به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هوش مصنوعی، شاخه‌ای از علوم کامپیوتر است که به‌عنوان نمونه‌ای از  هوش انسانی در ماشین‌ها استفاده می‌شود و با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی  بدون دخالت مستقیم انسان‌ها، فعالیت‌های انسانی همچون تفکر و تصمیم‌گیری را انجام می‌دهد. هوش مصنوعی به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای علم کامپیوتر و فناوری اطلاعات، مجموعه‌ای از سیستم‌ها و نرم‌افزارها را در برمی‌گیرد در حالی که هوش مصنوعی به‌طور گسترده در صنایع مختلف به‌کار گرفته می‌شود. 

امروزه می‌بینیم هوش مصنوعی نقش مهمی در زندگی  امروزی ایفا می‌کند. هوش مصنوعی مبحثی فراگیر است و در  شرکت‌های فناوری بزرگ نظیر فیس‌بوک و گوگل از دستاوردهای این حوزه استفاده می‌شود.  بسیاری از رهبران و مدیران کسب و کارها و شرکت‌های بزرگ فناوری و کمپانی‌ها  در پی به‌کارگیری ابزارهای AI در حوزه فعالیت خود هستند. در کنار قدرت و دستاوردهای این حوزه،  چالش‌های جدیدی  پدید می‌آید. 

 هوش مصنوعی در اکثر حوزه‌ها جای انسان را گرفته است به گونه‌ای که شمار نیروی انسانی کاهش پیدا کرده حتی سیستم‌ها که شرایط بحرانی را کنترل کرده کمتر به‌کارگیری می‌شوند زیرا هوش مصنوعی توانایی مدیریت شرایط خاص را دارد در واقع هوش مصنوعی (AI) هم می‌تواند فرصت باشد و هم تهدید و این بستگی به نحوه استفاده، قوانین و اخلاق حاکم بر آن دارد. 

فرصت‌ها: 

بهره‌وری و کارایی بالا: در هوش مصنوعی کارها با سرعت و دقت بیشتری انجام می‌شود  که این منجر به افزایش بهره‌وری در  صنایع و حوزه‌های گوناگون می‌شود. از تولید تا خدمات مشتری، هوش مصنوعی می‌تواند کارهای تکراری یا پیچیده را اتوماتیک کند. 

نوآوری و ایجاد راه حل: هوش مصنوعی به کشف داروهای جدید، بهبود تکنولوژی‌های زیست‌محیطی و ایجاد راه‌حل‌های نوآورانه برای مشکلات جهانی کمک به‌سزایی کرده است. 

آموزش و پژوهش:  هوش مصنوعی می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای یادگیری شخصی‌سازی شده، تحلیل داده‌های گسترده و حتی در آموزش مهارت‌های جدید استفاده شود. هوش مصنوعی به معلمان کمک می‌کند تا دانش خود را روزبه‌روز ارتقا دهند و تمام اطلاعات مورد نیاز را در اختیار دانش‌آموزان بگذارند. 

همچنین به معلمان این امکان را می‌دهد که محتوایی را ایجاد کنند که مناسب دانش‌آموزانشان باشد و در عین حال از یادگیری شخصی اطمینان حاصل شود. همچنین هوش مصنوعی در آموزش کار و وظایف را خودکار می‌کند، بنابراین معلمان زمان بیشتری برای انجام آموزش بیشتر و تأثیر بهتر بر دانش‌آموزان دارند. 

سلامت: در حوزه پزشکی، هوش مصنوعی می‌تواند به تشخیص بیماری‌ها، پیش‌بینی وضعیت‌های پزشکی و حتی درمان‌های شخصی‌سازی شده کمک کند. هوش منصوعی می‌تواند به پردازش داده‌های پزشکی هم کمک کند و به متخصصان پزشکی بینش‌های مهمی بدهد، نتایج سلامتی و تجربیات بیمار را بهبود بخشد. پزشکان در آینده به مهارت‌های زیادی برای به‌کار بردن مناسب هوش مصنوعی در کار خود نیازمند خواهد بود. 

تسهیل زندگی روزمره:  هوش مصنوعی می‌تواند  کارهای روزمره ما را ساده‌تر و  زمان بیشتری را برای انجام کارهای مورد علاقه در اختیار ما بگذارد. 

تهدیدها: 

اشتغال: یکی از معایب هوش مصنوعی شاید در آینده منجر به تغییر و کاهش مشاغل، کاهش نیروی انسانی و منجر به بیکاری در برخی حوزه‌ها شود. 

حریم خصوصی و امنیت: استفاده از هوش مصنوعی برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها می‌تواند به نقض حریم خصوصی افراد منجر شود. هوش مصنوعی می‌تواند توسط بازیگران بدخواه برای ایجاد حملات سایبری پیچیده‌تر یا فیشینگ مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده شود. 

سوگیری: اگر داده‌های آموزشی هوش مصنوعی دارای سوگیری باشند، الگوریتم‌ها ممکن است تصمیمات تبعیض‌آمیز بگیرند که می‌تواند به نابرابری‌های اجتماعی دامن بزند. 

اعتیاد به فناوری:  استفاده بیش از حد از هوش مصنوعی ممکن است باعث وابستگی شدید به تکنولوژی و تبعات بعد از آن شامل کاهش نشاط، افزایش افسردگی وعدم پویایی فرد شود. 

خطرات پیش‌بینی نشده:  هیچ‌کس نمی‌تواند آینده هوش مصنوعی را ترسیم و  با قطعیت اعلام کند که هوش مصنوعی تا چه حد پیشرفت خواهد داشت. 

مریم معصومی؛ کارشناس ارشد مهندسی نرم‌افزار