به گزارش شبکه اطلاع رسانی «مرصاد» به نقل از تسنیم، در دیدار اوایل مهرماه حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور سابق با اعضای کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی، وی بر این مسئله صحه گذاشته است که در مقطعی هاشمی رفسنجانی با افزایش مشارکت در انتخابات مخالف بوده است.

در سخنانی که اخیراً منتشر شده است، روحانی در دیدار با کارگزاران بر ضرورت عبور احزاب اسیاسی از انفعال تأکید کرده گفت: دو دیدگاه در حاکمیت درباره مشارکت در انتخابات وجود دارد؛ اول آنکه مشارکت و مشروعیتِ ناشی از آن مهمتر از نتیجه انتخابات است و دوم اینکه نتیجه انتخابات و کارآمدی آن در اداره حکومت مهمتر از مشارکت است.

وی در این دیدار می‌گوید: «اتفاقاً آیت‌الله خامنه‌ای طرفدار دیدگاه اول و در یک مقطع آیت‌الله هاشمی طرفدار دیدگاه دوم بود. من البته معتقد هستم می‌شود مشروعیت و کارآمدی را با هم همسو کرد و با فعالیت و رقابت 2 یا 3 حزب سیاسی وفادار به نظام سیاسی هم مشروعیت نظام سیاسی را افزایش داد و هم به نتیجه کارآمدی رسید.»

ماجرای تفاوت دیدگاه مرحوم هاشمی رفسنجانی با رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره مشارکت در انتخابات و تمایل آقای هاشمی به مرجح بودن نتیجه بر مشارکت ـ لااقل در مقطع زمانی دهه هفتاد ـ موضوع تازه‌ای نیست بلکه پیشتر علاوه بر چهره‌های اصولگرا، برخی شخصیت‌های جناح چپ نیز به آن اذعان کرده بودند.

علی‌اکبر موسوی خوئینی‌ها رئیس شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز سال 97 در مصاحبه جنجالی خود به‌مناسبت سالگرد درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی می‌گوید: در انتخابات سال 76 یک‌وقت متوجه شدیم خبرهایی می‌آید که بالاخره می‌خواهند یک‌جوری بازی انتخابات را به‌هم بزنند و بناست همان کسی را که می‌خواهند روی کار بیاورند. من و آقای کروبی رفتیم خدمت آقای هاشمی، آقای هاشمی در  پاسخ گفت: "اتفاقاً من با آقای خامنه‌ای اینجا اختلاف نظر دارم، آقای خامنه‌ای نظرش این است که باید انتخابات خیلی پرشور باشد و مردم همه بیایند و هرچه مردم بیشتر بیایند بیشتر تأیید نظام است اما من می‌گویم «شما بگویید نظرتان چه‌کسی است ما همه می‌رویم کار می‌کنیم که همان بشود»".

محمدعلی ابطحی رئیس دفتر دولت اصلاحات به‌صورت ضمنی در گفتگو با یکی از شماره‌های مجله اندیشه پویا به‌مناسبت سالگرد دوم خرداد چنین می‌گوید: «آقای هاشمی بعد از رحلت امام جناح چپ را نابود کرد و نقش محوری در حذف این جناح از کشور داشت، طبیعی بود که نگران باشد چپ‌ها به قدرت برسند و انتقام بگیرند، از ناطق نیز می‌ترسید که بیاید و نقد سیاست‌های دولت سازندگی را در دستور کار بگذارد، بنابراین مطلوبش این بود که یک انتخابات غیررقابتی برگزار شود و روحانی یا حبیبی رئیس‌جمهور شوند. هاشمی دوست داشت این موضوع را به گردن رهبری بگذارد اما ماجرا آن‌جور که باید پیش نرفت.»

انتهای پیام/