به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز یک خطبه از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.

وَ مَا بَيْنَ أَحَدِكُمْ وَ بَيْنَ الْجَنَّةِ أَوِ النَّارِ إِلَّا الْمَوْتُ أَنْ يَنْزِلَ بِهِ وَ إِنَّ غَايَةً تَنْقُصُهَا اللَّحْظَةُ وَ تَهْدِمُهَا السَّاعَةُ لَجَدِيرَةٌ بِقِصَرِ الْمُدَّةِ وَ إِنَّ غَائِباً يَحْدُوهُ الْجَدِيدَانِ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ لَحَرِيٌّ بِسُرْعَةِ الْأَوْبَةِ وَ إِنَّ قَادِماً يَقْدُمُ بِالْفَوْزِ أَوِ الشِّقْوَةِ لَمُسْتَحِقٌّ لِأَفْضَلِ الْعُدَّةِ فَتَزَوَّدُوا فِي الدُّنْيَا مِنَ الدُّنْيَا مَا تَحْرُزُونَ بِهِ أَنْفُسَكُمْ غَداً.

ترجمه:

میان انسان و بهشت یا دوزخ، تنها فاصله‌ای کوتاه جز رسیدن مرگ وجود ندارد. زندگی کوتاه است و گذر لحظه‌ها از آن می‌کاهد، و مرگ آن را پایان می‌بخشد. بنابراین هر لحظه زندگی ارزشمند و قابل تأمل است و باید مورد استفاده قرار گیرد. 

روزها و شب‌هایی که انسان را به جلو می‌راند، به زودی پایان می‌یابند. گذر زمان هشداری است برای همه تا با آگاهی و تدبیر، مسیر سعادت یا شقاوت خود را برگزینند و از فرصت‌های کوتاه زندگی به بهترین شکل ممکن بهره‌برداری کنند و غفلت نکنند. 

مسافرانی که سعادت یا شقاوت همراه خود دارند، باید بهترین توشه را برای سفرشان آماده کنند. این توشه، سرمایه‌ای معنوی و ارزشمند است که در مسیر رستگاری انسان را همراهی می‌کند و فردای رستاخیز، نگهبان اعمال و رفتار او خواهد بود. 

از این خانه دنیا توشه‌ای برگیرید و زندگی خود را با تدبیر، تفکر و تلاش در مسیر خیر و نیکی سپری کنید. ارزش واقعی زندگی در میزان توجه به جمع‌آوری این توشه معنوی است که در قیامت یار و نگهبان شما خواهد بود.

منبع: مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام

انتهای خبر/