به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک آیه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و تفسیر آیه سوم سوره «فتح» به شرح زیر است:

وَ يَنْصُرَکَ اللَّهُ نَصْراً عَزيزاً ﴿۳﴾

ترجمه: و تا خدا تو را به یک پیروزى بى‌مانند برساند (۳)

تفسیر: (و به نصرتی شکست‌ناپذیر یاریت کند) بیان منتی است از جانب خدا بر پیامبر (ص) به‌ واسطه فتحی که در صلح حدیبیه نصیب مسلمانان شد؛ داستان این صلح به این صورت است که رسول خدا و مسلمانانی که فقط یک هزار و ۴۰۰ نفر بودند، در سال ششم هجری به قصد حج خانه خدا از مدینه به طرف مکه حرکت کردند و با پای خود به طرف قریشی که دارای شوکت و قدرت بوده و درجنگ بدر و احد و احزاب ضربه های فراوانی از مسلمانان خورده بوده و کینه آن‌ها را در دل داشتند، رفتند و این عملی بسیار خطرناک بود، اما خداوند مسئله را به نفع مسلمانان خاتمه داد، به‌طوری که مشرکان راضی شدند به مدت ۱۰ سال صلح کنند و متعرض مؤمنان نشوند و رسول خدا (ص) و مسلمانان نیز قرار شد آن سال به مدینه بازگردند و سال بعد مردم مکه سه روز شهر را برای انجام اعمال حج در اختیار آن‌ها قرار دهند و همین مسئله به مؤثرترین عامل برای فتح مکه در سال هشتم هجری تبدیل شد.

در ادامه می فرماید: ما این فتح را برای تو کردیم تا گناهان گذشته و آینده تو را بیامرزیم؛ باید گفت (ذنب) در این آیه به‌معنای مخالفت با تکلیف مولوی نیست، چون پیامبر (ص) معصوم از خطا و گناه است ومراد از (مغفرت) نیز آمرزش و ترک عذاب نیست ، بلکه منظور از ذنب در اینجا تبعات بدی است که قیام رسول خدا به دعوت مردم و نهضت او علیه کفر و بت‌پرستی از قبل از هجرت تا پس از آن نزد کفار و مشرکان داشته، چون دعوت رسول خدا موجب ازبین رفتن شوکت و قدرت آن‌ها شد و این امور نزد آن‌ها گناهی نابخشودنی بود که اگر می‌توانستند و قدرت داشتند هرگز اعمال رسول خدا (ص) را مورد مغفرت و پرده‌پوشی قرار نمی‌دادند، اما خدای سبحان با فتح مکه و یا صلح حدیبیه که منتهی به فتح مکه شد، شوکت و نیروی قریش را از آن‌ها گرفت و در نتیجه گناهانی را که رسول خدا (ص) در نظر مشرکان داشت، پوشانید و آن حضرت را از شر کفار قریش ایمنی داد.

پس مغفرت خدا نسبت به گناهان رسول خدا (ص) عبارت است از پوشاندن آن‌ها و ابطال عقوبت هایی که از نظر قریش به‌دنبال داشت و به این وسیله خداوند پیامبر (ص) را در دنیا بر دشمنانش برتری داد و درجات اخروی او را بالاتر برد و نعمت خود را برآن حضرت به کمال رساند و او را به سوی صراط مستقیم هدایت کرد، یعنی آن حضرت پس از مناسب شدن جو برای پیشرفت دین بر صراط مستقیمی که پویندگان خود را به سعادت و بهشت می رساند، تثبیت شد و خدای متعال آن حضرت را نصرتی چشمگیر و بی‌نظیر داد، چون مکه و طائف را برایش فتح کرد و دست هر ستمگر معاندی را از دین کوتاه کرد و شرک را از جزیرةالعرب ریشه‌کن کرد و زمینه گسترش آن را به همه عالم فراهم‌ کرد.

منبع: تفسیر المیزان

انتهای خبر/