به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک آیه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.

متن و تفسیر آیه چهارم سوره «فتح» به شرح زیر است:

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ ۗ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا

او کسی است که آرامش را در دل‌های مؤمنان نازل کرد تا ایمانی بر ایمانشان بیفزایند؛ لشکریان آسمان‌ها و زمین از آن خداست، و خداوند دانا و حکیم است.

تفسیر:

برای خدا همه نوع لشکر در آسمان‌ها و زمین است و خدا مقتدر و فرزانه است. (منظور از «سکینت» آرامش و سکون نفس و ثبات و اطمینان به آن عقایدی است که به آن ایمان آورده‌اند.) 

اینکه فرمود خداوند سکینت را در قلوب مؤمنان نازل کرد، یعنی آن را در قلب‌های ایشان ایجاد کرد بعد از آنکه فاقد آن بودند. علت این ایجاد سکینه، افزایش ایمان آن‌ها معرفی می‌شود. ایمان به هر چیز عبارت است از علم و التزام به آن، به‌طوری که آثار آن در عمل فرد ظاهر شود و علم و التزام از اموری است که شدت و ضعف می‌پذیرد. 

لذا معنای آیه این است که خدای متعال کسی است که ثبات و اطمینان، که لازمه مرتبه‌ای از مراتب روح است، در قلب مؤمنان جای داده است تا ایمانی که قبل از نزول سکینت داشتند، بیشتر و کامل‌تر شود. 

در ادامه می‌فرماید: تمام جنود آسمان‌ها و زمین از آن خداست. یعنی تمام اسبابی که در عالم دست‌اندرکارند، از آن خدا و واسطه‌هایی میان خدا و خلق او هستند و آنچه را که او اراده کند، اطاعت می‌کنند و مخالفت نمی‌ورزند. و او داناست که هیچ چیز از علم او غایب نمی‌باشد و جز به مقتضای اتقان و حکمتش عمل نمی‌کند. لذا او قادر است که آرامش و طمأنینه در دل‌های مؤمنان ایجاد کند و ایمان آن‌ها را بیافزاید.

منبع: تفسیرالمیزان

انتهای خبر/