پیمان لطیفی در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با اشاره به سخنان شب گذشته فرمانده معظم کل قوا، با تحلیل ابعاد مختلف این بیانات، به اهمیت بازخوانی تجربه‌های گذشته در زمینه مذاکره با ایالات متحده اشاره کرد و اظهار داشت: این مهم عاملی مهم در تبیین مواضع کنونی نظام است.

وی با تأکید بر این که «مذاکره با دولت آمریکا در وضعیت فعلی هیچ تأثیری در کاهش فشارها ندارد»، تصریح کرد: تجربه ثابت کرده نه‌تنها این مذاکرات گره‌ای از مشکلات کشور باز نکرده‌اند، بلکه در بسیاری مواقع بسترساز زیان‌های جبران‌ناپذیری برای منافع ملی بوده‌اند.

به گفته عضو هیأت علمی دانشگاه رازی، مذاکرات پیشین که با وعده‌های فراوان آغاز شد، نه‌تنها نتیجه‌ای در بر نداشت بلکه آمریکا حتی به حداقل تعهدات خود نیز پایبند نماند و نهایتاً با خروج یک‌جانبه از توافق، به تعبیری آن را پاره کرد و به هیچ‌یک از قول‌های داده شده عمل نکرد.

لطیفی با اشاره به سخنان صریح رهبری درباره بی‌ثمر بودن مذاکره، خاطرنشان کرد: رهبر انقلاب با قاطعیت اعلام کردند که این مذاکرات در شرایط فعلی نه‌تنها هیچ سودی برای کشور ندارد، بلکه حتی ضرری را هم از ما دفع نمی‌کند؛ این نگاه برخاسته از واقع‌گرایی و شناخت صحیح از ماهیت طرف آمریکایی است.

عضو هیأت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه به این نکته مهم اشاره کرد که آمریکایی‌ها همواره نتیجه مذاکرات را از قبل مشخص کرده‌اند؛ به بیان دیگر، آن‌ها خواستار مذاکره‌ای هستند که پایان آن تسلیم کامل ایران در موضوعاتی همچون غنی‌سازی، برنامه موشکی و قدرت منطقه‌ای باشد.

لطیفی اذعان داشت: وقتی مقامات آمریکایی با صراحت می‌گویند که ایران حتی نباید برنامه غنی‌سازی داشته باشد، معنای آن این است که تمام تلاش‌ها و هزینه‌هایی که در این حوزه صرف شده باید نادیده گرفته و کنار گذاشته شود؛ این یعنی عقب‌گردی خسارت‌بار که ملت ایران آن را نمی‌پذیرد.

وی افزود: ملت ایران ملتی با عزت و غیرتمند است و در برابر چنین مطالبه‌هایی که از اساس با استقلال و منافع کشور در تضاد است، ایستادگی خواهد کرد؛ این نوع مذاکرات، مذاکره نیست بلکه تحمیل یک‌طرفه خواسته‌ها با زبان تهدید است که هیچ عقل سلیمی آن را نمی‌پذیرد.

این دکترای علوم سیاسی با یادآوری این نکته که تجربه ۱۰ سال گذشته باید چراغ راه آینده باشد، تصریح کرد: تکرار اشتباهاتی که در مذاکرات پیشین صورت گرفت، می‌تواند کشور را با هزینه‌های سنگین‌تری مواجه کند؛ درسی که گرفته‌ایم این است که نمی‌توان به قول‌ها و تضمین‌های شفاهی آمریکا اعتماد کرد.

وی در تبیین مفهوم «تسلیم نشدن در برابر فشار» که رهبری بارها بر آن تأکید کرده‌اند گفت: این یک راهبرد راهبردی است، نه یک موضع احساسی؛ معنای آن این است که کشور در برابر تهدید و زورگویی، جای عقب‌نشینی ندارد و مسیر مقاومت را با تدبیر ادامه خواهد داد.

به گفته لطیفی، فشارهای آمریکا تنها به حوزه هسته‌ای محدود نمی‌شود، بلکه شامل حوزه‌های اقتصادی، بانکی، فناوری، سیاسی و حتی فرهنگی نیز است؛ هدف اصلی این فشارها تضعیف اراده ملی و تحمیل خواسته‌های واشنگتن بر تهران است که قطعاً راه به جایی نخواهد برد.

وی افزود: ایستادگی در برابر این فشارها به‌معنای انزوا یا قطع تعاملات بین‌المللی نیست؛ بلکه باید تعاملات را با کشورهایی دنبال کرد که بر اساس منافع مشترک و اصول برابر حرکت می‌کنند؛ دنیا فقط آمریکا نیست و فرصت‌های زیادی برای توسعه دیپلماسی در سایر مناطق وجود دارد.

لطیفی تصریح کرد: امروز راه پیشرفت کشور از مسیر قوی شدن می‌گذرد، رهبری نیز تأکید داشتند که قوی شدن نظامی، علمی، سازمانی و ساختاری باید در دستور کار قرار گیرد و تنها در این صورت می‌توان در برابر تهدیدات خارجی ایستاد و در عین حال، منافع ملی را تضمین کرد.

وی در ادامه یکی از جایگزین‌های راهبردی برای مذاکره با آمریکا را توسعه دیپلماسی منطقه‌ای دانست و گفت: همکاری با کشورهای همسو در غرب آسیا، اوراسیا، آفریقا و حتی آمریکای لاتین می‌تواند منافع پایدار و قابل اتکاتری برای ایران ایجاد کند.

این دکترای علوم سیاسی افزود: در کنار این مسئله، تقویت اقتصاد مقاومتی می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در کاهش آسیب‌پذیری در برابر فشارهای خارجی داشته باشد؛ کاهش وابستگی به دلار، توسعه تولید داخلی و حمایت از نخبگان می‌تواند مسیر کشور را در برابر تحریم‌ها هموارتر کند.

لطیفی به نقش افکار عمومی در همراهی با این راهبرد اشاره کرد و گفت: تبیین واقعیت‌ها برای مردم، ارائه گزارش‌های شفاف از عملکرد دشمن و بازخوانی تجربه‌های گذشته، نقش مهمی در اقناع جامعه دارد و مردم باید بدانند که مذاکره به‌معنای حل مشکل نیست، بلکه ابزار فشار است.

وی در پایان تأکید کرد: آنچه رهبری فرمودند، بیانی برای آینده کشور بود؛ پیامی برای تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان که بدانند راه پیشرفت از مسیر عزت می‌گذرد، نه از مسیر مذاکره‌ای که حاصل آن فقط زورگویی و تحمیل اراده طرف مقابل باشد.

انتهای خبر/