در ۲۷ تیر ۱۳۶۷ ، سه روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و پذیرش آتش بس توسط جمهوری اسلامی، عراق دوباره از شلمچه در جنوب و سرپل ذهاب در جبهه میانی به ایران حمله کرد؛ نیروهای ایران غافلگیر شدند و عراقی‌ها در جنوب تا جاده اهواز-خرمشهر جلو آمدند و در غرب، سرپل ذهاب را گرفتند.

امام راحل پیام داد: اینجا نقطه حیاتی کفر و اسلام است؛ باید متر به متر بجنگید؛ نیروهای نظامی با کمک نیروهای مردمی که بعضی با دست خالی یا چوب و چماق آمده بودند، به عراقی هاحمله کردند؛ در جنوب، بعد از چند بار دست به دست شدن منطقه، رزمندگان خودی، عراقی‌ها را تا مرزهای بین‌المللی عقب راندند از آنجا که جنوب مهم‌تر بود، نیروهای ایرانی هنوز به جبهه جنوب مشغول بودند که نیروهای پر تعداد، منافقین که با عراقی ها تا سرپل ذهاب آمده بودند، حرکت‌شان را به سمت کرمانشاه آغاز کردند.

 آنها عملیاتی با نام «فروغ جاویدان» طراحی کرده بودند و بنا داشتند به تهران برسند کرند و اسلام آباد را هم گرفتند و می‌خواستند به کرمانشاه برسند که نیروهای مختلف ارتشی و سپاهی و مردم با آنها درگیر شدند؛ در «تنگه چهار زبر» راه را بر آنها بستند و نگذاشتند جلو بیایند، بعد هم فرماندهان «عملیات مرصاد» را طراحی کردند.

رزمندگان آنها را در جاده کرمانشاه-اسلام آباد تعقیب کردند و بالگردهای هوانیروز ستون مهاجمان را بمباران و متلاشی کردند قبل از شب سازمان رزم منافقین از هم پاشید و محور قصرشیرین-سرپل ذهاب، کرند-اسلام‌آباد که جاده پیروزیشان بود محور نابودیشان شد.

 اکنون سال ها از آن حماسهٔ ماندگار می‌گذرد پس از طی جاده کرمانشاه-اسلام آباد در میانه راه و در کیلومتر ۳۴ جاده یادمان شهدای عملیات مرصاد، احداث این ساختمان در تنگه چهارزبر یادآور فداکاری های فرزندان این امت در نبرد با منافقین، در تابستان ۱۳۶۷ می‌باشد.

 کلنگ این یادمان در سال ۱۳۷۱ به دست امیر سرافراز اسلام علی صیاد شیرازی به زمین زده شد و با زیربنای تقریبی یک هزار و ۱۰۰ مترمربع، روز پنجم مردادماه ۱۳۷۵ ، همزمان با سالروز عملیات مرصاد، با حضور خانواده‌های معظم شهدا، مسئولین کشوری و لشکری و مردم استان کرمانشاه به دست ایشان افتتاح شد.(ماموریت غیرممکن ص۵۵)

در ۱۳۶۷/۵/۳ ارتش آزادی بخش ایران (منافقین) بعد از گردنه پاتاق به طرف کرند پیشروی کرد؛ روستاهای سرمیل ، هلته ، میانتنگ ، ورگنبد را پشت سرگذاشت و به روستای حریر رسید تعدادی از رزمندگان بر روی جاده اصلی در مقابل آنها ایستادند و عملیات تأخیری را انجام دادند اما موفقیت حاصل نشد تا اینکه در ساعت ۱۸:۳۰ دقیقه اولین تانک عراقی با آرم ارتش آزادی بخش ایران به ورودی شهر کرند رسید آنها ابتدا محل پشتیبانی تیپ ۱۲۷ مقداد (کناربستر درمان کنونی) را تصرف و تعداد ۲۷ نفر از رزمندگانی که برای خط مقدم نان پخت می کردند و جزو عقبه تیپ بودند را درگونی آویزان و کنار دیوار سوله به رگبار بستند (این نیروها از بچه های تیپ همدان ویکی از آن شهدا اهل روستای شیره چقا بودند) بعد از پشتیبانی که درواقع دژبانی ورودی شهر نیز بود وارد شهر شدند نفربرها و جیب های فرماندهی با پخش اعلامیه و عکس‌های مسعود و مریم رجوی تا سراب را هم اشغال کردند شهر کامل سقوط کرد اما بیسیم‌چی تیپ مقداد که از اهالی روستاهای کرند بود دلاورانه تنها در مقر مانده ومدام اعلام سقوط کرند را به اسلام آباد و کرمانشاه مخابره کرده تا شاید نیروهای کمکی برسند اما متاسفانه منافقین مقر تیپ را هم گرفته و این دلاور را نیز به شهادت رساندند.

 بعد از ویرانی در کرند به طرف اسلام آباد حرکت کردند درمسیر دو تن از رزمندگان روبروی روستای سلیمان آباد با آنها درگیر شدند که بعد از نبردی دلیرانه هردو به شهادت رسیدند در نزدیکی تنگ اسماعیل‌بگ هم تعدادی دیگر جلوی منافقین را سد کردند اما آنها بسیار مجهز و از پشتیبانی سنگین هوا و زمین ارتش بعث برخوردار بودند تا اینکه بالاخره کوردلان ارتش آزادی‌بخش وارد اسلام‌آبادغرب شدند و نهایتاً در چهارزبر زمین گیر شدند، بعد از شکست و برگشت به طرف عراق ارتش بعث از اوج عصبانیت پایگاه رادارسوباشی همدان را بمباران کرد که تعد ۱۹ تن از دیگر فرزندان این آب و خاک و نیک مردی از کرند (شهید اسدالله زمانی) در آن پایگاه به شهادت رسیدند.

 در پایان جا دارد یاد کنیم از دلاوران گمنامی که در آن روزها حماسه‌ها آفریدند و درود بفرستیم بر روان پاک تمامی عزیزانی که در این عملیات جانشان را تقدیم وطن کردند ازجمله شیرمردان هوانیروز و نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران.

روحشان شاد و یادشان گرامی

نادر اصحابی پژوهشگر و نویسنده دفاع مقدس شهرستان دالاهو

انتهای خبر/