به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.

متن و معنی آیات ۴۱ تا ۵۴ سوره «یس» به شرح زیر است:

وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ

ﻭ ﺑﺮﺍی ﺁن‌ها ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺩﻳﮕﺮ [ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ ﻣﺎ ] ﺍﻳﻦ [ ﺍﺳﺖ ] ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﺸﺘﻲﻫﺎﻳﻲ ﭘﺮ [ ﺍﺯ ﺍﺟﻨﺎﺱ ﻭ ﻭﺳﺎﻳﻞ ] ﺣﻤﻞ ﻛﺮﺩﻳﻢ ،(٤١)

وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ

ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺸﺘﻲ [ ﭼﻮﻥ ﺍﺳﺐ ، ﻗﺎﻃﺮ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ] ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺳﻮﺍﺭ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ ،(٤٢)

وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ

ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺁن‌ها ﺭﺍ ﻏﺮﻕ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﻳﺎﺩﺭﺳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺁن‌ها ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ، ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﻫﻢ ﻧﻴﺎﺑﻨﺪ ،(٤٣)

إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ

ﻣﮕﺮ [ ﺍﻳﻨﻜﻪ ] ﺭﺣﻤﺘﻲ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﻣﺎ [ ﻧﺠﺎﺗﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ ] ﻭ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻲ [ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎ ] ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪﺷﺎﻥ ﻛﻨﻴﻢ ،(٤٤)

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ

ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁن‌ها ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ [ ﻋﺬﺍﺏﻫﺎﻱ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ] ﭘﻴﺶ ﺭﻭ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺣﻤﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻳﺪ [ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﻗﻄﻌﻲ ﻭ ﻳﻘﻴﻨﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻰﻛﻨﻨﺪ ](٤٥)

وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ

ﻭ ﻫﻴﭻ ﺁﻳﻪﺍﻱ ﺍﺯ ﺁﻳﺎﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺁن‌ها ﻧﻤﻰ‌ﺁﻳﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﻱ ﻣﻰﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ .(٤٦)

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁن‌ها ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﺯﻱ ﺷﻤﺎ ﻛﺮﺩﻩ، ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻴﺪ، ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺁﻳﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺍﻃﻌﺎم ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﻣﻰﺧﻮﺍﺳﺖ ﺁن‌ها ﺭﺍ ﺍﻃﻌﺎم ﻣﻰﻛﺮﺩ ؟ [ ﭘﺲ ﮔﺮﺳﻨﮕﻲ ﺭﺍ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺁن‌ها ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ ]ﻭﻟﻲ ﺷﻤﺎ [ ﺍﻱ ﻛﻔﺮﭘﻴﺸﮕﺎﻥ ! ] ﺟﺰ ﺩﺭ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﺁﺷﻜﺎﺭﻱ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.(٤٧)

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

ﻭ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺘﮕﻮﻳﻴﺪ، ﺍﻳﻦ ﻭﻋﺪﻩ [ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻭ ﻋﺬﺍﺏ ] ﻛﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ؟(٤٨)

مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ

ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺟﺰ ﻳﻚ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭ [ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ] ﺭﺍ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﻤﻰﻛﺸﻨﺪ ﻛﻪ ﺁن‌ها ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺳﺮﮔﺮم ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻭ ﺳﺘﻴﺰ [ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺩﻧﻴﺎﻳﻲ ]ﺍﻧﺪ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮﺩ .(٤٩)

فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ

[ ﻓﺮﻳﺎﺩﻱ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﺷﻮﺩ ]ﻧﻪ ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭﺻﻴﺘﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ [ ﺍﮔﺮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ] ﻣﻰ‌ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺮﺩﻧﺪ ،(٥٠)

وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ

ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ، ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻫﻤﻪ ﺁن‌ها ﺍﺯ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻣﻰﺷﺘﺎﺑﻨﺪ.(٥١)

قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ

ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﻱ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻣﺎ ، ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﮔﺎﻫﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺖ ؟ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﻴﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ [ ﺧﺪﺍﻱ ] ﺭﺣﻤﺎﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ! (٥٢)

إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ

[ ﺁﻥ ﺻﺤﻨﻪ ﻋﻈﻴﻢ ] ﺟﺰ ﻳﻚ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻧﻴﺴﺖ ، ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﺎﻥ [ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﻱ ﺷﺪﻩ ﻭ ] ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ .(٥٣)

فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺫﺭﻩﺍﻱ ﺳﺘﻢ ﻧﻤﻰﺷﻮﺩ ، ﻭ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻳﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﻧﻤﻰﺷﻮﻳﺪ .(٥٤)