به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات ۵۰ تا ۵۵ سوره قمر و آیات یک تا ۱۶ سوره الرحمن به شرح زیر است:

وَمَا أَمْرُنَا إِلّا وَاحِدَةٌ کَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ﴿۵۰﴾

و فرمان ما جز فرمان واحدی نیست که مانند یک چشم بر هم زدن است. (۵۰) 

وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِنْ مُدّکِرٍ ﴿۵۱﴾

بی‌تردید ما هم مسلکان شما را [که در گذشته به سر می‌بردند، به خاطر طغیانشان] هلاک کردیم؛ پس آیا پند گیرنده‌ای هست؟ (۵۱) 

وَکُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوهُ فِی الزّبُرِ ﴿۵۲﴾

و هر عملی را که انجام دادند در نامه‌های اعمالشان ثبت است. (۵۲) 

وَکُلّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿۵۳﴾

و هر کوچک و بزرگی [از اعمالشان در آن] نوشته شده است. (۵۳) 

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿۵۴﴾

یقیناً پرهیزکاران در بهشت‌ها و [کنار] نهرها هستند؛ (۵۴) 

فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ ﴿۵۵﴾

در جایگاهی حق و پسندیده نزد پادشاهی توانا. (۵۵)

متن و معنی آیات ۱ تا ۱۶ سوره «الرحمن» به‌شرح زیر است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ الرّحْمَٰنُ ﴿۱﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی.

[خدای] رحمان (۱) 

عَلّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾

قرآن را تعلیم داد. (۲) 

خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿۳﴾

انسان را آفرید؛ (۳) 

عَلّمَهُ الْبَیَانَ ﴿۴﴾

به او بیان آموخت؛ (۴) 

الشّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾

خورشید و ماه با حسابی [منظم و دقیق] روانند؛ (۵) 

وَالنَّجْمُ وَالشّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿۶﴾

و گیاه و درخت همواره [برای او] سجده می‌کنند؛ (۶) 

وَالسّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿۷﴾

و آسمان را برافراشت و [برای سنجش هر امر معنوی و مادی] ترازو نهاد؛ (۷) 

أَلّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿۸﴾

تا در [سنجیدن با] ترازو طغیان روا مدارید [و از مرز عدالت و انصاف مگذرید.](۸) 

وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿۹﴾

و ترازو را به عدالت برپا دارید و از ترازو مکاهید؛ (۹) 

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾

و زمین را برای [زندگی] مردم نهاد؛ (۱۰) 

فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿۱۱﴾

در آن میوه‌ها و نخل‌ها با خوشه‌های غلاف دار است؛ (۱۱) 

وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرّیْحَانُ ﴿۱۲﴾

و دانه‌های با سبوس و کاه و گیاهان خوشبوست، (۱۲) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۱۳﴾

پس [ای انس و جن!] کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۱۳) 

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخّارِ ﴿۱۴﴾

انسان را از گلی خشکیده مانند سفال آفرید. (۱۴) 

وَخَلَقَ الْجَانّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿۱۵﴾

و جن را از آمیزه‌ای [از شعله‌های مختلف] آتش به وجود آورد. (۱۵) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذّبَانِ ﴿۱۶﴾

پس کدامیک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ (۱۶)

انتهای خبر/