به گزارش  شبکه اطلاع رسانی مرصاد و به نقل از راه دانا؛ پس از تقویت مناسبات دیپلماتیک در دولت سیزدهم با محوریت کشورهای منطقه و تلاش برای گسترش روابط سیاسی با کشورهای همسایه، جریان غربگرا در داخل دچار نوعی انزوای سیاسی در زمینه سیاست خارجی شد.

حسن روحانی در تمام دوران ریاست بر قوه مجریه بر این مسئله تاکید داشت که دولتش زبان دنیا را می‌داند و به همین خاطر است که با کشورهای غربی پای میز مذاکره نشسته و گفتگو می‌کند.

دستاورد این بلد بودن زبان دنیا هم تنها توافق برجام بود، که دستاورد آن برای کشور تقریبا هیچ بود.

با روی کار آمدن دولت سیزدهم، اگرچه جریان سیاسی نزدیک به دولت قبل بسیار تلاش کرد تا وانمود کند که این دولت به دنبال ذبح هرآنچه به اسم توافق در برجام شکل گرفته خواهد بود، اما دولت سیزدهم و دستگاه دیپلماسی وقت بارها تاکید کرد که بر توافق برجام مشروط بر لغو یکجای تحریم‌ها خواهد ماند.
ایران متعهدترین و پایبندترین طرف برجامی

با وجود آنکه جریان غربگرا تلاش کرد که دولت سیزدهم را مخالف برجام معرفی کند، اما حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در اظهاراتی عنوان کرد: در موضوع برجام اگر طرف‌های مقابل از اراده‌ی لازم برای بازگشت به تعهدات خود برخوردار باشند، ایران متعهدترین و پایبندترین طرف برجامی است.

سید ابراهیم رئیسی نیز در اظهاراتی گفته بود: جمهوری اسلامی از ماه‌ها پیش آمادگی خود را برای نهایی کردن مذاکرات و دستیابی به توافقی منصفانه اعلام و حسن نیت برای تحقیق این هدف را نشان داده، هر چند آمریکا و اخیرا سه کشور اروپایی گرفتار توهم و محاسبه غلط شده و به جای استفاده از مذاکره، به دنبال دخالت در امور داخلی ایران رفتند.

علی باقری، مذاکره کننده ارشد کشورمان نیز در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود: «طرف مقابل بعضا همچون قبل بهانه‌هایی واهی می‌آورد و به دنبال مباحثی خارج از دستور کار است. ایران بارها اعلام کرده که در چارچوب توافق گذشته حاضر به انجام مذاکرات است.»

دولت جمهوری اسلامی ایران به طور مکرر اعلام کرده است که راه برای بازگشت به برجام باز است، اما در صورتی این امر محقق خواهد شد که آمریکا و طرف‌های غربی به تعهدات خود برگشته و به وعده‌هایی که خودشان پای میز مذاکرات به آن متعهد شدند، عمل کنند. موضوعی که هیچ گاه نه آمریکایی‌ها و نه طرف‌های اروپایی حاضر به قبول آن نشدند.
سناریوی غربگراها برای احیا برجام

در حالی که غرب بدون پذیرفتن شرط جمهوری اسلامی ایران برای بازگشت به برجام سیاست سکوت را در پیش گرفته است، اما غربگرایان در داخل کشور برای بازگشت به برجام در حال پیشنهاد سناریوهای متعدد هستند.

سناریوهایی که نشان می‌دهد، دیپلماسی غربگراها تنها از جاده برجام می‌گذرد.

حسین موسویان، از اعضای تیم مذاکره کننده در دوران مسئولیت حسن روحانی در ابتدای دهه ۱۳۸۰ به تازگی در اظهاراتی با عنوان ۴ پیشنهاد برای احیا برجام گفته است: «مجمع عمومی سازمان ملل تا چند روز دیگر آغاز می‌شود. این نشست فرصت خوبی برای آغاز گفت‌وگوهای مذاکرات مستقیم ایران و آمریکا و متعاقب آن برگزاری نشست کشورهای ۱+۵ و ایران و گفت‌وگو برای احیاء برجام است»

وی این را هم پیشنهاد داده است که «بهتر است قبل از آغاز گفت‌وگوهای جامع دو دولت، گفت‌وگویی بین نمایندگان کنگره آمریکا و مجلس ایران انجام شود؛ زیرا در کنگره آمریکا و در مجلس ایران مخالفت‌های جدی با گفت‌وگو و بهبود روابط دو کشور وجود دارد. گفت‌وگوهای جامع دو دولت نیازمند صدای واحد در داخل هر دو کشور است.»

آنچه مسلم است سیاست روشن جمهوری اسلامی ایران در قبال آمریکا و کشورهای اروپایی است. موضع ایران نسبت به برجام نیز امری روشن و ثابت است، چرا که بازگشت به برجام تنها در صورت بازگشت غرب به تعهداتش عملی خواهد شد. حال اینکه جریان سیاسی غربگرا یا چهره‌های نزدیک به آن برای احیا برجام به عنوان تنها مسیر دیپلماسی به طراحی پشنهادات چندگانه مبادرت کنند، نمی‌تواند عاملی برای تغییر مسیر ایران در سیاست خارجی باشد.

شاید مجمع عمومی سازمان ملل محفل خوبی برای گفتگو و رایزنی‌های دیپلماتیک باشد، اما در هر حال سیاست ایران در قبال غرب روشن و شفاف است.