به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ تب دنگی (Dengue fever) که به آن «تب استخوان‌شکن» هم می‌گویند، توسط پشه آئدس منتشر می‌شود و از علائم تب دنگی خفیف می‌توان به تب، خستگی و بثورات پوستی اشاره کرد، اما نوع شدید آن خطرناک‌تر است و زندگی فرد را تهدید می‌کند.

سالانه میلیون‌ها نفر در در سراسر جهان به تب دنگی مبتلا می‌شوند، این بیماری در جنوب شرقی آسیا، جزایر غربی اقیانوس آرام، آمریکای لاتین و آفریقا شایع است، اما امروزه به مناطق جدیدی از جمله اروپا و جنوب ایالات متحده آمریکا گسترش پیدا کرده است.

تب دنگی چه علائمی دارد؟

علائم تب دنگی خفیف:

علائم زیر چهار تا شش روز پس از عفونت شروع می‌شوند و تا ۱۰ روز ادامه دارند:

    تب بالا (۱۰۴ درجه فارنهایت یا ۴۰ درجه سانتی‌گراد)
    سردرد
    درد پشت چشم
    درد مفاصل و عضلات
    خستگی
    حالت تهوع
    استفراغ
    بثورات پوستی
    تب دنگی خفیف با تب، درد، مشکلات گوارشی و بثورات پوستی همراه است.

علائم تب دنگی شدید

علائم تب دنگی در ابتدا خفیف است، اما به تدریج طی چند روز بدتر می‌شود، همچنین احتمال دارد نشانه‌هایی از خونریزی داخلی به وجود آید، به این وضعیت «تب خونریزی‌دهنده دنگی» یا «سندرم شوک دنگی» می‌گویند، اگر فرد به بیماری شدید مبتلا شود، موارد زیر را تجربه می‌کند:

    معده‌درد شدید
    استفراغ مداوم
    وجود خون در استفراغ، مدفوع یا ادرار
    آسیب‌دیدگی سیستم لنفاوی و عروق خونی
    کاهش تعداد پلاکت‌های خون
    ایجاد لکه‌های خونی کوچک در زیر پوست
    نبض ضعیف
    تنفس دشوار یا سریع
    تحریک‌پذیری یا بی‌قراری

اعتقاد بر این است که افراد با سیستم ایمنی ضعیف و کسانی که برای بار دوم به Dengue fever مبتلا می‌شوند، بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلاء به بیماری شدید هستند.

تب دنگی واگیر دارد؟

این بیماری توسط پشه‌های آلوده به ویروس دنگی، گونه‌های Aedes aegypti و Aedes albopictus، به انسان منتقل می‌شود، این پشه‌ها در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری زندگی می‌کنند و در طول روز فعال هستند.

تب دنگی به طور مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود، بلکه از طریق گزش پشه آلوده است که ابتدا فرد آلوده را نیش زده و سپس ویروس را به فرد دیگری منتقل می‌کند.

درمان تب دنگی

درمان یا داروی قطعی برای ویروس دنگی در دسترس نیست و درمان اصلی تب دنگی بر کنترل کردن علائم و مراقبت‌های پزشکی متمرکز است، در واقع هدف از درمان کاهش شدت علائم و جلوگیری از عوارض جدی‌تر است؛ اصول و راه‌های درمان تب دنگی شامل مراحل زیر می‌شود:

    استراحت کافی: بدن برای مبارزه با عفونت به انرژی نیاز دارد، استراحت به بدن کمک می‌کند تا انرژی خود را صرف بهبودی کند، بنابراین تا زمانی که علائمی شامل تب و درد به طور کامل برطرف نشده، استراحت ضروری است.
    مصرف مایعات فراوان: تب، استفراغ و اسهال منجر به کم‌آبی بدن می‌شوند، مصرف مایعات به حفظ تعادل آب و الکترولیت‌های بدن کمک می‌کند، آب، آبمیوه‌های طبیعی، سوپ و محلول‌های ORS گزینه‌های مناسبی هستند.
    مصرف مسکن‌ها: مسکن‌ها به کاهش دردهای عضلانی و مفصلی، سردرد و تب کمک می‌کنند، استامینوفن برای کاهش تب و درد در بیماران مبتلا به تب دنگی توصیه می‌شود، اما از مصرف آسپرین، ناپروکسن، ایبوپروفن و دیکلوفناک خودداری کنید، این داروها ممکن است خطر خونریزی را در بیماران مبتلا به تب دنگی افزایش دهند، از این‌رو، قبل از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کنید.
    تغذیه مناسب: تغذیه مناسب به تأمین انرژی مورد نیاز بدن برای بهبودی کمک می‌کند، غذاهای سبک، نرم و قابل هضم مانند برنج، سوپ، میوه‌ها و سبزیجات پخته شده توصیه می‌شود.
    مراقبت‌های ویژه: در برخی موارد، تب دنگی ممکن است به عوارض جدی مانند خونریزی و کاهش شدید پلاکت‌ها منتهی شود، در این موارد، مراقبت‌های ویژه در بیمارستان ضروری است، این مراقبت‌ها ممکن شامل تزریق سرم، تزریق پلاکت، استفاده از داروهای ضد خونریزی و مراقبت‌های تنفسی باشد.

منبع: ایمنا 

انتهای خبر/