به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ در هیاهوی زندگی مدرن، آن‌گاه که آدمی در چنبره‌ خستگی‌های روزمره گرفتار می‌شود، ورزش نه‌تنها به‌عنوان ابزاری برای حفظ سلامت، که به مثابه‌ راهی برای رهایی و ابراز وجود، جلوه‌ای دیگر می‌یابد.

پارکور، ورزشی نوآورانه و پرهیجان، همچون آوازی آزاد، از دل خیابان‌های سنگفرش‌شده‌ فرانسه برآمد و امروز، به کوچه‌ها و دیوارهای شهرهای ایران نیز رسیده است؛ کرمانشاه، با پیشینه‌ کهن و روحی پرجنب‌ و جوش، اینک یکی از کانون‌های زنده‌ این هنر ورزشی شده است.  

پارکور بیش از یک ورزش، یک فلسفه است؛ فلسفه‌ای برآمده از چابکی، جسارت، تمرکز و هماهنگی بی‌نظیر میان ذهن و بدن، هنری است که در آن ورزشکار نه فقط از موانع می‌گذرد، بلکه به معنای عمیق‌تری از عبور، تسلط و رشد فردی دست می‌یابد؛ این ورزش به انسان می‌آموزد که هر مانع، پلی است برای صعود و هر زمین‌ خوردن، درسی‌ است برای برخاستن.

پارکور، پرورش ذهن و جسم

نخستین اثر پارکور را باید در تحول فردی جستجو کرد، نوجوانی که وارد دنیای پارکور می‌شود، پیش از آن که دیواری را درنوردد، با دیوارهای درونی‌اش مواجه می‌شود؛ ترس، تردید، بی‌اعتمادی به خویشتن؛ همه در آزمون سخت اولین پرش‌ها ظاهر می‌شوند اما این مسیر با خود ارمغانی دارد از جمله: اعتماد به نفس، خلاقیت، جسارت و انضباط فردی.

هر حرکت در پارکور نیازمند ارزیابی دقیق، تمرکز بالا و هماهنگی عضلات بدن است؛ بدین‌ گونه، جسم و روان با یکدیگر هم‌نوا می‌شوند.

در دنیای امروز که کم‌تحرکی بلای جان‌ها شده، پارکور انگیزه‌ای‌ است برای برخاستن، حرکت کردن، و شناختی دوباره از بدن خویش.

جوانانی که جذب این ورزش می‌شوند، به‌ تدریج از هیاهوی اعتیادآور دنیای مجازی فاصله می‌گیرند و راهی میدان‌های واقعی می‌شوند، جایی که شور زندگی جاری‌ است.

اهمیت پارکور در توسعه فرهنگی و اجتماعی

از منظر اجتماعی، پارکور بستری‌ است برای ایجاد همبستگی میان جوانان، این ورزش هیچ نیازی به امکانات گران‌قیمت ندارد؛ دیوارهای شهر، نرده‌ها، پله‌ها، و سکوهای ساده، همه می‌توانند زمین تمرین باشند؛ این در دسترس بودن، پارکور را به پدیده‌ای دموکراتیک بدل کرده اما آنچه بیش از ابزار اهمیت دارد، ایجاد فضای امن و آموزشی‌ است؛ جایی که استعدادها شناخته، هدایت و پرورش یابند.

در این میان، کرمانشاه، با سابقه‌ای درخشان در زمینه ورزش‌های پرتحرک، نشان داده که ظرفیت بالایی در جذب و پرورش استعدادهای این رشته دارد، مردمی گرم و جوانانی پرانرژی، زمینه‌ای را فراهم کرده‌اند که پارکور نه‌تنها یک سرگرمی، بلکه مسیری برای قهرمانی و افتخارآفرینی باشد.

تجهیزات و نکات ایمنی، لازمه‌ پرش‌های مطمئن

هرچند پارکور ورزشی مینیمالیستی‌ است اما رعایت نکات ایمنی امری‌ غیرقابل چشم‌پوشی است؛ کفش مناسب، با زیره‌ای مقاوم و چسبندگی بالا، مهم‌ترین وسیله‌ ورزشکار است؛ لباس‌های راحت و سبک، با آزادی حرکت بالا، نیز از ملزومات این ورزش به شمار می‌آیند. 

