نگاهی به بیست و هشتمین حکمت نهج‌البلاغه؛
بزرگان حقیقی پارسایی را در نهان می‌جویند
در بیست و هشتمین حکمت از کتاب شریف نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) نکته‌ای ژرف و راهبردی درباره حقیقت زهد و شیوه درست پارسایی بیان فرموده‌اند.
نگاهی به بیست و هفتمین حکمت نهج‌البلاغه؛
راهبردی در مواجهه با بیماری و ناملایمات جسمی
حکمت ۲۷ نهج‌البلاغه توصیه‌ای دقیق و عمیق از امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) درباره شیوه برخورد انسان با بیماری و ناراحتی‌های جسمی است؛ توصیه‌ای که هم ریشه در معنویت دارد و هم امروزه با یافته‌های علمی و پزشکی سازگار است.
نگاهی به بیست و سومین حکمت نهج‌البلاغه؛
منزلت آدمی با کردار او سنجیده می‌شود
بیست و سومین حکمت از کتاب شریف نهج‌البلاغه، یادآوری روشن و هشداردهنده‌ای از امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) درباره نقش تعیین کننده عمل صالح در سرنوشت انسان و بی‌اثر بودن تکیه بر نسب و افتخارات خانوادگی است.
نگاهی به شانزدهمین حکمت نهج‌البلاغه؛
گاه تدبیر انسان، دام مرگ خویش می‌شود
در یکی از حکمت‌های ژرف نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) به رابطه میان تدبیر انسان و تقدیر الهی پرداخته و حقیقتی عمیق از توکل، اعتماد و فروتنی در برابر اراده خداوند را بیان می‌فرمایند.
نگاهی به پانزدهمین حکمت نهج‌البلاغه؛
گرفتار را ملامت نکنید
در حکمت پانزدهم از کتاب شریف نهج‌البلاغه، حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) به نکته‌ای انسانی اشاره می‌فرمایند؛ که نباید هر گرفتار و آسیب‌دیده‌ای را سرزنش کرد.
نگاهی به چهاردهمین حکمت نهج‌البلاغه؛
بی‌مهری خویشان، آغازی بر مهر بیگانگان است
امام علی (علیه‌السلام) در یکی از حکمت‌های نورانی نهج‌البلاغه، به مؤمنانی که از بی‌مهری بستگان و نزدیکان رنجیده‌اند، دلداری می‌دهد و آنان را به امیدواری و اتکال به لطف الهی فرا می‌خواند.
