهم کنیم تا در نهایت بتوانیم الگوی بسیار خوبی برای جامعه هدف خود باشیم. 

قطعاً عملکرد ما با هر نتیجه‌ای که باشد، بر روی کره‌زمین و انسان‌های ساکن در آن تأثیر خواهد گذاشت. 

نویسنده: بهمن کریمی؛ کارشناس ارشد آب و هواشناسی کاربردی