یادداشت؛
شکارگاه خسرو پرویز را دریابید
شکارگاه خسرو پرویز یا به تعبیر مردم محلی همان شکارگاه که یکی از محوطههای باستانی مهم کرمانشاه به شمار میرود، سالهاست در بلاتکلیفی به سر میبرد.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ محوطهای که روزگاری شکارگاه خسرو پرویز و جولانگاهی برای تاخت و تاز اسبان شاه ساسانی و خدم و حشم او در پی شکار بود، سالهاست بلاتکلیف مانده و رها شده و اکنون این محوطه باستانی و اطرافش به محلی برای دپوی زباله و نخاله ساختمانی بدل شده است.
تا پیش از انجام این کاوشها بر اساس شواهدی که در سنگنگارههای طاقبستان وجود داشت، تصور بر این بود که این مکان فقط یک شکارگاه برای خسرو پرویز بوده، اما بعد از انجام کاوشهای باستانشناسی مشخص شد که این محوطه پیش از ساسانیان، مورد توجه پادشاهان اشکانی هم بوده است و آنها در تلاش بودند که در این محل یک پادگان نظامی یا یک شهر را احداث کنند، دور تا دور آن را با دیواری ضخیم و بلند حصار کشیدهاند، اما بنا به دلایل نامعلومی موفق به این کار نشدند و در دوره ساسانیان این محل محصور شده به شکارگاه شاهان ساسانی بهویژه خسرو پرویز بدل شد.
شکارگاه خسرو پرویز یا به تعبیر مردم محلی همان شکارگاه که یکی از محوطههای باستانی مهم کرمانشاه به شمار میرود، سالهاست در بلاتکلیفی به سر میبرد، کاوشهای باستانشناسی پس از دهه ۸۰ دیگر در آن ادامه پیدا نکرد و امروزه اطراف این محوطه باستانی به محلی برای دپوی زبالهها و نخالههای ساختمانی تبدیل شده است.
اهالی محل نیز به شدت از این اتفاق نامیمون به ستوه آمده و بارها به مراجع ذیربط از قبیل میراث فرهنگی، شهرداری و… شکایت کردهاند و در آرزوی یک پاسخ، ماندهاند بعضی میگویند زمانی که با رانندگان کامیونهای حمل زباله و نخالههای ساختمانی مواجه میشویم و به آنها اعتراض میکنیم، با رفتار زشت و زننده روبرو شده و از حمایت قضائی نیز برخوردار نیستیم. بدبختانه اهالی محل به جولان افراد متجاهر و معتاد در فضای این یادبود تاریخی خبر میدهند و اینکه هیچ گونه امنیت جانی بهویژه در شبها برای زنان و کودکان وجود ندارد.
اینکه شکارگاه خسرو پرویز ساسانی تا چه زمانی باید در این بلاتکلیفی به سر ببرد و چه سرنوشتی خواهد داشت، موضوعی است که داریوش فرمانی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمانشاه در پاسخ به آن میگوید: در شرایط فعلی مهمترین اولویت برای شکارگاه حفاظت از آن است، در این راستا در سالهای گذشته اطراف آن کاملاً نردهکشی شد، اما متاسفانه سارقان به نردهها رحم نکردند و بخشی از آنها را به سرقت بردند. سئوال اول اینکه چه بیتدبیری موجب اتفاق افتادن این حوادث شده است؟ سئوال دوم اینکه چرا هیچ جلسه شورای فرهنگ عمومی و شورای اداری خاصی برای رفع این بحران، تشکیل نمیشود؟
و سئوال مهم و پایانی این است که در این شرایط خاص با وجود بحرانهای اقتصادی و بیکاری جوانان کرمانشاهی که تیتر خبرها هستند، چرا نباید محوطههای این چنینی به جای رسیدگی به شرایط نامطلوبشان، به افزایش میزان بازدیدهای گردشگران و در نهایت افزایش اشتغال پایدار بینجامد؟ و اینکه آیا سبقه تاریخی و فرهنگی کرمانشاه هیچ اهمیتی ندارد؟ اینجاست که مسئولان اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمانشاه باید پاسخگو باشند!
منتظر پاسخگویی مسئولان میراث فرهنگی خواهیم ماند.
حامد شبابی؛ فعال رسانهای