به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هرچه به ظاهر پیشرفته‎‌تر می‌شویم از اخلاقیات و از الگوهای اصیل اسلامی فاصله می‌گیریم گویا چاله دنیا عمیق‌تر می‌شود و ما را بیشتر در خود فرو می‌برد.

دنیا با همه تعلقاتش چنان کلافی بردست و پای انسان پیچیده شده و چنان آدمی را به خود مشغول ساخته که فرصتی برای تجدید قوا و تجدید بیعت با معنویت باقی نگذاشته است.

برخی از ما انسان‌ها چنان فریبفته این دنیای خاکی شده‌ایم که گویا قرار است تا همیشه در آن جاودانه بمانیم حتی نماز خواندن‌هایمان هم از سر رفع تکلیف است و امور ما را اصلاح نمی‌کند.

با پیمودن چنین مسیری به یکباره ممکن است متوجه شویم سالیان سال گذشته اما نتوانسته‌ایم برای آخرت خود توشه‌ای برگیریم گاهی هم ممکن است هرگز از این خواب غفلت بیدار نشویم.

اگرچه خداوند در سوره ابراهیم به صراحت بیان داشته که ایام‌الله را پاس بدارید اما گاهی در گذر این غفلت‌زدگی قلب‌هایمان زنگار گرفته و این مناسبت‌ها را درک نمی‌کنیم در نتیجه حال دلمان خوب نمی‌شود.

به راستی چگونه است که گاهی سال‌ها می‌گذرد اما تشرف به یک مکان زیارتی، اقامه نماز جماعت، برگزاری یک مراسم معنوی، انجام امور خیر و... قسمت ما نمی‌شود.

چگونه است که گاهی روزها و ماه‌ها، نمازهای صبح ما قضا می‌شود و صبح بی‌تفاوت مشغول زندگی می‌شویم هرچند کارهایمان گره می‌خورد اما باز هم نمی‌توانیم سر نخ را پیدا کنیم.

چاره کار چیست؟ دنیازدگی امان ما را بریده اما باز هم نمی‌خواهیم از خواب غفلت بیدار شویم هرچند تلنگرهایی از گوشه و کنار به ما زده می‌شود اما...

به راستی زندگی در این دوران آخرالزمان چقدر سخت است معنویت رنگ باخته، همه امور محور دنیایی به خود گرفته و بشر در این وانفسا گم شده است.

چرا مناسبت‌هایی چون محرم و صفر، اربعین، فاطمیه، ماه رمضان و... یک بار برای همیشه ما را از خواب بیدار نمی‌کند، چرا با اینکه حالمان در این ایام خوب می‌شود باز هم بعد مدتی راه را گم می‌کنیم و دوباره همان آدم سابق می‌شویم.

این نفس اماره انسان چیست؟ این شیطان کیست؟ این دنیا چیست؟ چرا دست از سر آدمی برنمی‌دارند؟ البته که انسان مختار و صاحب اراده است و کاش در لحظه لحظه عمر خود رد پای حضور خدا را در زندگی‌هایمان درک کنیم.

این دوران جای خالی برگزاری کلاس‌های اخلاق و دوره‌های معنویت بسیار خالی است کاش در میان این مشغله‌های پوشالی جایی برای هوای دلمان هم باز می‌کردیم جایی برای رشد برای پرواز و حتی برای نفس‌کشیدن.

چشم به هم بزنیم این روزگار هم می‌گذرد و راهی سفر آخرت می‌شویم چه اینکه عزیزانمان هم رفتند و ما ماندیم نپنداریم که مرگ برای دیگری است و ما مصون خواهیم بود بیاییم قبل از اینکه دیر شود آخرت را دریابیم هرچند که زندگی بدون نگاه به آخرت هم معامله‌ دو سر باخت است.

نزدیک‌ترین مناسبت برای بیداری دل‌ها ایام شهادت حضرت زهرا (س) است بیاییم این روزها را غنیمت بشماریم نگذاریم بیش از این قلب‌هایمان زنگار بگیرد این ایام را دریابیم شاید فاطمیه سال دیگر در این دنیا نباشیم.

بیاییم حضرت زهرا (س) را واسطه فیض میان خود و خداوند قرار دهیم و با توسل به ایشان زندگی‌ امروز خود را قدری معنویت ببخشیم تا هم گره از امور دنیوی‌مان گشوده شود و هم در آخرت رستگار شویم.

نویسنده: صبا مرجانیان؛ سردبیر شبکه اطلاع‌رسانی مرصاد