به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ این قاعده، آینه‌ای است که می‌نمایاند: کردار آدمی نه در مرگ پایان می‌گیرد و نه در گور خاموش می‌شود؛ بلکه همچون ردّی بر صفحه زمان، نسل‌ها را درگیر می‌سازد. 

کلیدواژه #جاوید_جنایات_شاه، بازتاب همین حقیقت است که این روزها در فضای رسانه‌ای دست به دست می‌شود. در واقع، خاندان پهلوی، نه صرفاً حکومتی سرسپرده، که منشأ سیاه‌کارانه سیئاتی ماندگار بودند؛ خیانت‌هایی که همچنان چون سایه‌ای سنگین بر سرزمین ایران گسترده است. این یادآوری، زنده نگه‌داشتنِ دفتر خیانت است تا مبادا تاریخ در گرداب فراموشی، بار دیگر تکرار شود. 

سیئات جاریه پهلوی‌ها؛ زخم‌های جاوید بر پیکر وطن

روزی که رضاخان فرمان ترک مخاصمه داد و مرزهای ایران را بی‌پناه رها کرد، سربازان را مرخص و وطن را به اشغالگران سپرد، بذر وابستگی و تحقیر را کاشت. از آن روز، زخم «بی‌حاکمیتی» و «سلطه بیگانه» تا امروز جاری است. 

واگذاری بخشی از خاک و چشم‌پوشی بر حقوق آبی ایران، تشنگی امروز شرق کشور را رقم زد. هر قطره آبی که در عطش مردم سیستان و بلوچستان نیامده، انعکاسی از همان خیانت تاریخی در از دست دادن حق آب هیرمند است که در تاریخ تا همیشه تثبیت شده است. 

واگذاری‌های خیانت‌آلود در شمال غرب کشور، امروز به تهدید ژئوپلیتیک بدل شده است. این گره امنیتی، ریشه در همان بی‌تدبیری رضاخانی دارد که امنیت ملی را بر سر مطامع بیگانه معامله کرد. و مشکلات امروز در کریدور زنگزور، نتیجه این بی‌تدبیری است. 

بخشیدن بحرین در زمان پهلوی دوم نیز بریدن تکه‌ای از پیکره ایران بود. هر فریاد مظلومیت که امروز از گلوی شیعیان بحرین بلند می‌شود، پژواک همان واگذاری شرم‌آور است. 

کشف حجاب اجباری، تحمیل آداب بیگانه و نابودی سنت‌های اسلامی - ایرانی، زخمی هویتی آفرید که هنوز التیام نیافته است. جنگ فرهنگی امروز، میراث همان سیئه جاریه است. 

در لباسی از تجدد، کشاورزی را ویران کرد، روستاها را از حیات تهی ساخت و تعادل زندگی ایرانی را بر هم زد. فقر ساختاری و مهاجرت‌های گسترده، یادگار همان به‌اصطلاح «اصلاحات» است. 

حقیقت پویش #جاوید_جنایات_شاه آن است که جنایات پهلوی‌ها جاوید است؛ نه به سبب جاودانگی سلطنتشان، که به سبب جاودانگی زخم‌هایی که بر جان ایران نشست. 

رسالت اهل قلم و اصحاب رسانه، آن است که این زخم‌ها را با نگاه تاریخی، عرفانی و حقوقی بازخوانی کنند؛ چرا که فراموشیِ جنایات، خود بستر تولد جنایتی تازه است. 

پس #جاوید_جنایات_شاه نه شعاری گذرا، که کارزاری برای بیداری وجدان‌هاست؛ نه دفترچه‌ای از نفرت، که منشوری برای صیانت از آینده؛ نه بازگشت به گذشته، که چراغی فروزان برای امروز و فرداست. 

نویسنده: پیمان لطیفی؛ کارشناس مسائل سیاسی