به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ باور این میزان کج‌سلیقگی و نبود پشتوانه فکری در اقدامات عمرانی و زیباسازی شهری اسلام‌آباد غرب، سخت و دردناک است.

 تخریب فضای سبز مرکز شهر و جایگزینی آن با بتن سرد و بی‌روح، روح و روان آدمی را آزرده می‌کند. در چند سال اخیر، شهرداری با تصمیمات نادرست و نابخردانه به حذف فضای سبز و موزائیک‌فرش کردن آن پرداخته است؛ بدتر از آن، اجرای این رویه در ورودی شهر، که به‌عنوان نمای اصلی و ماندگارترین تصویر در ذهن مسافران نقش می‌بندد، اکنون به مرکز شهر نیز کشیده شده است. این اقدامات، همانند تیر خلاصی است که به قلب شهر زده می‌شود.  

لازم به ذکر است که شهر اسلام‌آبادغرب از کمبود سرانه فضای سبز رنج می‌برد و این سیاست‌های شهرداری، اوضاع را بحرانی‌تر می‌کند. حذف فضای سبز، حتی با توجیهاتی چون صرفه‌جویی در آب و هزینه‌های نگهداری، تصمیمی کاملاً اشتباه و غیراصولی است. چنین اقداماتی مستقیماً بر نشاط و شادابی شهر و روحیه شهروندان تأثیر منفی می‌گذارد.  

طرح‌هایی که بدون پشتوانه علمی و فکری اجرا می‌شوند، نه‌تنها زیبایی شهر را نابود می‌کنند، بلکه ساختار زیرین شهر را نیز تضعیف کرده و در آینده، مشکلات جدی برای شهر ایجاد خواهند کرد. صدای خرد شدن استخوان‌های شهر، خیلی زود زیر پاهایمان شنیده خواهد شد.  

وقتی شهرداری می‌خواهد چهره شهر را درست کند، اما چشم خود را بر اشتباهات می‌بندد، نتایج چنین دردناک است.  درد بسیار است، اما درمانی نیست. درمان بسیار است، اما چاره‌گر نیست!

 جواد نظری؛ مدرس و فعال رسانه‌ای