حالت تاریک
چهارشنبه, 05 دی 1403
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن پایگاه اطلاع رسانی مرصاد هستید؟
مدیر حوزه علمیه باقرالعلوم(ع) سرپل‌ذهاب مطرح کرد:

نقش زنان در حماسه عاشورا

نقش زنان در حماسه عاشورا

مدیر حوزه علمیه باقرالعلوم (ع) سرپل‌ذهاب گفت: نقش و جایگاه زنان و خانواده امام حسین (ع) در قیام عاشورا بسیار تأثیرگذار بوده است و در حقیقت صبر و شجاعت حضرت زینب (س) در زنده نگه‌داشتن پیام عاشورا بسیار حائز اهمیت است.

حجت‌الاسلام والمسلمین مقداد یعقوبی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: همه می‌دانیم که کربلا صحنه رویارویی همه ایمان با همه کفر بود اما آنچه مهم‌تر است روایت آن است که بر قلب‌های آزادگان تاریخ هک شده و نسل به نسل چون گنجی گران‌بها در گردش بوده است، اما چه کسانی باعث شدند که روایت حقیقی کربلا محفوظ بماند؟ تمام لشکر حق که شهید شده بودند و هر چه که مانده بود از لشکر باطل بود؛ آری آن‌ها اسرا و زنان دربند بودند که آن فتح خونین را روایت کردند. 

مدیر حوزه علمیه باقرالعلوم (ع) سرپل‌ذهاب افزود: خداوند دین خود را حفظ می‌کند و ابزارهای بشری را هم در خدمت می‌گیرد و چقدر انسان توفیق دارد که ابزاری برای حفظ دین خدا شود، حضرت زینب (س) از چهره‌هایی است که برای حفظ دین خدا نقش‌آفرین بود و نقشی بس بزرگ برای پیام‌رسانی واقعه کربلا داشت تا نقشه‌های شوم یزیدیان را خنثی کند، برای اینکه مسیر حرکت کاروان امام حسین (ع) را از اسارت به عزت تبدیل کند و خط سرخ امام حسین (ع) را به طور پیوسته ادامه دهد. 

وی تصریح کرد: حضور زنان که راویان و تاریخ‌نگاران و گواهان صادق پس از واقعه کربلا هستند بسیار مهم است، در روایت‌هایی که از واقعه کربلا همواره بازگو شده است نقش و جایگاه زنان و خانواده امام حسین (ع) در قیام عاشورا بی‌بدیل، مهم و بسیار تأثیرگذار بوده است و در حقیقت صبر و شجاعت حضرت زینب (س) در واقعه کربلا پس از شهادت امام حسین (ع) و مدیریت ایشان در ادامه مسیر و زنده نگه‌داشتن پیام عاشورا بسیار تأثیرگذار و حائز اهمیت است. 

یعقوبی بیان کرد: درباره نقش زنان در حادثه کربلا باید به چهار مقطع زمانی اشاره کنیم یکی قبل از واقعه کربلا، پرورش فرزندانی شجاع و یارانی با وفا اعم از بنات بنی‌هاشم که خودشان حضور داشتند اما در دامن مطهره آن‌ها فرزندانی صالح پرورش یافت که در قیام اباعبدالله‌الحسین (ع) داوطلبانه همراهی کردند و خودشان نیز حضور داشتند یعنی علاوه بر زنان اصحاب و کنیزان خود بنات بنی‌هاشم نیز حضور داشتند، مادر وهب یکی از زنانی است که جزو ۸۴ زن اسیر گرفته شده توسط دشمن بود که پسرش را ابن زیاد به شهادت رسانده بود و خودش نیز به کاروان اسرا می‌پیوندد. 

مدیر حوزه علمیه باقرالعلوم (ع) سرپل‌ذهاب ادامه داد: دومین مقطع خود قیام است، در هیچ‌جای تاریخ نداریم که زنی فرار کرده باشد؛ حتی زنی که از اصحاب است وقتی همسرش به او می‌گوید که لازم نیست حضور داشته باشی این زن گریه می‌کند و می‌گوید گریه من به خاطر این است امام حسین (ع) تو را پذیرفت و قرار است او را همراهی کنی اما من که یک زن هستم به من می‌گویید که برو؛ وقتی این پیام به اباعبدالله‌الحسین (ع) می‌رسد حضرت به این زن اجازه می‌دهد و این زن می‌ماند، این همراهی، هم‌دلی، تهییج و ماندگاری جزو مواردی است که در کارنامه زنان عصر کربلا وجود دارد. 

وی افزود: بخش سوم فداکاری، همراهی و مسئله مقاومت است، عمر بن جناده انصاری همان نوجوان ۱۲ساله‌ای است که پدرش به شهادت رسیده است مادرش او را برای جنگ آماده می‌کند و برای اینکه در رکاب اباعبدالله (ع) به شهادت برسد آماده می‌شود، امام حسین (ع) وقتی که این نوجوان را می‌بینند می‌پرسد این کیست؟ یکی از اصحاب گفت: این عمر پسر جناده است که پدرش به شهادت رسیده است، حضرت او را منع می‌کند و فرمود که او را به خیمه بفرستید، عمر می‌گوید که مادرم من را برای جنگ آماده کرده است. 

یعقوبی اذعان کرد: این نوجوان در واقعه کربلا به شهادت می‌رسد و دشمن برای اینکه ضعف را به کاروان مستولی کند سر را به سمت مادرش پرتاب می‌کند، مادر سر را می‌بوسد و می‌گوید شهادت مبارکت باشد، این زن نیزه‌ای بر می‌دارد و به سمت دشمن حمله‌ور می‌شود که امام حسین (ع) او را منع می‌کند که تا ما هستیم برای شما نیازی به جنگ‌آوری نیست؛ این شجاعت، استقامت و مقاومت جزو ویژگی‌های زنان کربلا بوده است. 

مدیر حوزه علمیه باقرالعلوم (ع) سرپل‌ذهاب در ادامه خاطرنشان کرد: ماریه بنت سعد از زنان شیعه و تأثیرگزار در نهضت عاشورا بود، همسر و فرزندش در زمان امیرالمؤمنین (ع) به شهادت رسیده بودند و او سال‌ها داغدار آن‌ها بود، با این حال هرگز از حمایت اهل بیت (ع) دست برنداشت و در مورد آن‌ها با زنان بصره به روشنگری می‌پرداخت، او حتی خانه خود را محلی قرار داده بود تا مردم در آنجا بنشینند و در مورد اهل بیت (ع) گفتگو کنند، وقتی عبیدالله از این ماجرا باخبر شد دستور داد در خانه را ببندند و مردم را از خانه بیرون کنند، در زمان حادثه عاشورا وقتی امام حسین (ع) قصد رفتن به کوفه را داشتند چند تن از کسانی که در این خانه اقامت داشتند برای یاری امام خویش راهی کربلا شدند. 

انتهای خبر/

درباره نویسنده

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از