به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ قیام امام حسین (ع) و واقعه عاشورا یکی از عجیب‌ترین رخدادهای تاریخ است. 

مهم‌ترین سئوالی که مطرح می‌شود این است که چرا مردم مسلمان و حتی شیعه پس از گذشت ۵۰ سال از ارتحال رسول خدا (ص) دست به بزرگ‌ترین جنایت تاریخ زدند و عزیزترین بنده خدا همراه با یاران صدیقش را به شهادت رساندند. قطعاً این حادثه می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

 یکی از مهم‌ترین دلیلش فراموش‌کاری مردم بود، مردمی که بسیاری از واقعیت‌ها را دیدند ولی زود فراموش کردند و با خوش‌باوری به جناح ضد امام حسین (ع) پیوستند. شهید مطهری این فراموش‌کاری را توضیح می‌دهد: امام حسین (ع) شهید فراموش‌کاری مردم شد زیرا مردم اگر به تاریخ ۵۰، ۶۰ ساله خودشان فکر می‌کردند و تنبه و استنتاج و عبرت‌گیری در آن می‌بود و به تعبیر سیدالشهدا (ع) که فرمودند: «ارجعوا الی عقولکم» اگر به عقل و تجربه ۵۰، ۶۰ ساله خود رجوع می‌کردند و جنایت‌های ابوسفیان، معاویه و زیاد در کوفه و خاندان اموی را اصولاً فراموش نمی‌کردند و گول ظاهر فعل معاویه را که دَم‌زدن از دین به خاطر منافع شخصی است نمی‌خوردند و عمیق فکر می‌کردند و حساب می‌کردند آیا حسین (ع) برای دین و دنیای آن بهتر بود یا یزید و معاویه و عبیدالله هرگز چنین جنایتی واقع نمی‌شد.

 در حقیقت علت عمده اینکه مردمی نسبتاً معتقد به اسلام این‌طور با خاندان پیغمبر رفتار کردند در صورتی که همان‌ها حاضر بودند قربه الی‌الله در جنگ کفار شرکت کنند فقط و فقط فراموش کاری مردم و گول ظاهر خوردن آنها بود یعنی نتوانستند پشت پرده نفاق را ببینند ظواهر شعائر اسلامی را محفوظ می‌دیدند و توجه به اصول و معانی از بین رفته نداشتند.

یادداشت؛ نصرالله شفیعی، فعال رسانه‌ای