به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۱ تا ۱۹ سوره «شعراء» به شرح زیر است:

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ

طسم﴿۱﴾
طا سين ميم(۱)

تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ﴿۲﴾
اين است آيه هاى كتاب روشنگر(۲)

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ﴿۳﴾
شايد تو از اينكه [مشركان] ايمان نمی آورند جان خود را تباه سازى(۳)

إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ﴿۴﴾
اگر بخواهيم معجزه اى از آسمان بر آنان فرود می آوريم تا در برابر آن گردنهايشان خاضع گردد(۴)

وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ﴿۵﴾
و هيچ تذكر جديدى از سوى [خداى] رحمان برايشان نيامد جز اينكه همواره از آن روى برمی تافتند(۵)

فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاء مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون﴿۶﴾
[آنان] در حقيقت به تكذيب پرداختند و به زودى خبر آنچه كه بدان ريشخند مى كردند بديشان خواهد رسيد(۶)

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ﴿۷﴾
مگر در زمين ننگريسته اند كه چه قدر در آن از هر گونه جفتهاى زيبا رويانيده ايم(۷)

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ﴿۸﴾
قطعا در اين [هنرنمايى] عبرتى است و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نيستند(۸)

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴿۹﴾
و در حقيقت پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است(۹)

وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ﴿۱۰﴾
و [ياد كن] هنگامى را كه پروردگارت موسى را ندا درداد كه به سوى قوم ستمكار برو(۱۰)

قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ﴿۱۱﴾
قوم فرعون آيا پروا ندارند(۱۱)

قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ﴿۱۲﴾
گفت پروردگارا می ترسم مرا تكذيب كنند(۱۲)

وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ﴿۱۳﴾
و سينه ام تنگ می گردد و زبانم باز نمی شود پس به سوى هارون بفرست(۱۳)

وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ﴿۱۴﴾
و [از طرفى] آنان بر [گردن] من خونى دارند و می ترسم مرا بكشند(۱۴)

قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ﴿۱۵﴾
فرمود نه چنين نيست نشانه هاى ما را [براى آنان] بب ريد كه ما با شما شنونده ايم(۱۵)

فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴿۱۶﴾
پس به سوى فرعون برويد و بگوييد ما پيامبر پروردگار جهانيانيم(۱۶)

أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ﴿۱۷﴾
فرزندان اسرائيل را با ما بفرست(۱۷)

قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ﴿۱۸﴾
[فرعون] گفت آيا تو را از كودكى در ميان خود نپرورديم و ساليانى چند از عمرت را پيش ما نماندى(۱۸)

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ﴿۱۹﴾
و [سرانجام] كار خود را كردى و تو از ناسپاسانى(۱۹)

انتهای خبر/