حالت تاریک
Logo
یکشنبه, 04 آذر 1403
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن پایگاه اطلاع رسانی مرصاد هستید؟
تلاوت آیات ۳۶ تا ۴۳ سوره مبارکه قصص
هر روز با قرآن؛

تلاوت آیات ۳۶ تا ۴۳ سوره مبارکه قصص

صبح خود را با تلاوت آیات ۳۶ تا ۴۳ سوره مبارکه قصص، صفحه ۳۹۰ کلام‌الله مجید آغاز کنیم.

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.

متن و معنی آیات ۳۶ تا ۴۳ سوره «قصص» به شرح زیر است:

فَلَمَّا جَاءَهُمْ مُوسَیٰ بِآیَاتِنَا بَیِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُفْتَرًی وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِی آبَائِنَا الْأَوّلِینَ ﴿۳۶﴾

پس هنگامی که موسی آیات روشن ما را برای آنان آورد، گفتند: این جز جادویی ساختگی و دروغین نیست، و ما این [ادعای نبوّت و دعوت به توحید] را از پدران پیشین خود نشنیده‌ایم [که به ما گفته باشند کسی در میانشان به عنوان پیامبر و دعوت کننده به توحید آمده باشد!](۳۶) 

وَقَالَ مُوسَیٰ رَبِّی أَعْلَمُ بِمَنْ جَاءَ بِالْهُدَیٰ مِنْ عِنْدِهِ وَمَنْ تَکُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۖ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الظّالِمُونَ ﴿۳۷﴾

و موسی گفت: پروردگارم به کسی که از نزد او هدایت آورده و به کسی که سرانجام نیک برای اوست داناتر است؛ بی‌تردید ستمکاران پیروز نمی‌شوند. (۳۷) 

وَقَالَ فِرْعَوْنُ یَا أَیُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَکُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَیْرِی فَأَوْقِدْ لِی یَا هَامَانُ عَلَی الطِّینِ فَاجْعَلْ لِی صَرْحًا لَعَلِّی أَطَّلِعُ إِلَیٰ إِلَٰهِ مُوسَیٰ وَإِنِّی لَأَظُنّهُ مِنَ الْکَاذِبِینَ ﴿۳۸﴾

و فرعون گفت: ای اشراف و سران [مملکت]! من برای شما هیچ معبودی جز خود نمی‌شناسم، پس‌ای هامان! برایم بر گِل آتش بیفروز [تا آجر محکم و قوی به دست آید]، پس برایم برجی بلند بساز شاید بر معبود موسی آگاهی و اطلاع یابم، و البته من او را از دروغگویان می‌پندارم. (۳۸) 

وَاسْتَکْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنّهُمْ إِلَیْنَا لَا یُرْجَعُونَ ﴿۳۹﴾

او و سپاهیانش به ناحق در زمین سرکشی و تکبّر کردند، و پنداشتند که آنان را به سوی ما باز نمی‌گردانند، (۳۹) 

فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ ۖ فَانْظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الظّالِمِینَ ﴿۴۰﴾

پس او و سپاهیانش را گرفتیم و در دریا افکندیم؛ پس با تأمل بنگر که سرانجام ستمکاران چگونه بود؟ (۴۰) 

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَی النّارِ ۖ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا یُنْصَرُونَ ﴿۴۱﴾

و آنان را [به کیفر طغیانشان] پیشوایانی که دعوت به آتش می‌کنند قرار دادیم، و روز قیامت یاری نمی‌شوند، (۴۱) 

وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِی هَٰذِهِ الدّنْیَا لَعْنَةً ۖ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِینَ ﴿۴۲﴾

و آنان را در این دنیا با لعنت بدرقه کردیم، و روز قیامت از زشت رویان [و مطرودان] از رحمت خدایند، (۴۲) 

وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ مِنْ بَعْدِ مَا أَهْلَکْنَا الْقُرُونَ الْأُولَیٰ بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًی وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ یَتَذَکّرُونَ ﴿۴۳﴾

و پس از آنکه اقوام پیشین را [چون قوم نوح و هود و صالح و لوط] هلاک کردیم، به موسی کتاب دادیم که برای مردم وسیله بینایی و هدایت و رحمتی بود، تا متذکّر و هوشیار شوند. (۴۳)

 

انتهای خبر/

درباره نویسنده

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از