به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ در شهرستان گیلانغرب از سال‌های سال یعنی چندین دهه است که بر فراز یک منبع آب  وسط محوطه مجموعه ورزشی تختی گیلانغرب  چندین لک‌لک زندگی می‌کنند که به نوعی به طور همیشگی بومی این منطقه شده‌اند. 

بنا به اذعان یک کارشناس محیط زیست؛ حاجی لک‌لک یا حاجی لق‌لق با نام علمی (CiconiaCiconia) لک‌لک سفید، لک‌لک‌های حقیقی، ۱۰۲ سانتی‌متر طول دارد و در زمره بزرگترین پرندگان کنارآبزی (خشکی، آبزی) است و رنگ‌آمیزی پر و بالش به گونه‌ای است که از سایر پرندگان سفید متمایز می‌شود. 

نر و ماده این پرنده، هم‌شکل و به رنگ‌های سیاه و سفید دیده می‌شود، پاها و منقار بلند و قرمز رنگ و گردن دراز و کشیده به رنگ سفید است، سر و تنه و دم سفید و شاه‌پرهای اولیه و ثانویه سیاه رنگ است که رنگ پرندگان جوان آن به رنگ سفید چرکی با منقار و پاهای کم‌رنگ‌تر دیده می‌شود. 

اغلب این پرندگان  در کنار آب روی یک پا می‌ایستند با تأنی راه رفته و در پرواز آهسته بال زده و به صورت بال‌باز اوج‌گیری کرده در ارتفاع بالا پرواز می‌کنند، به صورت گله‌ای نا منظم مهاجرت کرده و پرنده‌ای انسان‌گرا است. 

عمدتا از ماهی‌ها، دوزیستان، حشرات، نرم‌تنان و گاهی نیز از جوندگان کوچک و خزندگان تغذیه می‌کنند و صدایشان هنگام شادمانی و با برهم زدن منقار در آشیانه شنیده می‌شود و البته بیشتر اوقات ساکت هستند. 

زیستگاه این پرنده در کشت‌زارها و تالاب‌ها نزدیک مناطق مسکونی است، در پایه‌های برق و دکل‌ها لانه می‌سازند، تابستان‌ها فراوان دیدا می‌شوند و بیشتر در مناطق غربی ایران تولید مثل می‌کنند، جفت هستند و عمدتا دو  تخم می‌گذارند و بعد از بزرگ شدن جوجه‌ها دیگر پدر و مادرها به آشیانه بر نمی‌گردند بلکه در طول مدت پس از آشیانه‌سازی، تخم‌گذاری، جوجه‌کشی تا بزرگ شدن جوجه‌ها تقریبا یک سال می‌مانند. 

حفاظت از زیستگاه‌ها و محل‌های تولید مثل این پرنده برای بقای آن اهمیت به سزایی دارد. 

در زبان محلی به این پرنده حاجی لق‌لق می‌گویند و مردم  این دیار حضور این پرندگان را مایه خیر، برکت و خوش‌اقبالی می‌دانند. 

آنچه می‌بینید گزارشی تصویری است از نحوه زندگی این لک‌لک‌ها در گیلانغرب است که امیدواریم این پرندگان به میمنت سنبل ارزشی‌شان مورد توجه محیط زیست شهرستان واقع شده و از حمایت این ارگان مسئول برخوردار شوند.