
یادداشت؛
کتابخانهها ساکتند
کتابخانهها بهعنوان نهادهای فرهنگی مهم در ایران، بهدلیل بیتوجهیهای اخیر در معرض خطر قرار دارند، در حالی که کتاب و مطالعه میتوانند نقش حیاتی در پیشگیری از بحرانهای اجتماعی ایفا کنند.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ جامعه و به تبع آن در دورنمای تاریخ، بشر، همواره در تکاپوی تکامل بوده است؛ نگرشهای جامعگرایانه، ادعاهای مفاخرهآمیز در این بستر، مدام در گوشه کُرسی سردمداران خودنمایی کرده، خود را حامی «کتاب و دانایی» دانستهاند، اما در عمق معنا و عمل، سهواً یا عمداً راه و بیراه را در هم تنیدهاند و ما سادهدلان نیز ایشان را دانای کُل انگاشتهایم اما خروجی مسئله چیز دیگری است.
کتاب، در طول دوران چنان آگاهیدهنده بوده که در قرون وسطی، کشیشان همانها که سادهدلان را استثمار کرده بودند. به کتاب، لقب «کافر خاموش» دادند و خواندن آن را حرام کردند، زیرا کتابخوانان، روشنروانانی بودند صاحب اندیشه، صاحب تفکر….
کتاب در سکوت خود چنان در ناخودآگاه و ضمیر آدمی نفوذ میکند و این فضای امن و تعریفشده را چنان در قالب فرهنگ و اصالت آدمیت نهادینه میکند که علی رغم همه کارشکنیهای جذاب پوشالی و غیرفرهنگی، باز هم جذبه لازم خود را دارد و هیچوقت و هیچکس، نخواندنش را توصیه نمیکند، لذا بر این باوریم که «کتاب، بزرگترین اختراع بشر است.» پس به احترام این دستاورد دیرینه و کهن بشری، سکوتش را به هزاران نوای تو خالی و بدون سندیت و اعتبار ترجیح میدهیم.
خلاصه کلام اینکه جوامع بشری در سیستم مدیریتی کشور، ارگان و نهادی را نهادینه و پیریزی کردند که بهطور مستقیم متولی این مهم باشد.
در کشور جمهوری اسلامی ایران، این رسالت به عهده نهادهای مختلفی محوّل شد که «نهاد کتابخانههای عمومی» در رأس این هرم قرار دارد. حال با توجه به گذر زمان و اهمیت این بستر فرهنگی بهعنوان یک پایه و اساس و تأثیر مثبت در همه شاخصهای فرهنگی - اجتماعی - اقتصادی و… متأسفانه در هالهای از بیتوجهی فرو رفته و بیشک دود این بیمبالاتی به چشم تکتک افراد خواهد رفت.
کتاب بهعنوان یک رسانه گرم و امن در مقابل فضای مجازی – این رسانه سرد – میتواند قدرت ارتباطی سالمی را پیریزی کند که نتایج ناگواری همچون خشونتهای خانوادگی، عدم انعطاف شخصیتی و موارد مشابه این چنینی را دیگر شاهد نباشیم.
بسیاری از ناهنجاریهای شخصیتی اعم از فیزیکی و روانی جامعه را میتوان از ریشه جستجو و درمان کرد یا لااقل قانون «پیشگیری بهتر از درمان» را اینجا بهکار بریم، دنیای مطالعه نشده، ارزش زیستن ندارد، بیاییم با خواندن، این حس خوب را به خودمان و به تبع جامعهمان برگردانیم.
بفرین فتاحی؛ فعال رسانهای
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!