به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ بازیهای المپیک شاخصی معقول در ارزیابی و کارشناسی عملکرد فدراسیون هاست که هر چهار سال یک بار، ما را به درکی بهتر و دقیق‌تر می‌رساند. اگرچه برخی فدراسیون‌ها وضعیت معلوم و واضحی دارند و روندشان نشان می‌دهد در چه شرایط نازل و نگران کننده‌ای هستند. یکی از این موارد، تیراندازی است که دچار یک انفعال و سقوط شده که هرچه می‌گذرد، ابعاد آن بیش از پیش مشخص می‌شود. شاید بتوان ادعا داشت که حالا، بدون هیچ اقدام کارشناسی نیز می‌توان فهمید که این ورزش مدال‌آور در چه نقطه بحرانی قرار گرفته. 

فدراسیون تیراندازی که در دوره قبل المپیک موفق به کسب مدال طلا شد، در این دوره نه تنها به این نقطه نزدیک نشد، بلکه از فینالیست شدن یک ملی‌پوش کشورمان که شانس مدال بود، جشن گرفت! آن‌ها که حتی مدال بیرانوند را در بوق و کرنا کرده بود و در پشت آن ایستاده بودند و آن را نشانه‌ای از موفقیت خود می‌دانستند اما نتایج پاریس روشن و واضح بود که چه بر این رشته طلایی کشورمان رفته. البته که در این روزها، معلوم نیست که مسئولان این فدراسیون کجا هستند تا پاسخ دهند از واقعیت‌های تلخ تیراندازی!

رشته‌هایی مانند تیراندازی که نه تنها در المپیک پاریس که در بازیهای آسیایی هانگژو نیز شکست خورده اند، بایستی مورد سوال قرار گیرند که هزینه کردهای میلیاردی و هنگفت در آن‌ها چه نتیجه‌ای داشته؟ آیا وقت بازنگری جدی و اساسی در این باره نرسیده است؟

منبع: مشرق‌نیوز

انتهای خبر/