حالت تاریک
شنبه, 25 اسفند 1403
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن پایگاه اطلاع رسانی مرصاد هستید؟
معراجی‌ها؛

شهیدی که به آتش کشیده شد

شهیدی که به آتش کشیده شد

شهید علی بیات در سال ۱۳۳۱ در شهرستان کرند از توابع استان کرمانشاه و در خانواده‌ای مذهبی متولد شد، این شهید والا مقام در نهم تیرماه ۱۳۵۹ در منطقه قورچی بر اثر اصابت گلوله و شکنجه دشمن به شهادت رسید.

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ دوران شیرین کودکی را در دامان پر مهر و محبت مادر و پدر سپری کرد، در هفت سالگی در مدرسه جابری کرمانشاه مشغول به تحصیل شد. او از هوش و استعداد خوبی برخوردار بود و در تحصیل موفق بود، بعد از گذراندن دوران ابتدایی وارد مدرسه راهنمایی شد و هنوز دوم راهنمایی را به اتمام نرسانده بود که پدر گرامیش را از دست داد، به همین علت مجبور شد ترک تحصیل کند و به برادرش برای امرار معاش خانواده کمک کند.

بدین منظور در شهرهای مختلف و دور و نزدیک به کارگری مشغول شد. وی آموزش‌های جوشکاری، سوهان کاری و قالب ریزی را طی شش ماه گذراند. بعد از مدتی در کارخانه ایران ناسیونال مشغول به کار شد. 

در سال ۱۳۵۰ به خدمت نظام وظیفه رفت و در چهل دختر به خدمت مشغول شد. 

پس از به پایان رساندن دوران خدمت به فعالیت‌های سیاسی‌اش که از مدتی قبل آغاز شده بود عمق بیشتری داد و مطالعاتش را در این زمینه گسترش داد. ضمن کار (جوشکاری) به خودسازی و فعالیت‌های انقلابی نیز می‌پرداخت. 

بعد از پیروزی انقلاب و تأسیس سپاه خیلی علاقمند بود که پاسدار انقلاب باشد، ولی مسئولیت مادر در زندگی سنگین‌تر می‌شد، تا این که مادرش رضایت داد، او از شوق رفتن به جبهه دست و پای مادرش را می‌بوسید. 

در اولین اعزام به پاوه رفت و در تمام مناطق کردستان و در عملیات‌های زیادی شرکت کرد، او نور چشم شهید چمران بود. 

مدتی در کرمانشاه بود و در سپاه پاسداران خدمت می‌کرد، سپس به عنوان فرمانده سپاه اسلام آباد غرب فعالیت می‌کرد. 

او در راه خدمت به خلق و رضایت پروردگار از هیچ کاری فرو گذار نبود.
 
ایمان و عقیده‌اش، شجاعت و اخلاص و متانت در برابر سختی‌ها زبانزد و چون کوه استوار و از صبر لبریز بود. 

به ندرت عصبانی می‌شد و بلافاصله تا ضعف بر او غلبه می‌کرد، زیر لب کلمه لااله الا الله را بر زبان می‌آورد. علی ساده‌پوش و به طور کلی ساده زندگی می‌کرد. 

در دشت بیوه نیج مردم از ظلم و غارتگری بعثی‌ها به ستوه آمده بودند. علی به همراه ۱۹ نفر از یارانش خود را به آن منطقه رساند. در ارتفاعات مورد حمله قرار گرفتند و او افرادش را از دست داد. علی به مدت ۱۴ ساعت در مقابل دشمن مبارزه کرد و ناگهان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد. بعثی‌ها خودشان را به علی رساندند و او را شکنجه و یک دستش را هم قطع کردند و او را به آتش کشیدند. 
علی بیات در نهم تیرماه ۱۳۵۹ در منطقه قورچی بر اثر اصابت گلوله و شکنجه دشمن به شهادت رسید. 

شهید علی بیات در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش چنین نوشته است: 
مطابق با نیمه شعبان خمس سالانه‌ام را با نماینده امام خمینی آیت الله اشرفی اصفهانی حساب و پرداخت نموده ام. وصیت می‌کنم هر چه که دارم متعلق به مستضعفین است. 

 

انتهای خبر/

درباره نویسنده

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از

  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.

هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!