به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ شهید ابوالفضل سعادت‌خانی فرزند محمد در سال ۱۳۴۲ در حاجی‌آباد از توابع استان قم دیده به جهان گشود. 

او در تاریخ ۱/۱/۶۱ در جبهه عین خوش مورد اصابت گلوله و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. 

در ادامه وصیت‌نامه شهید سعادت خانی را می‌خوانید؛ 

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

قال علی (ع) نهج‌البلاغه؛ برانگیختن مردم برای پیکار با شرکشان

به خدایم سوگند من در پیکار آنان که با حق و عدالت به ستیزگی می‌پردازند و هرج‌ومرج و آشوب به راه می‌اندازند نوش و سازش روا نمی‌دارم. 

ای بندگان خدا، از خدا نپرهیزید و به او رو بیاورید و به راهی که پیش پایتان گذاشته است بروید و به آنچه فرموده است رفتار کنید. علی ضامن پیروزی شماست دیریازود آن را خواهید یافت. 

جهاد در راه خدا جهاد یکی از درهای بهشت است که خدا آن را به روی دوستداران خود می‌گشاید. 

جهاد پایه دین‌داری و مایه پرهیزگاری و دژ جاویدان و نشانه ایمان است. 

هرکس از جهاد روی برگرداند؛ ایزد، جامه خاری بر تن او بپوشاند و به بلا دچار سازد. 

به سستی و خاری به‌روی‌چشم و دلش پرده حرمان بکشد تا دیگر در جهان مزه خوشی نچشد؛ همواره از این و آن ناسزا بشنود و تا جان دارد از زورگویی و ستم دژخیمان رنج ببرد. 

سفارش‌هایی که شهید ابوالفضل سعادت خانی به آن‌ها پرداخته است؛ 

۱- الله. الله یتیمان را هیچ‌گاه فراموش ننمایید و پیوسته در صدد اطعام آنان برآیید. 

۲- الله. الله حرمت همسایگانتان را نگه دارید؛ زیرا توصیه‌شده پیامبرتان هستند. 

۳- الله. الله قرآن را در گوشه‌وکنار ننهید و به دیگران فرصت ندهید که در اجرای دستورهای آن بر شما پیشی بگیرند. 

۴- الله. الله از نماز غفلت نکنید که نماز ستون دینتان است. 

۵- الله. الله خانه خدایتان را از یاد نبرید و تا زنده‌اید آن را خالی نگذارید. 

۶- الله. الله از جهاد در راه خدا باید که یکایکتان برای پیشبرد آیین پاک او از جان و مال و زبان خود دریغ نورزید. 

خاک و کشور عزیز اسلامی ما از هر طرف مورد هجوم مزدوران و جیره‌خواران شرق و غرب گرفته است؛ اینجانب برای لبیک گفتن به هل من ناصرینصرنی امام می‌روم به جبهه‌های حق علیه باطل تا بانگ لااله‌الاالله در جهان طنین نیفکند از پا نخواهم نشست. 

امت شهیدپرور ایران بدانید زمانی انقلاب ما شکست بردار خواهد بود که روحانیت در صحنه نباشد. 

مبادا از روحانیت دست کشیده و به دنبال بنی‌صدرها بروید و گول جوسازی‌های آن‌ها را بخورید و همیشه هر چه امام می‌گوید عمل کنید که با عمل کردن شما مشت محکمی بر دهان آمریکای جهان‌خوار و عیادیش زده می‌شود و همیشه دعایتان این باشد که خدا عمر امام ما را طولانی بگرداند. 

این امام است که می‌فرماید: با اتحاد مردم و روحانیت کارهای بسیار مثبت انجام می‌گیرد. آن کسانی که با روحانیت مخالف‌اند درصددند تا نقطه‌ضعفی پیدا کنند. 

هرکجا دست‌هایی را یافتند که می‌خواهند بین خود روحانیون و روحانیت و مردم اختلاف ایجاد نماید جلواش بایستند. 

چند جمله با پدران مادران؛ 

آیا مگر امام حسین نبود که باآن‌همه دشمن دین خدا باآن‌همه کفر می‌جنگید؟ 

آیا مگر حسین نبود که جان داد، خون داد، فرزند داد، همه در راه خدا بود، همه فی‌سبیل‌الله بود؟ 

آیا حسین فرزندان و اهل‌بیت خود را دوست نداشت؟ 

بلی دوست داشت حتی از ما بیشتر. می‌دانید چرا بیشتر دوست داشت؟ برای اینکه ایمانی قوی‌تر داشت. پس ما باید رهروی راه حسین و شهدای راه خدا باشیم.