بیش از تجهیزات، آموزش صحیح و اصولی، کلید پیشرفت در این رشته است؛ نادیده گرفتن اصول فنی می‌تواند منجر به آسیب‌های جدی شود، آشنایی با تکنیک‌های فرود، نحوه‌ صحیح پریدن و همچنین گرم‌کردن بدن پیش از تمرین، جزو اصول ابتدایی و مهم در پارکور به‌ شمار می‌آید؛ آموزشگران حرفه‌ای و محیط‌های امن تمرینی می‌توانند خطرات احتمالی را به حداقل برسانند و راه را برای پرورش قهرمانان آینده هموار کنند.

در دل این ضرورت‌ها، اولین آکادمی پارکور در سال ۱۳۹۶ در شهر کرمانشاه بنا نهاده شد و گامی بزرگ در مسیر حرفه‌ای‌سازی این ورزش بود که بنیان‌گذار آن، محمد سوری، از چهره‌های برجسته و شناخته‌شده در عرصه ورزش‌های خیابانی‌ است.

سوری که سابقه‌ ریاست او-اسپرت استان و دبیری کمیته آمادگی جسمانی را در کارنامه دارد، خود یکی از قهرمانان ملی و آسیایی این رشته است.

آکادمی‌های تخصصی پارکور، با فراهم آوردن محیطی ایمن، آموزش‌دیده و علمی، گامی فراتر از یک باشگاه صرف برداشته و به مدرسه‌ای برای زندگی، نظم و پرورش شخصیت بدل می‌شوند؛ در فضایی که پر از انرژی مثبت، خلاقیت و پشتکار است، نوجوانان نه‌تنها مهارت‌های فیزیکی را می‌آموزند، بلکه درک تازه‌ای از خود و دنیای پیرامون پیدا می‌کنند.

کرمانشاه و ضرورت توسعه زیرساخت‌های پارکور

با وجود تلاش‌های فردی و تأسیس باشگاه‌های پارکور در سطح استان کرمانشاه هنوز توسعه‌ پارکور در کرمانشاه، به اذعان فعالان و ورزشکاران این رشته ورزشی با چالش‌هایی مواجه است که از جمله آن‌ها نبود فضاهای استاندارد تمرینی، کمبود حمایت‌های دولتی و همچنین نگاه محدود به ورزش‌های نوظهور، از جمله موانعی‌ هستند که پیش روی این مسیر پُرتکاپو قرار دارند.

در شرایطی که جوانان عطش یادگیری و حرکت دارند، ضروری‌ است که مسئولان استانی، شهرداری‌ها، آموزش و پرورش و ادارات ورزش، نگاهی ژرف‌تر به این رشته داشته باشند؛ ایجاد زمین‌های تمرین شهری (Urban Training Zones)، تأسیس باشگاه‌های تخصصی در سطح محلات، حمایت مالی از استعدادهای برتر و همچنین گنجاندن پارکور در برنامه‌های فرهنگی و مدارس، می‌تواند موجی نو در ورزش کرمانشاه پدید آورد.

هنر عبور، راهی برای رشد

پارکور، نه فقط ورزشی برای پریدن، که راهی برای یادگیریِ عبور از موانع زندگی‌ است؛ آموختن این هنر، به جوانان ما می‌آموزد که با عزم، جسارت و نظم، می‌توان از دشوارترین مسیرها گذر کرد؛ در شهری همچون کرمانشاه که در خود تاریخی سترگ و مردمانی پرصلابت دارد، پارکور می‌تواند نوایی نو در سمفونی فرهنگ و ورزش باشد.

آکادمی‌های فعال در زمینه این ورزش نمونه‌هایی هستند از آنچه می‌توان با عشق، دانش و اراده ساخت؛ باشد که با حمایت گسترده‌تر، این مسیر ادامه یابد و پارکور، همچون پرشی بلند، نسل جوان این دیار را به قله‌های موفقیت برساند.

یادداشت به قلم شکیبا خاطری؛ فعال رسانه‌ای