به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ شهید قنبر علی حسنی پنجم شهریور ۱۳۴۳، در شهر راز از توابع شهرستان بجنورد به دنیا آمد، پدرش رمضان و مادرش معصومه نام داشت.

تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت و به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت، بیست و ششم بهمن ماه ۱۳۶۴، با سمت پزشکیار گروهان در اروند رود بر اثر اصابت ترکش به سینه و پهلو، شهید شد، مزار وی در زادگاهش قرار دارد.

بخشی از وصیت‌نامه شهادت شهید قنبر علی حسنی

سلام به حضرت ولی عصر امام زمان(عج) و درود بر منجی انسانیت، که از خدا می‌خواهم که از عمر من بکاهد و به عمر پر برکتش بیفزاید، درود فراوان بر شهیدان اسلام از هابیل تا حسین و از حسین تا کربلای ایران، سلام و درود بر شماای مادر مهربان وای برادر مهربانم، خواهش می‌کنم اگر شهادت نصیبم شد که شهادت مرگ پر افتخاری است که بارها به آن نزدیک شدم اما نصیبم نشده است، شاید لایق شهید شدن نباشم زیرا که شهادت مقامی والا دارد و من فردی گناهکار و خوارم.

اینک با یاد تو به جبهه می‌روم نه برای انتقام، بلکه به منظور احیا و تداوم انقلابم پای در چکمه می‌کنم، خدا و امام زمان و نایب بر حق را به یاری می‌طلبم و از او می‌خواهم که هدایتم کند به آن سوی و به آن راه که خود صلاح می‌داند.

هدفم خدا، مکتبم اسلام و مرادم روح الله است، هر قدمی که بر می‌دارم، هر گلوله‌ای که شلیک می‌کنم، قلب دشمن را هدف می‌سازم، برای هر گلوله که به من می‌خورد، با یاری خدا تحمل می‌کنم دردش و زجرش را که شیرین‌تر از عسل می‌باشد.

به امید پیروزی رزمندگان اسلام بر کفر جهانی

نکاتی به یاران

۱. برادران عزیز، صادق‌ترین افراد همان‌هایی هستند که از آغاز انقلاب تاکنون هر سختی را تحمل کرده و چوب ارتجاع به آن‌ها زده شده است و در راس آن‌ها خامنه‌ای، رفسنجانی، منتظری و دیگر یاران امام بودند، گرد این افراد بچرخید.

۲. اگر از جسم و قالب ظاهری روحم چیزی به عنوان جنازه باقی بود، هر شکل و صورتی که هست به مادر، برادرم و بستگانم نشان دهید.

۳. هرگاه خواستید مراسمی بر مزارم اجرا کنید فراموش نفرمایید که توقفی هم بر مزارهای شهدای دیگر داشته باشید، زیرا آن‌ها سلاح‌هایی در دست داشتند که با آن، این آیه مبارک را تا آخرین قطره خون به خاطر سپردند، «هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند مرده مپندار بلکه زنده‌اند که نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.

انتهای خبر/