به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات ۳۲ تا ۴۹ سوره طور به شرح زیر است:

أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿۳۲﴾

آیا عقل‌هایشان آنان را به این گفتارهای باطل و یاوه [بر ضد تو و قرآن] وا می‌دارد، یا [نه] آنان مردمی طغیان‌گر و سرکش‌اند؟ (۳۲) 

أَمْ یَقُولُونَ تَقَوّلَهُ ۚ بَلْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۳۳﴾

یا می‌گویند: قرآن را از پیش خود ساخته [و به خدا نسبت داده است؟ چنین نیست که می‌پندارند]، بلکه [قرآن وحی الهی است، ولی اینان] ایمان نمی‌آورند. (۳۳) 

فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ إِنْ کَانُوا صَادِقِینَ ﴿۳۴﴾

پس اگر [در ادعای خود] راستگویید، سخنی مانند آن بیاورید. (۳۴) 

أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿۳۵﴾

آیا آنان از غیر [آن] چیزی [که دیگران را از آن آفریده‌اند،] آفریده شده‌اند. (۳۵) 

أَمْ خَلَقُوا السّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا یُوقِنُونَ ﴿۳۶﴾

یاآنان آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟ نه، بلکه یقین ندارند. (۳۶) 

أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبّکَ أَمْ هُمُ الْمُصَیْطِرُونَ ﴿۳۷﴾

آیا خزانه‌های [علم و قدرت] پروردگارت نزد آنان است [که هر کس را اینان به پیامبری برگزینند، پیامبر است و چون تو را پیامبر نمی‌دانند، پس پیامبر نیستی؟] یا بر تدبیر امور هستی و بر خدا مسلط‌اند [که اگر بخواهند این مقام را از تو سلب کنند، بتوانند؟] (۳۷) 

أَمْ لَهُمْ سُلّمٌ یَسْتَمِعُونَ فِیهِ ۖ فَلْیَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿۳۸﴾

یا برای آنان نردبانی است که [بر آن برشوند و] در آن خبرهای غیبی را بشنوند؟ پس باید شنونده‌اش دلیلی آشکار [بر ادعایش] بیاورد؟ (۳۸) 

أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَکُمُ الْبَنُونَ ﴿۳۹﴾

یا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران؟ (۳۹) 

أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ﴿۴۰﴾

یا از آنان [در برابرابلاغ رسالت] پاداشی می‌خواهی که از خسارت آن سنگین بارند؟ (۴۰) 

أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَکْتُبُونَ ﴿۴۱﴾

یا علم غیب نزد آنان است که آنان [ادعای خود را از روی آن] می‌نویسند؟ (۴۱) 

أَمْ یُرِیدُونَ کَیْدًا ۖ فَالّذِینَ کَفَرُوا هُمُ الْمَکِیدُونَ ﴿۴۲﴾

یا می‌خواهند [بر ضد تو] نیرنگ و فریبی به کار گیرند؟ ولی کافران [بدانند که] خود اسیر و محکوم نیرنگ شده‌اند. …. (۴۲) 

أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَیْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمّا یُشْرِکُونَ ﴿۴۳﴾

آیا آنان را معبودی جز خداست؟ خدا از آنچه شریک او قرار می‌دهند، منزّه است. …. (۴۳) 

وَإِنْ یَرَوْا کِسْفًا مِنَ السّمَاءِ سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَرْکُومٌ ﴿۴۴﴾

و اگر پاره سنگی در حال سقوط از آسمان ببینند [فکر نمی‌کنند عذاب است، بلکه چنان بر انکار حق اصرار دارند که] می‌گویند: ابری متراکم است! (۴۴) 

فَذَرْهُمْ حَتَّیٰ یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الّذِی فِیهِ یُصْعَقُونَ ﴿۴۵﴾

[اکنون که با هیچ دلیلی هدایت نمی‌شوند] پس آنان را واگذار تا آن روزشان را که در آن هلاک می‌شوند، ببینند. (۴۵) 

یَوْمَ لَا یُغْنِی عَنْهُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ ﴿۴۶﴾

روزی که نیرنگشان چیزی از عذاب را از آنان دفع نمی‌کند و یاری هم نخواهند شد. (۴۶) 

وَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِکَ وَلَٰکِنّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ ﴿۴۷﴾

برای ستمکاران جز این عذاب آخرتی عذابی دیگر [در دنیا] خواهد بود [و آن درهم کوبیده شدنشان در جنگ بدر است]، ولی بیشترشان معرفت و آگاهی [به وضع خود در آینده] ندارند. (۴۷) 

وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبّکَ حِینَ تَقُومُ ﴿۴۸﴾

و در برابر حکم پروردگارت شکیبایی کن که تو زیر نظر و مراقبت ما هستی، و هنگامی که [از خواب] برمی‌خیزی پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی. (۴۸) 

وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النّجُومِ ﴿۴۹﴾

و [نیز] پاره‌ای از شب و هنگام ناپدید شدن ستارگان [به سبب روشنایی صبح] خدا را تسبیح گوی. (۴۹) 

انتهای خبر/