به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز یک خطبه از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.

إِنَّ اسْتِعْدَادِي لِحَرْبِ أَهْلِ الشَّامِ وَ جَرِيرٌ عِنْدَهُمْ إِغْلَاقٌ لِلشَّامِ وَ صَرْفٌ لِأَهْلِهِ عَنْ خَيْرٍ إِنْ أَرَادُوهُ وَ لَكِنْ قَدْ وَقَّتُّ لِجَرِيرٍ وَقْتاً لَا يُقِيمُ بَعْدَهُ إِلَّا مَخْدُوعاً أَوْ عَاصِياً. وَ الرَّأْيُ عِنْدِي مَعَ الْأَنَاةِ فَأَرْوِدُوا وَ لَا أَكْرَهُ لَكُمُ الْإِعْدَادَ.

ترجمه:

امیرالمؤمنین علی (ع) در سخنی مدبرانه، آمادگی خود را برای نبرد با شامیان اعلام کرده و در عین حال، بر حفظ فرصت صلح تأکید می‌ورزند؛ حضرت می‌فرمایند: آمادگی من برای جنگ با اهل شام در حالی است که «جُریر» را به‌عنوان فرستاده‌ای از سوی خود، برای رساندن پیام و اقامه حجت، نزد آن‌ها گسیل داشته‌ام؛ اگر در این میان راه صلح بسته شود، این اقدام از سوی آن‌هاست، نه از سوی من. 

ایشان در ادامه خاطرنشان می‌کنند که مدت اقامت جُریر در شام را به‌طور دقیق تعیین کرده‌اند؛ بنابراین اگر فراتر از آن موعد درنگ کند، یا مورد فریب قرار گرفته و یا از فرمان من سرپیچی کرده است. 

امام علی (ع) با تبیینی روشن، رأی خود را چنین بیان می‌دارند: به نظرم صبر و مدارا در این مقطع بهتر است، هرچند شما را از آمادگی برای نبرد بازنمی‌دارم. 

منبع: مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام

انتهای خبر/