نوش دارو پس از مرگ سهراب؛
جان بهلبشدن بیماران کنگاوری در جستجوی انسولین
شهرستان کنگاور امروز با مشکلاتی دست و پنجه نرم میکند که از جمله آنها نبود برخی از اقلام دارویی در داروخانههای شهرستان کنگاور است که یا نایاب هستند یا به قیمتی بسیار بالا به دست مردم میرسند.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ یکی از بیماریهایی که امروز جمع زیادی از مردم به آن مبتلا هستند بیماری دیابت یا قند خون است که چاره آن مصرف قرص یا تزریق انسولین است.
اگر در درمان بیماری دیابت سهلانگاری شود یا این بیماری ناشناخته بماند در بعضی از افراد منجر به زخم شدن یا تاول زدن انگشتان پا میشود اما اکنون چند وقتی است که پای بیماران دیابتی کنگاور در تلاش برای پیدا کردن انسولین و مراجعه به تمام داروخانههای شهر برای پیدا کردن این دارو تاول زده زیرا مجبورند برای تهیه انسولین به شهرهایی نظیر صحنه، اسدآباد و حتی مرکز استان مراجعه کنند.
همچنین موضوع دیگری که موجب گلایه شهروندان کنگاوری شده قیمت گزاف این دارو است که طبق گفته مراجعهکنندگان در کنگاور به قیمت ۷۰۰ هزارتومان در داروخانهها به فروش میرسد اما مورد مشابه آن در داروخانههای صحنه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان است.
نقطه مشترک در صحبتهای شهروندان کنگاوری این است که داروخانهها انسولین را به مراکز تجهیزات پزشکی میفروشند و آنها نیز با قیمت مورد نظر خود این دارو را به مردم عرضه میکنند تا جایی که یک دارو در چند نقطه از شهر و نیز شهرستانهای اطراف قیمتهای بسیار متفاوتی دارد.
اکنون که بازار تبلیغات زودهنگام داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی داغ است و همه ادعای خدمت به مردم را دارندای کاش بتوانند به حافظه بلند مدت خود مراجعه کنند و قول ساخت بیمارستان تأمین اجتماعی را به یاد بیاورند قولی که تنها در قواره یک حرف باقی ماند و حتی یک کلنگ هم برای احداث آن بر زمین زده نشد.
اکنون اما مردم کنگاور آرزوی داشتن بیمارستان تأمین اجتماعی و بند شدن دست جوانانشان را در کارخانه پتروشیمی از یاد بردهاند و برای پیدا کردن یک قلم دارو راهی شهرهای اطراف شدهاند.
جالب اینجاست که وقتی در شهر قدم میزنیم داروخانههایی را میبینیم که مثل قارچ به فاصله چند قدم از هم افتتاح شدهاند و وقتی برای تهیه داروهای مورد نیاز به آنها مراجعه میکنید یا دارو ندارند یا قیمتهایشان سر به فلک میکشد.
امروز و در آستانه انتخابات مردم کنگاور چیزی فراتر از یک قول از داوطلبان انتظار دارند؛ آنها میخواهند به شهرشان و به روزهای خوبشان برگردند؛ به روزهایی که مجبور نشوند برای تهیه دارو یا خدمات پزشکی از جمله MRI به شهرهای اطراف مراجعه کنند و وقتی بگویند بومی آنجا نیستند خدمتی به آنها ارائه نشود و به شهر و استان خودشان ارجاع داده نشوند.
مردم کنگاور یک مرکز درمانی با تجهیزات پزشکی مناسب، یک داروخانه مجهز و یک کارخانه که جوابگوی جوانان بیکار باشد میخواهند.
زینب رشتیانی؛ فعال رسانهای
انتهای پیام/