- گروه : فرهنگی
- شماره : 9751
استاد حوزه علمیه اسلام‌آبادغرب:
امر به معروف ضامن بقای اجتماع است
استاد حوزه علمیه اسلام‌آبادغرب گفت: امر به معروف و نهی از منکر تثبیت‌کننده روحیه انقلابی و ضامن بقای اصول اساسی اجتماع است.
حجت‌الاسلام والمسلمین عباس قنبری در گفتگو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: امر به معروف، فریضه‌ای واجب است که به معنای دعوت دیگران به سوی هر باور یا عملی است که حسن دارد و پسندیده‌ای است که عقل و شرع بر حسن و نیکویی آن گواهی می‌دهند؛ از سوی دیگر، نهی از منکر نیز فریضه‌ای است که به معنای بازداشتن دیگران از هر عمل یا باوری است که شرع آن را زشت و ناپسند می‌شمارد.
استاد حوزه علمیه اسلام‌آبادغرب افزود: امر به معروف و نهی از منکر دو واجب مهم در اسلام هستند که نقش بسیار مهمی در زندگی اجتماعی و سیاسی مسلمانان دارند؛ همه فقهای اسلامی بر وجوب این دو فریضه تأکید دارند و آن را وظیفه‌ای قطعی برای همه مسلمانان می‌دانند.
وی تصریح کرد: امر به معروف و نهی از منکر یکی از روش‌های مبارزه است، مبارزه با فساد و تباه شدن جامعه در جهت ایجاد نظام عالی اجتماعی اسلام و دوام و استمرار آن؛ امر به معروف و نهی از منکر یکی از تعلیمات اسلامی است، یکی از ارکانی است که به تعبیر صریح روایات اسلامی و فرموده پیامبر (ص) اگر از بین برود، عملاً تمام تعالیم اسلام رنگ می‌بازد.
قنبری بیان داشت: امر به معروف و نهی از منکر تثبیت‌کننده روحیه انقلابی و ضامن بقای اصول اساسی اجتماع است؛ از آنجایی که هر مسلمان در تعیین سرنوشت جامعه‌اش و بازتابی که اعمال دیگران در سرنوشت او سهیم است باید نسبت به اعمال و رفتار اطرافیان خود حساس باشد و در صورت مشاهده هرگونه انحراف از ارزش‌ها، وظیفه شرعی و اجتماعی خود را در امر به معروف و نهی از منکر انجام دهد.
استاد حوزه علمیه اسلام‌آبادغرب ادامه داد: امر به معروف و نهی از منکر شرایطی دارد: نخست، نخست، آمر به معروف باید اولاً باید معروف‌ها و منکرها را بشناسد و بشناسد و بداند که عمل خاصی بر فردی واجب است تا بتواند او را به انجام آن تشویق کند؛ دوم، باید احتمال داد که امر و نهی او تأثیرگذار باشد و به تغییر رفتار فرد منجر شود؛ سوم، امر و نهی مفسده‌ای نداشته باشد، مفسده به این معنا که ضرر جانی، مالی و آبرویی نداشته باشد.
وی در پایان گفت: «مراحل امر به معروف و نهی از منکر به طور کلی به سه مرحله تقسیم می‌شود: مرحله قلبی؛ در این مرحله، شخص نسبت به انجام معروف و ترک منکر احساس رضایت و خوشحالی می‌کند و از انجام منکر و ترک معروف ناراحت می‌شود اگرچه این مرحله در احکام فقهی به طور مستقیم مطرح نمی‌شود، اما پایه و اساس مراحل بعدی است مرحله زبانی؛ در این مرحله، شخص با گفتار و بیان، دیگران را به انجام معروف و ترک منکر دعوت می‌کند، این مرحله شامل نصیحت، تذکر، و بیان آثار و پیامدهای معروف و منکر است؛ در مرحله عملی شخص با عمل خود، دیگران را به انجام معروف و ترک منکر تشویق یا ترغیب می‌کند، این مرحله می‌تواند شامل ترک معاشرت با فرد فاسد، کمک به فرد نیازمند و سایر اعمال خیر باشد؛ امر و نهی نباید به فرد یا جامعه آسیب رسانده و منجر به بروز مشکلات مالی، جانی، یا اجتماعی شود.
خبرنگار: سمیرا حیاتی
انتهای خبر/
